• 60 dagen geld terug garantie
• Levertijd 1-2 werkdagen
• Veilig winkelen
• Gratis verzending boven de €49

Hööks AcademyAanmelden Een winkel zoekenNetherlands

Uw favorieten

Producten laden...

SHOP SPRING NEWS

Hööks Academy

• 

  Paardrijden

  RUITER

  ...

  Meer lezen
• 

  Uitrusting van de ruiter

  RUITER

  ...

  Meer lezen
• 

  Training

  RUITER

  ...

  Meer lezen
• 

  Over het paard

  PAARD

  ...

  Meer lezen
• 

  Hantering en verzorging

  PAARD

  ...

  Meer lezen
• 

  Uitrusting voor paarden

  PAARD

  ...

  Meer lezen
• 

  Verzekering

  PAARD

  ...

  Meer lezen
• 

  Behendigheid

  HOND

  ...

  Meer lezen
• 

  De juiste omheining kiezen

  STAL EN VELD

  ...

  Meer lezen
• 

  Een veilige stabiele omgeving

  STAL EN VELD

  ...

  Meer lezen
• 

  Deelnemen aan wedstrijden

  Wedstrijd

  ...

  Meer lezen
• 

  Wedstrijduitrusting voor paarden

  Wedstrijd

  ...

  Meer lezen
• 

  Wedstrijduitrusting voor de ruiter

  Wedstrijd

  ...

  Meer lezen
• 

  Goed verzorgd voor de wedstrijd

  Wedstrijd

  ...

  Meer lezen

BOM!

Webbläsaren du använder är diskad.

Vi rekommenderar dig att uppleva nya hemsidan med någon av följande webbläsare:

Google Chrome, Safari, Firefox eller Microsoft Edge.

Ridhjälm - Ditt viktigaste skydd

En bra ridhjälm är oumbärlig för varje ryttare. Hjälmen skyddar mot huvudskador vid fall eller olyckor, vilket minskar riden för allvarliga skador. Du bör alltid bära en ridhjälm under hanteringen av hästar oavsett om du bara är i stallet eller rider.

Mätning och passform

\\n
• Mät ditt huvud: Mät omkretsen på ditt huvud för att hitta rätt hjälmstorlek. Hjälmen ska sättas på genom att trycka den bakåt från pannan och ska sitta cirka en centimeter ovanför ögonbrynen.
\\n
• Justera selen: Selen ska sitta under örsnibben och gå ner under käken. Hakbandet ska vara tillräckligt spänt för att du ska få plats med två fingrar under hakan utan att det sitter för löst.
\\n
• Kontrollera passformen: Du ska kunna skaka på huvudet åt sidorna utan att hjälmen rör sig. En hjälm som sitter löst ger inte tillräckligt skydd.
\\n

Användning av ridhjälmen

\\n
• Undvik mössor under hjälmen: Bär inte en vanlig mössa under hjälmen, utan använd speciella hjälmmössor eller öronvärmare som är framtagna för att användas med ridhjälm utan att behöva kompromissa med säkerheten.
\\n
• Ny CE-märkning: Kontrollera att hjälmen är CE-märkt enligt den senaste standarden, EN1384:2023, som kom i oktober 2023.
\\n
• Byt ut din gamla ridhjälm: Materialet i hjälmen kan under tid brytas ner vilket påverkar dess skyddsförmåga, därav rekommenderas det att byta ut ridhjälmen vart femte år även om den inte varit med om en olycka.
  \\n
  \\nOm du trillat och ridhjälmen har fått en hård smäll eller tappats i marken, bör den bytas ut omedelbart, även om det inte finns några synliga skador. Strukturen inuti ridhjälmen kan ha påverkats av smällen.
  \\n
  \\nEn ridhjälm bör även bytas ut om du upptäcker några synliga sprickor, skador eller deformeringar, samt om den utsatts för extremt höga eller låga temperaturer.
\\n

Speciella hjälmar för fälttävlan

Hjälmar av jockeytyp: I fälttävlan rekommenderas hjälmar av jocketyp, som saknar skärm och har ett överdrag. Detta för att minska risken för att hjälmen fastnar och orsakar ytterligare skada vid en av ramling.

Rijlaarzen of rijschoenen; wat je kiest hangt een beetje van je persoonlijke smaak af. Rijlaarzen zijn er in verschillende modellen en stijlen. Als je begint met paardrijden en misschien niet te veel geld wilt uitgeven aan uitrusting, kunnen rijlaarzen van kunstleer een goed alternatief zijn. Dit geldt ook voor kinderen die nog volop in de groei zijn. Ook zijn rijlaarzen van kunstleer beter bestand tegen vocht, terwijl leren rijlaarzen lang meegaan op voorwaarde dat je ze goed schoonhoudt en invet.

Verschillende modellen rijlaarzen

Het model dat je kiest, hangt natuurlijk af van je smaak en welk het lekkerste zit. De keuze van een paar goede rijlaarzen wordt echter mede bepaald door wat je wilt gaan doen: meedoen aan wedstrijden, dressuur of een andere discipline. Dressuurlaarzen zijn meestal stugger en rechter. Ze hebben doorgaans een rits aan de achterkant of voorkant. Spring- en allroundlaarzen zijn over het algemeen zacht en flexibeler, ze kunnen veters in het midden aan de voorkant hebben en een ritssluiting aan de achterkant.

Let er bij het kiezen van laarzen op dat je geen te kort paar kiest. De schacht \\\"zakt\\\" na een tijdje en het is niet prettig als de laars te kort aanvoelt. Als de schacht van de laars in het begin onprettig aanvoelt, kun je een inleghakje in je laars doen om blaren aan de achterkant van je knie te voorkomen.

Rijschoenen en beenkappen/korte chaps

Rijlaarzen bieden meer ondersteuning aan het been dan rijschoenen, maar als je liever een paar rijschoenen hebt, kun je korte chaps/beenkappen erbij nemen om het idee van een laars te krijgen. Het voordeel daarvan is dat dit doorgaans aanzienlijk goedkoper is en dat je gemakkelijker iets kunt vinden wat perfect past bij zowel de voet als het been.

Wanneer je 's winters iets grotere en stevigere schoenen draagt, zul je misschien grotere stijgbeugels nodig hebben om te voorkomen dat je schoenen klem komen te zitten in de stijgbeugels.

Stalschoenen en stallaarzen

Rijlaarzen en rijschoenen zijn niet bedoeld voor werken in de stal, want de zolen, naden en ritsen niet zijn bestand tegen mest, urine en houtkrullen.
Doe in dat geval stevige schoenen aan als je je paard gaat verzorgen en de box gaat uitmesten. Veiligheidsschoenen met een stalen neus zijn geen overbodige luxe, want je paard kan altijd per ongeluk op je voet gaan staan. Je kunt zelfs schoenen krijgen met een beschermende zool die je voeten beschermt tegen urine en chemicaliën en als je op iets scherps zoals een spijker stapt.

Rijlaarzen en rijschoenen

Rijlaarzen of rijschoenen; wat je kiest hangt een beetje van je persoonlijke smaak af. Rijlaarzen zijn er in verschillende modellen en stijlen. Als je begint met paardrijden en misschien niet te veel geld wilt uitgeven aan uitrusting, kunnen rijlaarzen van kunstleer een goed alternatief zijn. Dit geldt ook voor kinderen die nog volop in de groei zijn. Ook zijn rijlaarzen van kunstleer beter bestand tegen vocht, terwijl leren rijlaarzen lang meegaan op voorwaarde dat je ze goed schoonhoudt en invet.

Verschillende modellen rijlaarzen

Het model dat je kiest, hangt natuurlijk af van je smaak en welk het lekkerste zit. De keuze van een paar goede rijlaarzen wordt echter mede bepaald door wat je wilt gaan doen: meedoen aan wedstrijden, dressuur of een andere discipline. Dressuurlaarzen zijn meestal stugger en rechter. Ze hebben doorgaans een rits aan de achterkant of voorkant. Spring- en allroundlaarzen zijn over het algemeen zacht en flexibeler, ze kunnen veters in het midden aan de voorkant hebben en een ritssluiting aan de achterkant.

Let er bij het kiezen van laarzen op dat je geen te kort paar kiest. De schacht \\\"zakt\\\" na een tijdje en het is niet prettig als de laars te kort aanvoelt. Als de schacht van de laars in het begin onprettig aanvoelt, kun je een inleghakje in je laars doen om blaren aan de achterkant van je knie te voorkomen.

