Veel voorkomende aandoeningen

Net als wij worden paarden soms ziek en net als wij zijn sommige paarden vatbaarder voor ziekten dan andere paarden. Leer de signalen bij je paard kennen. Zo zie je snel wanneer er iets mis is en kun je er iets aan doen.

Koliek

Koliek is een algemene term voor buikpijn. Als je paard last heeft van koliek, zul je vaak merken dat het zich angstig gedraagt, met zijn voorhoeven schraapt, zijn achterhoeven opheft en naar zijn buik kijkt, en dat het gaat liggen en gaat liggen rollen. Als je vermoedt dat je paard koliek hebt, verwijder dan al het voer en probeer je paard te laten bewegen. Ga rustig met je paard wandelen of longeer het rustig, waarmee de darmen weer op gang kunnen worden gebracht. Als de pijn niet weggaat of als je ziet dat je paard het zwaar heeft, bel dan een dierenarts. Voordat je belt en als het nog geen noodgeval is, kun je de hartslag/pols, slijmvliezen, darmgeluiden (een rustige buik is geen goed teken), temperatuur en ontlasting van je paard controleren. Als je paard te angstig is om de hartslag en temperatuur op te nemen, moet je dat niet doen. De kans op een ongeval is te groot.

Je kunt een koliek als volgt voorkomen:

• Het paard moet altijd water kunnen drinken
• Regelmatig laten bewegen
• Goede voerhygiëne
• Goed geweekte bietenpulp en lijnzaadpap kunnen een positief effect hebben op de darmfuncties
• Regelmatig controleren op parasieten
• Regelmatig het gebit laten controleren

Spierbevangenheid (maandagziekte)

Spierbevangenheid uit zich als volgt: het paard wordt stijf en wil niet bewegen, zweet, gevoelige en kloppende spieren in de achterhand, roodachtige urine en een verhoogde ademhaling en hartslag. Een paard dat niet regelmatig beweegt of wordt getraind of altijd dezelfde hoeveelheid voedsel krijgt, ongeacht of het paard nu weinig of veel beweegt, loopt een groter risico op het krijgen van spierbevangenheid. De symptomen treden op wanneer het paard na een rustperiode weer gaat werken. Zodra je de symptomen van spierbevangenheid ziet, moet je het paard laten rusten, een deken erop leggen en de spieren warm houden, water geven en als het gaat liggen, laten staan en zijn bed zo zacht mogelijk maken. Neem contact op met je dierenarts voor advies en een eventuele behandeling.

Je kunt spierbevangenheid voorkomen door:

• Regelmatige lichaamsbeweging
• De hoeveelheid voer nauwgezet controleren en tijdens rustperiodes het paard minder voer geven.
• Eventueel supplementen van selenium, vitamine E en B geven. Pas wel op dat je niet teveel van die supplementen gaat geven.

Hoefbevangenheid (of laminitis)

Hoefbevangenheid is een aandoening aan de hoeven en zorgt voor ontstekingen die zeer pijnlijk kunnen zijn. Het paard wil zich liever niet bewegen en de hoeven, met name de voorhoeven, zullen warm aanvoelen. Je kunt ook een sterkere pols voelen bij de kogel.

Er zijn drie bekende oorzaken van hoefbevangenheid:

• Door een bevalling. De nageboorte is blijven zitten en veroorzaakt een baarmoederontsteking die de bloedcirculatie in de hoeven aantast.
• Door een verrekking. Een paard dat al langere tijd kreupel is, loopt het risico om hoefbevangenheid in het andere been te krijgen omdat dit been overbelast raakt.
• Door voer. Voer is de meest voorkomende oorzaak van hoefbevangenheid. Hoefbevangenheid kan worden veroorzaakt door een te plotselinge verandering in het voer. Je moet je paard gedurende ten minste twee weken aan nieuw voer laten wennen, wat ook geldt voor de zomerweide. Het paard heeft mogelijk te geconcentreerd voer gekregen; het is belangrijk om de rantsoenen aan te passen tijdens periodes van rust of minder intensieve training.

Als je vermoedt dat je paard last heeft van hoefbevangenheid, moet je het binnen laten staan op een zachte en droge vloer, alle krachtvoer verwijderen, de benen koel houden en contact opnemen met een dierenarts. Het is van levensbelang dat je paard zo snel mogelijk door een dierenarts wordt nagekeken.

Kreupelheid

Door een misstap kan het paard zich ernstig verstuiken, met symptomen als warmte, zwelling en kreupelheid. Gewrichten en pezen kunnen worden overbelast, waardoor het paard kreupel kan worden. Botbreuken komen niet vaak voor bij paarden. Botbreuken zijn complex en zeer moeilijk te behandelen.

Als je paard plotseling kreupel wordt, kijk dan eerst of er niets in de hoeven zit. Voel of de benen warm, gezwollen of gevoelig zijn.

Als het paard slechts licht kreupel is, laat het dan rusten en controleer gedurende een aantal dagen of het niet erger wordt. Als het erger wordt of als je paard erg kreupel is en wellicht niet op dat been wil staan, moet je zeker contact opnemen met een dierenarts.