Rijschoenen en beenkappen/korte chaps

Rijlaarzen bieden meer ondersteuning aan het been dan rijschoenen, maar als je liever een paar rijschoenen hebt, kun je korte chaps/beenkappen erbij nemen om het idee van een laars te krijgen. Het voordeel daarvan is dat dit doorgaans aanzienlijk goedkoper is en dat je gemakkelijker iets kunt vinden wat perfect past bij zowel de voet als het been.

Wanneer je 's winters iets grotere en stevigere schoenen draagt, zul je misschien grotere stijgbeugels nodig hebben om te voorkomen dat je schoenen klem komen te zitten in de stijgbeugels.

Stalschoenen en stallaarzen

Rijlaarzen en rijschoenen zijn niet bedoeld voor werken in de stal, want de zolen, naden en ritsen niet zijn bestand tegen mest, urine en houtkrullen.
\\nDoe in dat geval stevige schoenen aan als je je paard gaat verzorgen en de box gaat uitmesten. Veiligheidsschoenen met een stalen neus zijn geen overbodige luxe, want je paard kan altijd per ongeluk op je voet gaan staan. Je kunt zelfs schoenen krijgen met een beschermende zool die je voeten beschermt tegen urine en chemicaliën en als je op iets scherps zoals een spijker stapt.

Door goed te letten op hoe je je kleedt, kun je ervoor zorgen dat je je tijdens het rijden of in de stal en ongeacht het weer of het seizoen op je gemak voelt. Dat wil niet zeggen dat je paard altijd een goede bui zal hebben, maar met de juiste rijkleding zul je in ieder geval niet te koud of te warm hebben. We vroegen onze ontwerpster Ann-Therese Helgesson om tips over hoe je je ongeacht het weer moet kleden.

Voorjaar/zomer

✓ Met een rijbroek is de kans op schuren kleiner. Het hangt helemaal van je persoonlijke voorkeur of je een rijbroek met een volledig of een half zitgedeelte hebt en of je wel of geen siliconen vulling wilt. Koop een goede rijbroek van technisch materiaal dat vuilafstotend, sneldrogend en waterafstotend is en beschermt tegen UV-straling. Als je in een rijlegging gaat rijden, moet deze comfortabel zitten en geen vervelende naden hebben.

✓ T-shirt, piquépolo, licht overhemd, technisch overhemd of gebreide top? Dit hangt af van waar en hoe je gaat rijden. Als je in het bos gaat rijden waar je grote kans hebt om snij- en schaafwonden door gebladerte en takken op te lopen, is het verstandig om bijvoorbeeld een top met lange mouwen te kiezen die de beste bescherming biedt.

✓ Helaas regent het ook vaak in de zomer. Als je alleen van de stal naar de rijhal gaat, is een poncho meer dan voldoende, maar als je in het bos gaat rijden, kun je beter een goede regenjas aantrekken.

✓ Dunne zomerhandschoenen beschermen je handen en geven je een betere grip bij de teugels.

✓ Een lichtgewicht helm met ventilatiesleuven voorkomt dat je het te warm krijgt, zeker als het warm is.

✓ Neem op warme dagen als je in een T-shirt en rijbroek rijdt, een heuptas voor de telefoon mee. Praktisch en goed.

✓ Kies tot slot een paar goed passende rijlaarzen, jodhpurs of chaps.

Herfst/winter, binnen

Om te voorkomen dat je het koud krijgt of teveel gaat transpireren, is gelaagde kleding de beste oplossing. Je kunt dan altijd tijdens het rijden een laag uitdoen of aantrekken. Paardensport is lichamelijk inspannend en je geniet er het meest van als je de specifieke paardrijkleding draagt voor de discipline die je gaat doen.

✓ Rijbroeken verminderen de kans op schuren. Het hangt helemaal van je persoonlijke voorkeur of je een rijbroek met een volledig of een half zitgedeelte hebt en of je wel of geen siliconen vulling wilt. Koop een goed wintermodel van softshell-materiaal. Dit type kleding is gemaakt van elastisch materiaal met fleece aan de achterkant en een geborstelde binnenkant om de luchtstroom te verbeteren. Draag thermokleding als je dat beetje extra warmte nodig hebt.

✓ Veel ruiters komen naar hun les met een bodywarmer, een microfleece-jas en een jas aan. Je bodywarmer moet elastische zijkanten hebben en dun maar toch warm zijn op de plaatsen waar het echt een verschil maakt. Als je een dunne bodywarmer draagt, kan je instructeur ook beter zien hoe je zit en beweegt in het zadel.

✓ Als je veel paardrijdt en de bloedsomloop in je kuiten wilt verbeteren zodat ze niet gevoelloos en stijf worden, zijn compressiesokken de uitgelezen oplossing. Compressiesokken zorgen er ook voor dat je achteraf minder spierpijn hebt. Maar ik zou ook graag reclame willen maken voor wollen sokken. Wol is een fantastisch materiaal - het hele jaar door.

✓ Koop een paar gewone rijhandschoenen van flexibel synthetisch materiaal met een bovenwerk van zacht mesh, of een paar leren handschoenen.

✓ Je kunt een rijrok dragen als je naar de training gaat en tijdens de warming-up. Je bovenbenen blijven dan warm. Daar krijg je het vaak koud.

Herfst/winter, buiten

✓ Goede en duurzame thermo-onderkleding is een must. Koop ook een fleece-trui of een gebreide trui en een dikke jas. Als je bijvoorbeeld een uur stapvoets gaat rijden, kun je het gemakkelijk koud krijgen als je geen goede jas aan hebt. Voor volledige intervaltrainingen of galopsessies werkt een shelljack goed, zelfs als het koud is, en gelaagde kleding.

✓ Met een overall wordt je hele lichaam in één keer warm. Maar kleed je niet te dik aan! Het is niet aangenaam om zweterig en plakkerig te worden.

✓ Als het koud is, is een buff (nekwarmer) heerlijk omdat die je nek warm houdt en voorkomt dat je het koud krijgt. Je kunt ook een bivakmuts onder je helm dragen zodat je wangen tegen de kou worden beschermd. Ook als het hard waait, is een dergelijk kledingstuk praktisch.

✓ Dikke zomerhandschoenen met vulling aan de bovenkant beschermen je handen tegen de kou en geven je een goede grip bij de teugels.

✓ Je krijgt heel snel koude voeten. Onthoud dat je altijd je tenen moet kunnen bewegen, dus ga niet meerdere paren sokken aantrekken om warme voeten te houden. Je tenen hebben ruimte nodig. Ga in plaats daarvan paardrijden met veel laagjes, wollen sokken en een wollen binnenzool. Ook je bovenbenen vangen tijdens het rijden in de winter de kou op, dus schaf een langere rijrok of jas aan. Koop ook een gewatteerde broek en oorwarmers om je oren te beschermen.

Hoe te kleden

Door goed te letten op hoe je je kleedt, kun je ervoor zorgen dat je je tijdens het rijden of in de stal en ongeacht het weer of het seizoen op je gemak voelt. Dat wil niet zeggen dat je paard altijd een goede bui zal hebben, maar met de juiste rijkleding zul je in ieder geval niet te koud of te warm hebben. We vroegen onze ontwerpster Ann-Therese Helgesson om tips over hoe je je ongeacht het weer moet kleden.

Voorjaar/zomer

✓ Met een rijbroek is de kans op schuren kleiner. Het hangt helemaal van je persoonlijke voorkeur of je een rijbroek met een volledig of een half zitgedeelte hebt en of je wel of geen siliconen vulling wilt. Koop een goede rijbroek van technisch materiaal dat vuilafstotend, sneldrogend en waterafstotend is en beschermt tegen UV-straling. Als je in een rijlegging gaat rijden, moet deze comfortabel zitten en geen vervelende naden hebben.

✓ T-shirt, piquépolo, licht overhemd, technisch overhemd of gebreide top? Dit hangt af van waar en hoe je gaat rijden. Als je in het bos gaat rijden waar je grote kans hebt om snij- en schaafwonden door gebladerte en takken op te lopen, is het verstandig om bijvoorbeeld een top met lange mouwen te kiezen die de beste bescherming biedt.

✓ Helaas regent het ook vaak in de zomer. Als je alleen van de stal naar de rijhal gaat, is een poncho meer dan voldoende, maar als je in het bos gaat rijden, kun je beter een goede regenjas aantrekken.

✓ Dunne zomerhandschoenen beschermen je handen en geven je een betere grip bij de teugels.

✓ Een lichtgewicht helm met ventilatiesleuven voorkomt dat je het te warm krijgt, zeker als het warm is.

✓ Neem op warme dagen als je in een T-shirt en rijbroek rijdt, een heuptas voor de telefoon mee. Praktisch en goed.

✓ Kies tot slot een paar goed passende rijlaarzen, jodhpurs of chaps.

Herfst/winter, binnen

Om te voorkomen dat je het koud krijgt of teveel gaat transpireren, is gelaagde kleding de beste oplossing. Je kunt dan altijd tijdens het rijden een laag uitdoen of aantrekken. Paardensport is lichamelijk inspannend en je geniet er het meest van als je de specifieke paardrijkleding draagt voor de discipline die je gaat doen.

✓ Rijbroeken verminderen de kans op schuren. Het hangt helemaal van je persoonlijke voorkeur of je een rijbroek met een volledig of een half zitgedeelte hebt en of je wel of geen siliconen vulling wilt. Koop een goed wintermodel van softshell-materiaal. Dit type kleding is gemaakt van elastisch materiaal met fleece aan de achterkant en een geborstelde binnenkant om de luchtstroom te verbeteren. Draag thermokleding als je dat beetje extra warmte nodig hebt.

✓ Veel ruiters komen naar hun les met een bodywarmer, een microfleece-jas en een jas aan. Je bodywarmer moet elastische zijkanten hebben en dun maar toch warm zijn op de plaatsen waar het echt een verschil maakt. Als je een dunne bodywarmer draagt, kan je instructeur ook beter zien hoe je zit en beweegt in het zadel.

✓ Als je veel paardrijdt en de bloedsomloop in je kuiten wilt verbeteren zodat ze niet gevoelloos en stijf worden, zijn compressiesokken de uitgelezen oplossing. Compressiesokken zorgen er ook voor dat je achteraf minder spierpijn hebt. Maar ik zou ook graag reclame willen maken voor wollen sokken. Wol is een fantastisch materiaal - het hele jaar door.

✓ Koop een paar gewone rijhandschoenen van flexibel synthetisch materiaal met een bovenwerk van zacht mesh, of een paar leren handschoenen.

✓ Je kunt een rijrok dragen als je naar de training gaat en tijdens de warming-up. Je bovenbenen blijven dan warm. Daar krijg je het vaak koud.

Herfst/winter, buiten

✓ Goede en duurzame thermo-onderkleding is een must. Koop ook een fleece-trui of een gebreide trui en een dikke jas. Als je bijvoorbeeld een uur stapvoets gaat rijden, kun je het gemakkelijk koud krijgen als je geen goede jas aan hebt. Voor volledige intervaltrainingen of galopsessies werkt een shelljack goed, zelfs als het koud is, en gelaagde kleding.

✓ Met een overall wordt je hele lichaam in één keer warm. Maar kleed je niet te dik aan! Het is niet aangenaam om zweterig en plakkerig te worden.

✓ Als het koud is, is een buff (nekwarmer) heerlijk omdat die je nek warm houdt en voorkomt dat je het koud krijgt. Je kunt ook een bivakmuts onder je helm dragen zodat je wangen tegen de kou worden beschermd. Ook als het hard waait, is een dergelijk kledingstuk praktisch.

✓ Dikke zomerhandschoenen met vulling aan de bovenkant beschermen je handen tegen de kou en geven je een goede grip bij de teugels.

✓ Je krijgt heel snel koude voeten. Onthoud dat je altijd je tenen moet kunnen bewegen, dus ga niet meerdere paren sokken aantrekken om warme voeten te houden. Je tenen hebben ruimte nodig. Ga in plaats daarvan paardrijden met veel laagjes, wollen sokken en een wollen binnenzool. Ook je bovenbenen vangen tijdens het rijden in de winter de kou op, dus schaf een langere rijrok of jas aan. Koop ook een gewatteerde broek en oorwarmers om je oren te beschermen.

Alle rijbroeken hebben een eigen combinatie van pasvorm, materiaal en functie. De pasvorm is het belangrijkst. De broek moet lekker zitten. Daarom is het zo belangrijk dat je een aantal verschillende rijbroeken probeert, zodat je de perfecte match vindt voor jouw lichaam. Want hoewel alle rijbroeken rekbaar zijn, varieert de pasvorm. Een goede tip is dat je vrij moet kunnen bewegen, je knieën moet kunnen buigen en moet kunnen hurken.

Kwaliteit en eigenschappen

Onze rijbroeken zijn gemaakt van verschillende materiaalcombinaties/functionele materialen, zodat je bij je keuze rekening kunt houden met het seizoen en de temperatuur. Vergeet niet dat je het materiaal prettig moet vinden, dat het lekker aanvoelt op je lichaam. Bekijk vervolgens de verschillende eigenschappen van de materiaalcombinatie. Als de broek in vier richtingen rekbaar is, heeft deze een extra goede pasvorm en maximale bewegingsvrijheid. Kies je voor een functioneel materiaal, dan is dat meestal ademend, maar het kan ook vuilafstotend, sneldrogend en UV-bestendig zijn.

Sommige modellen hebben een aantal speciale eigenschappen. Onze rijbroeken van rekbare softshell zijn bijvoorbeeld warm gevoerd met fleece aan de binnenkant waardoor het een populaire winterrijbroek is. Er zijn ook hightech rijbroeken met Icefil® die je koel houden en vocht van het lichaam afvoeren, Core Control Technology™, die extra ondersteuning geeft aan de kernspieren (buik en rug) en Calf Fit System™ die kuit- en enkelsteun bieden en drukpunten en wrijving in de laarzen verminderen.

Functies

Kies functies op basis van wat je nodig hebt tijdens het rijden. Siliconen/PU zijn materialen die op verschillende manieren een goede grip geven afhankelijk van de vorm die ze hebben en waar deze zich bevindt. Als de broek volledig van deze materialen is voorzien, kan dit met Daewoo of siliconen/PU zijn. Over het algemeen geeft een broek met deze materialen op volledige lengte een betere grip in het zadel, maar het gaat vooral om je eigen ervaring en wat je rijden verbetert. Een rijbroek die gedeeltelijk voorzien is van deze materialen heeft een betere grip op de knieën omdat de knieversteviging dubbele stof heeft op de knieën, en is een optie voor iemand die helemaal geen gripfunctie wil. 

Details

De taille van de rijbroek is meestal hoger aan de achterkant om oncomfortabel wegglijden te voorkomen en dat het te \\\"schokkerig\\\" wordt als je in het zadel zit. De naden zijn strategisch geplaatst zodat je geen slijtage krijgt en de beensluitingen zijn ofwel van elastisch materiaal of hebben klittenbandsluitingen, waardoor de broek goed blijft zitten. De beenlengte kies je op basis van wat jij prettig vindt, want we hebben ook broeken met iets langere pijpen. Praktische zakken met of zonder rits en een stijlvolle look zijn andere details die de broek een eigen look geven.

Rijleggings

Comfortabele en flexibele variant van de rijbroek met elastische tailleband en verschillende grips.

Lange chaps

Steeds meer ruiters realiseren zich hoe gemakkelijk het is om zonder omkleden klaar te zijn om te gaan rijden. De mogelijkheden voor lange chaps variëren van een overall die je schoon houdt tijdens het uitmesten en borstelen in de stal, droog houdt tijdens het rijden in de regen of sneeuw en natuurlijk om je er goed uit te laten zien. Je hoeft niet van je paard af te springen om ze uit te doen. Blijf lekker in het zadel zitten en maak de ritsen langs de benen en de verstelbare riem in de taille los.

De klassieke materialen zijn suède en (kunst)leer, maar tegenwoordig zijn er ook modellen van warm, rekbaar neopreen met siliconen kniestukken voor een goede grip en weerbestendig waterdicht nylon die zowel gemakkelijk te dragen als mee te nemen zijn. Als je het moeilijk vindt om passende rijlaarzen te vinden, gaan korte chaps goed bij rijschoenen.

Thermobroeken

Met deze broek rijd je met plezier buiten in de kou. Trek hem aan over je rijbroek of over een mooie thermolegging en geniet van het moment met je paard. Onze thermobroeken zijn volledig verstevigd en geven de beste grip in het zadel. De broek is gevoerd, waterdicht en ademend. De taille is elastisch en de naden zijn getapet. De ritsen op de pijpen vergemakkelijken het aan- en uittrekken. Als je een lichtere versie wilt als je op stal rondhangt, probeer dan de rijrok. De rijrok houdt je stijlvol, praktisch en comfortabel warm. Ook als je op een paardenrug zit natuurlijk.

Rijbroeken alfa en omega

Alle rijbroeken hebben een eigen combinatie van pasvorm, materiaal en functie. De pasvorm is het belangrijkst. De broek moet lekker zitten. Daarom is het zo belangrijk dat je een aantal verschillende rijbroeken probeert, zodat je de perfecte match vindt voor jouw lichaam. Want hoewel alle rijbroeken rekbaar zijn, varieert de pasvorm. Een goede tip is dat je vrij moet kunnen bewegen, je knieën moet kunnen buigen en moet kunnen hurken.

Kwaliteit en eigenschappen

Onze rijbroeken zijn gemaakt van verschillende materiaalcombinaties/functionele materialen, zodat je bij je keuze rekening kunt houden met het seizoen en de temperatuur. Vergeet niet dat je het materiaal prettig moet vinden, dat het lekker aanvoelt op je lichaam. Bekijk vervolgens de verschillende eigenschappen van de materiaalcombinatie. Als de broek in vier richtingen rekbaar is, heeft deze een extra goede pasvorm en maximale bewegingsvrijheid. Kies je voor een functioneel materiaal, dan is dat meestal ademend, maar het kan ook vuilafstotend, sneldrogend en UV-bestendig zijn.

Sommige modellen hebben een aantal speciale eigenschappen. Onze rijbroeken van rekbare softshell zijn bijvoorbeeld warm gevoerd met fleece aan de binnenkant waardoor het een populaire winterrijbroek is. Er zijn ook hightech rijbroeken met Icefil® die je koel houden en vocht van het lichaam afvoeren, Core Control Technology™, die extra ondersteuning geeft aan de kernspieren (buik en rug) en Calf Fit System™ die kuit- en enkelsteun bieden en drukpunten en wrijving in de laarzen verminderen.

Functies

Kies functies op basis van wat je nodig hebt tijdens het rijden. Siliconen/PU zijn materialen die op verschillende manieren een goede grip geven afhankelijk van de vorm die ze hebben en waar deze zich bevindt. Als de broek volledig van deze materialen is voorzien, kan dit met Daewoo of siliconen/PU zijn. Over het algemeen geeft een broek met deze materialen op volledige lengte een betere grip in het zadel, maar het gaat vooral om je eigen ervaring en wat je rijden verbetert. Een rijbroek die gedeeltelijk voorzien is van deze materialen heeft een betere grip op de knieën omdat de knieversteviging dubbele stof heeft op de knieën, en is een optie voor iemand die helemaal geen gripfunctie wil.

Details

De taille van de rijbroek is meestal hoger aan de achterkant om oncomfortabel wegglijden te voorkomen en dat het te \\\"schokkerig\\\" wordt als je in het zadel zit. De naden zijn strategisch geplaatst zodat je geen slijtage krijgt en de beensluitingen zijn ofwel van elastisch materiaal of hebben klittenbandsluitingen, waardoor de broek goed blijft zitten. De beenlengte kies je op basis van wat jij prettig vindt, want we hebben ook broeken met iets langere pijpen. Praktische zakken met of zonder rits en een stijlvolle look zijn andere details die de broek een eigen look geven.

Rijleggings

Comfortabele en flexibele variant van de rijbroek met elastische tailleband en verschillende grips.

Lange chaps

Steeds meer ruiters realiseren zich hoe gemakkelijk het is om zonder omkleden klaar te zijn om te gaan rijden. De mogelijkheden voor lange chaps variëren van een overall die je schoon houdt tijdens het uitmesten en borstelen in de stal, droog houdt tijdens het rijden in de regen of sneeuw en natuurlijk om je er goed uit te laten zien. Je hoeft niet van je paard af te springen om ze uit te doen. Blijf lekker in het zadel zitten en maak de ritsen langs de benen en de verstelbare riem in de taille los.

De klassieke materialen zijn suède en (kunst)leer, maar tegenwoordig zijn er ook modellen van warm, rekbaar neopreen met siliconen kniestukken voor een goede grip en weerbestendig waterdicht nylon die zowel gemakkelijk te dragen als mee te nemen zijn. Als je het moeilijk vindt om passende rijlaarzen te vinden, gaan korte chaps goed bij rijschoenen.

Thermobroeken

Met deze broek rijd je met plezier buiten in de kou. Trek hem aan over je rijbroek of over een mooie thermolegging en geniet van het moment met je paard. Onze thermobroeken zijn volledig verstevigd en geven de beste grip in het zadel. De broek is gevoerd, waterdicht en ademend. De taille is elastisch en de naden zijn getapet. De ritsen op de pijpen vergemakkelijken het aan- en uittrekken. Als je een lichtere versie wilt als je op stal rondhangt, probeer dan de rijrok. De rijrok houdt je stijlvol, praktisch en comfortabel warm. Ook als je op een paardenrug zit natuurlijk.

Hööks streeft er altijd naar om producten van topkwaliteit te vervaardigen en stelt hoge eisen aan kwaliteit. Om zolang mogelijk van onze producten te kunnen genieten, moeten ze goed worden verzorgd en onderhouden. Was textielproducten niet vaker dan nodig, omdat dit de levensduur kan verkorten en ook slecht is voor het milieu.

Technische kleding die waterafstotend/ademend is

Technische kleding mag niet vaker dan nodig worden gewassen. Houd er echter rekening mee dat als technische materialen te vuil worden, ze minder ademend en ook minder waterafstotend zijn. Volg bij het wassen van de kledingstukken nauwgezet de specifieke wasinstructies. Sluit voordat je gaat wassen, klittenbandsluitingen, ritsen, knopen, enzovoort om slijtage te verminderen. Gebruik geen wasverzachter bij technische kledingstukken, omdat dit de functie van het kledingstuk vermindert en het milieu belast.

Alle technische kledingstukken verliezen geleidelijk hun waterafstotende eigenschappen bij zowel normaal gebruik als bij wassen. Als het water op het oppervlak geen druppels meer vormt, kun je de waterdichtheid opnieuw activeren door het kledingstuk in een wasdroger te doen of op een warme stand te strijken.

Als dit niet het gewenste effect heeft, raden wij je aan de waterdichtheid te herstellen. Gebruik een waterdichtmakende behandeling die vrij is van fluorkoolstoffen, en volg de wasinstructies van het kledingstuk bij het aanbrengen van de behandeling.

Synthetisch materiaal

De meeste synthetische materialen zijn relatief onderhoudsvriendelijk en kunnen in een gewone wasmachine worden gewassen. Was de kledingstukken niet vaker dan nodig om zowel het kledingstuk als het milieu te sparen. Houd je goed aan de wasvoorschriften en gebruik geen wasverzachter. Droog zo mogelijk de kleding niet in een wasdroger, maar volg de wasinstructies.

Katoen

Volg bij het wassen van katoenen producten altijd de wasinstructies van het kledingstuk en gebruik bij voorkeur geen wasverzachter. Kledingstukken drogen in een wasdroger bekort de levensduur van die kledingstukken en bespaart bovendien stroom.

Wol

Wolvezels zijn van nature vuilafstotend en antibacterieel, en daarom is het vaak voldoende om je wollen kledingstukken te laten luchten om ze op te frissen. Houd je bij het wassen van wol altijd nauwgezet aan de wasinstructies van het kledingstuk, aangezien wollen kledingstukken niet in een wasmachine mogen worden gewassen. Was het kledingstuk niet op een te hoge temperatuur. Als het kledingstuk mag worden gewassen in een wasmachine, gebruik dan het wolprogramma van je wasmachine. Als wollen artikelen op een te hard of te krachtig programma worden gewassen, kan de wol gaan klitten en kan het kledingstuk krimpen. Gebruik geen wasverzachter bij het wassen van wollen kledingstukken, omdat wasverzachter de wolvezels kan beschadigen.

Waterdichting

Hööks werkt alleen met waterafstotende behandelingen die vrij zijn van fluorkoolstoffen (PFC's). Wij gebruiken geen PFC's omdat die schadelijk zijn voor zowel mens als milieu. De waterafstotende eigenschappen nemen geleidelijk af door het wassen en het gebruik. Als dat zo is, raden wij je aan de waterdichtheid te herstellen. Gebruik een waterdichtmakende behandeling die vrij is van fluorkoolwaterstoffen (PFC-vrij), en volg de wasinstructies van het kledingstuk bij het aanbrengen van de behandeling.

Verzorgingsinstructies – kleding

Hööks streeft er altijd naar om producten van topkwaliteit te vervaardigen en stelt hoge eisen aan kwaliteit. Om zolang mogelijk van onze producten te kunnen genieten, moeten ze goed worden verzorgd en onderhouden. Was textielproducten niet vaker dan nodig, omdat dit de levensduur kan verkorten en ook slecht is voor het milieu.

Technische kleding die waterafstotend/ademend is

Technische kleding mag niet vaker dan nodig worden gewassen. Houd er echter rekening mee dat als technische materialen te vuil worden, ze minder ademend en ook minder waterafstotend zijn. Volg bij het wassen van de kledingstukken nauwgezet de specifieke wasinstructies. Sluit voordat je gaat wassen, klittenbandsluitingen, ritsen, knopen, enzovoort om slijtage te verminderen. Gebruik geen wasverzachter bij technische kledingstukken, omdat dit de functie van het kledingstuk vermindert en het milieu belast.

Alle technische kledingstukken verliezen geleidelijk hun waterafstotende eigenschappen bij zowel normaal gebruik als bij wassen. Als het water op het oppervlak geen druppels meer vormt, kun je de waterdichtheid opnieuw activeren door het kledingstuk in een wasdroger te doen of op een warme stand te strijken.

Als dit niet het gewenste effect heeft, raden wij je aan de waterdichtheid te herstellen. Gebruik een waterdichtmakende behandeling die vrij is van fluorkoolstoffen, en volg de wasinstructies van het kledingstuk bij het aanbrengen van de behandeling.

Synthetisch materiaal

De meeste synthetische materialen zijn relatief onderhoudsvriendelijk en kunnen in een gewone wasmachine worden gewassen. Was de kledingstukken niet vaker dan nodig om zowel het kledingstuk als het milieu te sparen. Houd je goed aan de wasvoorschriften en gebruik geen wasverzachter. Droog zo mogelijk de kleding niet in een wasdroger, maar volg de wasinstructies.

Katoen

Volg bij het wassen van katoenen producten altijd de wasinstructies van het kledingstuk en gebruik bij voorkeur geen wasverzachter. Kledingstukken drogen in een wasdroger bekort de levensduur van die kledingstukken en bespaart bovendien stroom.

Wol

Wolvezels zijn van nature vuilafstotend en antibacterieel, en daarom is het vaak voldoende om je wollen kledingstukken te laten luchten om ze op te frissen. Houd je bij het wassen van wol altijd nauwgezet aan de wasinstructies van het kledingstuk, aangezien wollen kledingstukken niet in een wasmachine mogen worden gewassen. Was het kledingstuk niet op een te hoge temperatuur. Als het kledingstuk mag worden gewassen in een wasmachine, gebruik dan het wolprogramma van je wasmachine. Als wollen artikelen op een te hard of te krachtig programma worden gewassen, kan de wol gaan klitten en kan het kledingstuk krimpen. Gebruik geen wasverzachter bij het wassen van wollen kledingstukken, omdat wasverzachter de wolvezels kan beschadigen.

Waterdichting

Hööks werkt alleen met waterafstotende behandelingen die vrij zijn van fluorkoolstoffen (PFC's). Wij gebruiken geen PFC's omdat die schadelijk zijn voor zowel mens als milieu. De waterafstotende eigenschappen nemen geleidelijk af door het wassen en het gebruik. Als dat zo is, raden wij je aan de waterdichtheid te herstellen. Gebruik een waterdichtmakende behandeling die vrij is van fluorkoolwaterstoffen (PFC-vrij), en volg de wasinstructies van het kledingstuk bij het aanbrengen van de behandeling.

Leer meer over verschillende materialen en hun functies, van rijduitrusting tot kleding, om te vinden wat het beste bij jouw behoeften en rijstijl past.

Trainingstips voor ruiters

Voel je je een beetje uit vorm, stijf of wil je je gewoon beter voelen? Bekijk onze tips om in vorm te blijven, zowel op het paard als naast het paard.

Yoga versterkt je lichaamsbewustzijn en is een vorm van training waar alle ruiters, zowel beginners als professionals, meer aan zouden moeten doen. Want als je je echt bewust bent van wat je lichaam doet, kun je op een gecontroleerde manier je rijden beïnvloeden. Dan geef je de signalen die je echt meent en op deze manier maak je het voor het paard gemakkelijker en werk je beter samen als team.
Kijk eens naar yin yoga en yang yoga, voorbeelden van yoga waar jij als ruiter baat bij hebt. Focus op de oefeningen die je nodig hebt. Yin yoga is een soort stretching die stilte en bewuste aanwezigheid creëert, waarbij de posities meestal 3-7 minuten worden vastgehouden. Yang yoga is het tegenovergestelde van yin yoga, een meer dynamische, actieve vorm van yoga waarmee je kracht opbouwt, en je mobiliteit en behendigheid vergroot.

Als je een beter uithoudingsvermogen wilt, zijn klassieke cardiotraining zoals hardlopen, zwemmen en fietsen goede opties. Tijdens cardiotraining moet je een maximale hartslag van 60-70% bereiken en die hartslag minimaal 30 minuten vasthouden. Je weet dat je op het juiste hartslagniveau zit wanneer het een beetje inspannend aanvoelt om te praten tijdens het sporten. Wissel af met intervaltraining en krachttraining. Er zijn veel goede buitensportscholen waar je je paardrijspieren kunt trainen. Hier is een oefening die je ook thuis kunt doen.

Balans

Balans is natuurlijk belangrijk voor ruiters. Hier is een eenvoudige tip over hoe je vrijwel overal en altijd snel een evenwichtsoefening kunt doen. Maar het liefst elke dag. Voor het beste effect doe je de oefening op sokken of blote voeten.
• Laat je rechtervoet tegen de binnenkant van je kuit rusten - plaats je handpalmen naar elkaar toe voor je borst - strek je armen (nog steeds met je handpalmen naar elkaar toe) zo ver mogelijk omhoog - blijf zo staan of spreid je armen tot een V - laat je schouders zakken en ontspan je - richt je blik naar het plafond (of kijk recht vooruit als dat beter voelt) - sta stil en tel langzaam tot 20 (of zover als comfortabel voelt).Herhaal de oefening nu met de linkervoet tegen de binnenkant van de kuit, enz. Als je het makkelijker wilt maken, kun je je hiel tegen je enkel en je teen op de grond houden. Wil je het wat moeilijker maken, sluit dan je ogen.

Hol

• Holle positie is een oefening voor het hele lichaam met de focus op de kernspieren (rug en buik). Ga op de grond/vloer liggen met je lichaam gestrekt - til je schouderbladen en benen iets omhoog. Houd je armen langs je lichaam of laat ze op je lichaam rusten. Je kruis en billen moeten tegen de grond blijven. Houd deze komachtige positie ongeveer 15-20 seconden of langer vast. Ontspan en herhaal zo vaak als je kunt.

Ademen

Als je je gestrest voelt wanneer je op stal komt of nerveus bent voor een wedstrijd, probeer dan Nadi Shodhana, een ademhalingsoefening die je helpt te ontspannen en je beter te concentreren.
• Gebruik je rechterduim en middelvinger: begin met een paar rustige, vrij diepe ademhalingen. Voordat je bij de tweede ademhaling uitademt, sluit je je rechterneusgat met je duim en adem je langzaam uit door je linkerneusgat. Houd je duim vast en adem dan langzaam in door je linkerneusgat. Voordat je uitademt, sluit je je linkerneusgat af met je middelvinger en adem je langzaam uit door je rechterneusgat. Adem dan langzaam in door je rechterneusgat voordat je deze weer afsluit en langzaam uitademt door je linkerneusgat, enz.Blijf op deze manier vijf tot tien minuten van neusgat wisselen. Je kunt deze oefening meerdere keren per dag herhalen als je dat wilt.

Trainingstips voor ruiters

Voel je je een beetje uit vorm, stijf of wil je je gewoon beter voelen? Bekijk onze tips om in vorm te blijven, zowel op het paard als naast het paard.

Yoga versterkt je lichaamsbewustzijn en is een vorm van training waar alle ruiters, zowel beginners als professionals, meer aan zouden moeten doen. Want als je je echt bewust bent van wat je lichaam doet, kun je op een gecontroleerde manier je rijden beïnvloeden. Dan geef je de signalen die je echt meent en op deze manier maak je het voor het paard gemakkelijker en werk je beter samen als team.
\\nKijk eens naar yin yoga en yang yoga, voorbeelden van yoga waar jij als ruiter baat bij hebt. Focus op de oefeningen die je nodig hebt. Yin yoga is een soort stretching die stilte en bewuste aanwezigheid creëert, waarbij de posities meestal 3-7 minuten worden vastgehouden. Yang yoga is het tegenovergestelde van yin yoga, een meer dynamische, actieve vorm van yoga waarmee je kracht opbouwt, en je mobiliteit en behendigheid vergroot.
\\n
\\nAls je een beter uithoudingsvermogen wilt, zijn klassieke cardiotraining zoals hardlopen, zwemmen en fietsen goede opties. Tijdens cardiotraining moet je een maximale hartslag van 60-70% bereiken en die hartslag minimaal 30 minuten vasthouden. Je weet dat je op het juiste hartslagniveau zit wanneer het een beetje inspannend aanvoelt om te praten tijdens het sporten. Wissel af met intervaltraining en krachttraining. Er zijn veel goede buitensportscholen waar je je paardrijspieren kunt trainen. Hier is een oefening die je ook thuis kunt doen.

Balans

Balans is natuurlijk belangrijk voor ruiters. Hier is een eenvoudige tip over hoe je vrijwel overal en altijd snel een evenwichtsoefening kunt doen. Maar het liefst elke dag. Voor het beste effect doe je de oefening op sokken of blote voeten.
\\n• Laat je rechtervoet tegen de binnenkant van je kuit rusten - plaats je handpalmen naar elkaar toe voor je borst - strek je armen (nog steeds met je handpalmen naar elkaar toe) zo ver mogelijk omhoog - blijf zo staan of spreid je armen tot een V - laat je schouders zakken en ontspan je - richt je blik naar het plafond (of kijk recht vooruit als dat beter voelt) - sta stil en tel langzaam tot 20 (of zover als comfortabel voelt).Herhaal de oefening nu met de linkervoet tegen de binnenkant van de kuit, enz. Als je het makkelijker wilt maken, kun je je hiel tegen je enkel en je teen op de grond houden. Wil je het wat moeilijker maken, sluit dan je ogen.

Hol

• Holle positie is een oefening voor het hele lichaam met de focus op de kernspieren (rug en buik). Ga op de grond/vloer liggen met je lichaam gestrekt - til je schouderbladen en benen iets omhoog. Houd je armen langs je lichaam of laat ze op je lichaam rusten. Je kruis en billen moeten tegen de grond blijven. Houd deze komachtige positie ongeveer 15-20 seconden of langer vast. Ontspan en herhaal zo vaak als je kunt.

Ademen

Als je je gestrest voelt wanneer je op stal komt of nerveus bent voor een wedstrijd, probeer dan Nadi Shodhana, een ademhalingsoefening die je helpt te ontspannen en je beter te concentreren.
\\n• Gebruik je rechterduim en middelvinger: begin met een paar rustige, vrij diepe ademhalingen. Voordat je bij de tweede ademhaling uitademt, sluit je je rechterneusgat met je duim en adem je langzaam uit door je linkerneusgat. Houd je duim vast en adem dan langzaam in door je linkerneusgat. Voordat je uitademt, sluit je je linkerneusgat af met je middelvinger en adem je langzaam uit door je rechterneusgat. Adem dan langzaam in door je rechterneusgat voordat je deze weer afsluit en langzaam uitademt door je linkerneusgat, enz.Blijf op deze manier vijf tot tien minuten van neusgat wisselen. Je kunt deze oefening meerdere keren per dag herhalen als je dat wilt.

Paarden zijn grote en gevoelige dieren. Als je de moeite neemt om je paard elke dag goed na te kijken, kun je kleine kwaaltjes zelf verhelpen. Die kwaaltjes hoeven dan niet erger te worden, waarvoor je anders een dierenarts zou moeten laten komen. Doorgaans zijn het kleine, veel voorkomende kwaaltjes die je normaal gesproken zelf kunt behandelen, maar neem bij twijfel contact op met je dierenarts.

Kleine wondjes

Kleinere wonden die niet diep zijn en niet zo erg bloeden dat ze moeten worden gehecht, kun je zelf behandelen en verzorgen. Reinig de wond met water en zeep of een zoutoplossing. Maak de wondranden schoon en knip eventueel de haren rond de wond weg om deze gemakkelijker schoon te houden. Breng een dunne laag van een of andere wondzalf of spray op de wond aan om de wond te beschermen tegen bacteriën. Sommige wonden moeten worden verbonden, bijvoorbeeld bij een gekwetste hielbol. Daarvoor moet je een hoefverband aanbrengen. Hiermee wordt voorkomen dat er vuil in de wond komt.

Modderkoorts

Modderkoorts is een huidinfectie in de koot. De huid van de koot van het paard is dun en delicaat en er kunnen wonden ontstaan wanneer het paard in een modderige of vochtige paddock loopt. Wanneer die wonden geïnfecteerd raken, wordt dit modderkoorts genoemd. Modderkoorts kan doorgaans worden voorkomen door de benen van het paard zo schoon en droog mogelijk te houden. Als het paard modderkoorts krijgt, is het belangrijk om dat zorgvuldig te behandelen zodat de aandoening zich niet over het hele been verspreidt. Als de infectie zich verspreidt naar de lymfevaten, kan het paard lymfangitis krijgen. Bij lymfangitis stokt het transport van vloeistoffen vanuit de weefsels en blijven de vloeistoffen in de weefsels zitten waardoor die gaan opzwellen.

Wat je kunt doen om modderkoorts te behandelen:

\\r\\n
• Was de benen voorzichtig met een natuurlijke of milde zeep
\\r\\n
• Droog de benen voorzichtig af met een handdoek
\\r\\n
• Breng een vochtinbrengende crème aan op de koot. Salicylzuur in vaseline is effectief tegen modderkoorts.
\\r\\n
• Herhaal dit elke dag gedurende ongeveer een week. Als er geen verbetering optreedt, neem dan contact op met je dierenarts voor advies en een mogelijke behandeling.
\\r\\n

Paarden die ooit modderkoorts hebben gehad, zijn er in het vervolg vatbaarder voor en kunnen het weer krijgen. Controleer de koten van je paard daarom goed en houd ze schoon.

Spruw

Spruw is een bacteriële infectie in de hoef. Spruw komt normaal gesproken voor in de hoefstraal, maar kan zich ook door de hele hoef verspreiden. De hoef/hoefstraal wordt zacht en papperig en gaat stinken. Deze aandoening wordt doorgaans veroorzaakt door een slechte hoefhygiëne en wanneer het paard op een natte en vuile ondergrond staat, maar een paard met smalle hoeven met diepe hoefstralen is er vatbaarder voor.

Wat je kunt doen om spruw te behandelen:

\\r\\n
• Maak de hoef elke dag goed schoon en zorg dat er voldoende schoon en droog stro in de box ligt.
\\r\\n
• Spuit de hoef in met een verdunde jodiumoplossing, die antiseptisch is.
\\r\\n
• Teer en kopersulfaat zijn twee uitstekende producten die je bij spruw kunt gebruiken, maar er zijn tal van andere werkzame producten op de markt.
\\r\\n

Stikken

Een paard kan stikken wanneer de slokdarm van het paard verstopt raakt. Dit kan komen door niet-geweekte bietenpulp, grote stukken appel of door gewoon voer. Het paard wordt zeer onrustig, opent en sluit zijn mond, kwijlt hevig en er kunnen stukjes voer uit de neusgaten komen. Verwijder onmiddellijk al het voer en wrijf voorzichtig over de linkerkant van de jugulaire groef. Bel een dierenarts.

Om verstikking te voorkomen, kun je beginnen met het voeren van ruwvoer voordat je krachtvoer gaat geven. Als je paard veel trek heeft, kun je een paar grote stenen in de voederbalk leggen om te voorkomen dat je paard al het voer naar binnen schrokt. Geweekt voer kan ook een manier zijn om verstikking te voorkomen.

Veelvoorkomende kwalen

Paarden zijn grote en gevoelige dieren. Als je de moeite neemt om je paard elke dag goed na te kijken, kun je kleine kwaaltjes zelf verhelpen. Die kwaaltjes hoeven dan niet erger te worden, waarvoor je anders een dierenarts zou moeten laten komen. Doorgaans zijn het kleine, veel voorkomende kwaaltjes die je normaal gesproken zelf kunt behandelen, maar neem bij twijfel contact op met je dierenarts.

Kleine wondjes

Kleinere wonden die niet diep zijn en niet zo erg bloeden dat ze moeten worden gehecht, kun je zelf behandelen en verzorgen. Reinig de wond met water en zeep of een zoutoplossing. Maak de wondranden schoon en knip eventueel de haren rond de wond weg om deze gemakkelijker schoon te houden. Breng een dunne laag van een of andere wondzalf of spray op de wond aan om de wond te beschermen tegen bacteriën. Sommige wonden moeten worden verbonden, bijvoorbeeld bij een gekwetste hielbol. Daarvoor moet je een hoefverband aanbrengen. Hiermee wordt voorkomen dat er vuil in de wond komt.

Modderkoorts

Modderkoorts is een huidinfectie in de koot. De huid van de koot van het paard is dun en delicaat en er kunnen wonden ontstaan wanneer het paard in een modderige of vochtige paddock loopt. Wanneer die wonden geïnfecteerd raken, wordt dit modderkoorts genoemd. Modderkoorts kan doorgaans worden voorkomen door de benen van het paard zo schoon en droog mogelijk te houden. Als het paard modderkoorts krijgt, is het belangrijk om dat zorgvuldig te behandelen zodat de aandoening zich niet over het hele been verspreidt. Als de infectie zich verspreidt naar de lymfevaten, kan het paard lymfangitis krijgen. Bij lymfangitis stokt het transport van vloeistoffen vanuit de weefsels en blijven de vloeistoffen in de weefsels zitten waardoor die gaan opzwellen.

Wat je kunt doen om modderkoorts te behandelen:

\\n
• Was de benen voorzichtig met een natuurlijke of milde zeep
\\n
• Droog de benen voorzichtig af met een handdoek
\\n
• Breng een vochtinbrengende crème aan op de koot. Salicylzuur in vaseline is effectief tegen modderkoorts.
\\n
• Herhaal dit elke dag gedurende ongeveer een week. Als er geen verbetering optreedt, neem dan contact op met je dierenarts voor advies en een mogelijke behandeling.
\\n

Paarden die ooit modderkoorts hebben gehad, zijn er in het vervolg vatbaarder voor en kunnen het weer krijgen. Controleer de koten van je paard daarom goed en houd ze schoon.

Spruw

Spruw is een bacteriële infectie in de hoef. Spruw komt normaal gesproken voor in de hoefstraal, maar kan zich ook door de hele hoef verspreiden. De hoef/hoefstraal wordt zacht en papperig en gaat stinken. Deze aandoening wordt doorgaans veroorzaakt door een slechte hoefhygiëne en wanneer het paard op een natte en vuile ondergrond staat, maar een paard met smalle hoeven met diepe hoefstralen is er vatbaarder voor.

Wat je kunt doen om spruw te behandelen:

\\n
• Maak de hoef elke dag goed schoon en zorg dat er voldoende schoon en droog stro in de box ligt.
\\n
• Spuit de hoef in met een verdunde jodiumoplossing, die antiseptisch is.
\\n
• Teer en kopersulfaat zijn twee uitstekende producten die je bij spruw kunt gebruiken, maar er zijn tal van andere werkzame producten op de markt.
\\n

Stikken

Een paard kan stikken wanneer de slokdarm van het paard verstopt raakt. Dit kan komen door niet-geweekte bietenpulp, grote stukken appel of door gewoon voer. Het paard wordt zeer onrustig, opent en sluit zijn mond, kwijlt hevig en er kunnen stukjes voer uit de neusgaten komen. Verwijder onmiddellijk al het voer en wrijf voorzichtig over de linkerkant van de jugulaire groef. Bel een dierenarts.

Om verstikking te voorkomen, kun je beginnen met het voeren van ruwvoer voordat je krachtvoer gaat geven. Als je paard veel trek heeft, kun je een paar grote stenen in de voederbalk leggen om te voorkomen dat je paard al het voer naar binnen schrokt. Geweekt voer kan ook een manier zijn om verstikking te voorkomen.

Net als wij worden paarden soms ziek en net als wij zijn sommige paarden vatbaarder voor ziekten dan andere paarden. Leer de signalen bij je paard kennen. Zo zie je snel wanneer er iets mis is en kun je er iets aan doen.

Koliek

Koliek is een algemene term voor buikpijn. Als je paard last heeft van koliek, zul je vaak merken dat het zich angstig gedraagt, met zijn voorhoeven schraapt, zijn achterhoeven opheft en naar zijn buik kijkt, en dat het gaat liggen en gaat liggen rollen. Als je vermoedt dat je paard koliek hebt, verwijder dan al het voer en probeer je paard te laten bewegen. Ga rustig met je paard wandelen of longeer het rustig, waarmee de darmen weer op gang kunnen worden gebracht. Als de pijn niet weggaat of als je ziet dat je paard het zwaar heeft, bel dan een dierenarts. Voordat je belt en als het nog geen noodgeval is, kun je de hartslag/pols, slijmvliezen, darmgeluiden (een rustige buik is geen goed teken), temperatuur en ontlasting van je paard controleren. Als je paard te angstig is om de hartslag en temperatuur op te nemen, moet je dat niet doen. De kans op een ongeval is te groot.

Je kunt een koliek als volgt voorkomen:

\\r\\n
• Het paard moet altijd water kunnen drinken
\\r\\n
• Regelmatig laten bewegen
\\r\\n
• Goede voerhygiëne
\\r\\n
• Goed geweekte bietenpulp en lijnzaadpap kunnen een positief effect hebben op de darmfuncties
\\r\\n
• Regelmatig controleren op parasieten
\\r\\n
• Regelmatig het gebit laten controleren
\\r\\n

Spierbevangenheid (maandagziekte)

Spierbevangenheid uit zich als volgt: het paard wordt stijf en wil niet bewegen, zweet, gevoelige en kloppende spieren in de achterhand, roodachtige urine en een verhoogde ademhaling en hartslag. Een paard dat niet regelmatig beweegt of wordt getraind of altijd dezelfde hoeveelheid voedsel krijgt, ongeacht of het paard nu weinig of veel beweegt, loopt een groter risico op het krijgen van spierbevangenheid. De symptomen treden op wanneer het paard na een rustperiode weer gaat werken. Zodra je de symptomen van spierbevangenheid ziet, moet je het paard laten rusten, een deken erop leggen en de spieren warm houden, water geven en als het gaat liggen, laten staan en zijn bed zo zacht mogelijk maken. Neem contact op met je dierenarts voor advies en een eventuele behandeling.

Je kunt spierbevangenheid voorkomen door:

\\r\\n
• Regelmatige lichaamsbeweging
\\r\\n
• De hoeveelheid voer nauwgezet controleren en tijdens rustperiodes het paard minder voer geven.
\\r\\n
• Eventueel supplementen van selenium, vitamine E en B geven. Pas wel op dat je niet teveel van die supplementen gaat geven.
\\r\\n

Hoefbevangenheid (of laminitis)

Hoefbevangenheid is een aandoening aan de hoeven en zorgt voor ontstekingen die zeer pijnlijk kunnen zijn. Het paard wil zich liever niet bewegen en de hoeven, met name de voorhoeven, zullen warm aanvoelen. Je kunt ook een sterkere pols voelen bij de kogel.

Er zijn drie bekende oorzaken van hoefbevangenheid:

\\r\\n
• Door een bevalling. De nageboorte is blijven zitten en veroorzaakt een baarmoederontsteking die de bloedcirculatie in de hoeven aantast.
\\r\\n
• Door een verrekking. Een paard dat al langere tijd kreupel is, loopt het risico om hoefbevangenheid in het andere been te krijgen omdat dit been overbelast raakt.
\\r\\n
• Door voer. Voer is de meest voorkomende oorzaak van hoefbevangenheid. Hoefbevangenheid kan worden veroorzaakt door een te plotselinge verandering in het voer. Je moet je paard gedurende ten minste twee weken aan nieuw voer laten wennen, wat ook geldt voor de zomerweide. Het paard heeft mogelijk te geconcentreerd voer gekregen; het is belangrijk om de rantsoenen aan te passen tijdens periodes van rust of minder intensieve training.
\\r\\n

Als je vermoedt dat je paard last heeft van hoefbevangenheid, moet je het binnen laten staan op een zachte en droge vloer, alle krachtvoer verwijderen, de benen koel houden en contact opnemen met een dierenarts. Het is van levensbelang dat je paard zo snel mogelijk door een dierenarts wordt nagekeken.

Kreupelheid

Door een misstap kan het paard zich ernstig verstuiken, met symptomen als warmte, zwelling en kreupelheid. Gewrichten en pezen kunnen worden overbelast, waardoor het paard kreupel kan worden. Botbreuken komen niet vaak voor bij paarden. Botbreuken zijn complex en zeer moeilijk te behandelen.

Als je paard plotseling kreupel wordt, kijk dan eerst of er niets in de hoeven zit. Voel of de benen warm, gezwollen of gevoelig zijn.

Als het paard slechts licht kreupel is, laat het dan rusten en controleer gedurende een aantal dagen of het niet erger wordt. Als het erger wordt of als je paard erg kreupel is en wellicht niet op dat been wil staan, moet je zeker contact opnemen met een dierenarts.

Veel voorkomende aandoeningen

Net als wij worden paarden soms ziek en net als wij zijn sommige paarden vatbaarder voor ziekten dan andere paarden. Leer de signalen bij je paard kennen. Zo zie je snel wanneer er iets mis is en kun je er iets aan doen.

Koliek

Koliek is een algemene term voor buikpijn. Als je paard last heeft van koliek, zul je vaak merken dat het zich angstig gedraagt, met zijn voorhoeven schraapt, zijn achterhoeven opheft en naar zijn buik kijkt, en dat het gaat liggen en gaat liggen rollen. Als je vermoedt dat je paard koliek hebt, verwijder dan al het voer en probeer je paard te laten bewegen. Ga rustig met je paard wandelen of longeer het rustig, waarmee de darmen weer op gang kunnen worden gebracht. Als de pijn niet weggaat of als je ziet dat je paard het zwaar heeft, bel dan een dierenarts. Voordat je belt en als het nog geen noodgeval is, kun je de hartslag/pols, slijmvliezen, darmgeluiden (een rustige buik is geen goed teken), temperatuur en ontlasting van je paard controleren. Als je paard te angstig is om de hartslag en temperatuur op te nemen, moet je dat niet doen. De kans op een ongeval is te groot.

Je kunt een koliek als volgt voorkomen:

\\n
• Het paard moet altijd water kunnen drinken
\\n
• Regelmatig laten bewegen
\\n
• Goede voerhygiëne
\\n
• Goed geweekte bietenpulp en lijnzaadpap kunnen een positief effect hebben op de darmfuncties
\\n
• Regelmatig controleren op parasieten
\\n
• Regelmatig het gebit laten controleren
\\n

Spierbevangenheid (maandagziekte)

Spierbevangenheid uit zich als volgt: het paard wordt stijf en wil niet bewegen, zweet, gevoelige en kloppende spieren in de achterhand, roodachtige urine en een verhoogde ademhaling en hartslag. Een paard dat niet regelmatig beweegt of wordt getraind of altijd dezelfde hoeveelheid voedsel krijgt, ongeacht of het paard nu weinig of veel beweegt, loopt een groter risico op het krijgen van spierbevangenheid. De symptomen treden op wanneer het paard na een rustperiode weer gaat werken. Zodra je de symptomen van spierbevangenheid ziet, moet je het paard laten rusten, een deken erop leggen en de spieren warm houden, water geven en als het gaat liggen, laten staan en zijn bed zo zacht mogelijk maken. Neem contact op met je dierenarts voor advies en een eventuele behandeling.

Je kunt spierbevangenheid voorkomen door:

\\n
• Regelmatige lichaamsbeweging
\\n
• De hoeveelheid voer nauwgezet controleren en tijdens rustperiodes het paard minder voer geven.
\\n
• Eventueel supplementen van selenium, vitamine E en B geven. Pas wel op dat je niet teveel van die supplementen gaat geven.
\\n

Hoefbevangenheid (of laminitis)

Hoefbevangenheid is een aandoening aan de hoeven en zorgt voor ontstekingen die zeer pijnlijk kunnen zijn. Het paard wil zich liever niet bewegen en de hoeven, met name de voorhoeven, zullen warm aanvoelen. Je kunt ook een sterkere pols voelen bij de kogel.

Er zijn drie bekende oorzaken van hoefbevangenheid:

\\n
• Door een bevalling. De nageboorte is blijven zitten en veroorzaakt een baarmoederontsteking die de bloedcirculatie in de hoeven aantast.
\\n
• Door een verrekking. Een paard dat al langere tijd kreupel is, loopt het risico om hoefbevangenheid in het andere been te krijgen omdat dit been overbelast raakt.
\\n
• Door voer. Voer is de meest voorkomende oorzaak van hoefbevangenheid. Hoefbevangenheid kan worden veroorzaakt door een te plotselinge verandering in het voer. Je moet je paard gedurende ten minste twee weken aan nieuw voer laten wennen, wat ook geldt voor de zomerweide. Het paard heeft mogelijk te geconcentreerd voer gekregen; het is belangrijk om de rantsoenen aan te passen tijdens periodes van rust of minder intensieve training.
\\n

Als je vermoedt dat je paard last heeft van hoefbevangenheid, moet je het binnen laten staan op een zachte en droge vloer, alle krachtvoer verwijderen, de benen koel houden en contact opnemen met een dierenarts. Het is van levensbelang dat je paard zo snel mogelijk door een dierenarts wordt nagekeken.

Kreupelheid

Door een misstap kan het paard zich ernstig verstuiken, met symptomen als warmte, zwelling en kreupelheid. Gewrichten en pezen kunnen worden overbelast, waardoor het paard kreupel kan worden. Botbreuken komen niet vaak voor bij paarden. Botbreuken zijn complex en zeer moeilijk te behandelen.

Als je paard plotseling kreupel wordt, kijk dan eerst of er niets in de hoeven zit. Voel of de benen warm, gezwollen of gevoelig zijn.

Als het paard slechts licht kreupel is, laat het dan rusten en controleer gedurende een aantal dagen of het niet erger wordt. Als het erger wordt of als je paard erg kreupel is en wellicht niet op dat been wil staan, moet je zeker contact opnemen met een dierenarts.

Het veulenseizoen is nu in het hele land in volle gang. Als u een veulen verwacht of op stal hebt, is het goed om te weten aan welke veel voorkomende ziekten ze kunnen lijden en op welke symptomen u moet letten.

Elk jaar worden er in Nederland duizenden veulens geboren en tegenwoordig kijken veel paardeneigenaars vol verwachting via de bewakingscamera tot een veulen eindelijk ter wereld komt. Gewoonlijk verlopen zowel de dracht als de geboorte goed, en is het resultaat een gezond en alert veulen. Dit is echter niet altijd het geval. Enkele van de meest voorkomende kwalen bij veulens zijn veulenziekte, constipatie en een verkeerde beenstand. 

- De meeste aandoeningen doen zich al voor als ze nog veulen zijn. “We zien drie diagnoses die een grote impact hebben en die we elk jaar weer terugzien,” aldus Karl-Henrik Heimdahl, paardenarts bij de Zweedse verzekeraar Agria Djurförsäkring.

Veulenziekte

Veulenziekte is een bacteriële infectie die het veulen tijdens de eerste levensweken treft, als de antilichamen van het dier nog geen volledige bescherming bieden. De infectie begint ergens in het lichaam als een gewrichtsontsteking, hersenvliesontsteking, longontsteking of diarree, en kan in het ergste geval uitgroeien tot een algehele bloedvergiftiging, zogeheten veulensepsis. De bacteriën komen binnen via ingeademde lucht, via de mond of via een infectie in de navel. Veulenziekte heeft vaak een snel ziekteverloop.

Symptomen

\\r\\n
• Verminderde eetlust.
\\r\\n
• Ernstige algemene zwakte en vermoeidheid.
\\r\\n
• Sommige delen van het lichaam, waaronder de oren en de benen, worden koud door verminderde bloedcirculatie in het lichaam.
\\r\\n
• Bij gewrichtsontstekingen is er sprake van kreupelheid en zwelling van de ontstoken gewrichten.
\\r\\n

Behandeling

Een snelle start van de behandeling is van levensbelang. Vaak is er intensieve medische verzorging nodig, zoals een behandeling met antibiotica, een plasma-infuus met antilichamen of zelfs een chirurgische ingreep.

Meconiumverstopping

Het veulen moet het darmpek (meconium) binnen 12 uur na de geboorte uitpoepen, anders is er sprake van verstopping en ontstaat er koliek. Darmpek is donker van kleur en het zijn vaak harde balletjes. 

Symptomen

\\r\\n
• Koliek.
\\r\\n
• Het veulen krast met zijn hoeven en kijkt in de richting van de buik.
\\r\\n
• Het veulen gaapt en probeert te poepen.
\\r\\n
• Als de symptomen ernstiger worden, gaat het veulen op de rug liggen en probeert het te rollen.
\\r\\n

Behandeling

Neem altijd contact op met een dierenarts voor advies, maar als het probleem snel wordt herkend, kan het vaak worden opgelost door bijvoorbeeld Microlax toe te dienen.

De meest voorkomende ziekten bij veulens 

Het veulenseizoen is nu in het hele land in volle gang. Als u een veulen verwacht of op stal hebt, is het goed om te weten aan welke veel voorkomende ziekten ze kunnen lijden en op welke symptomen u moet letten.

Elk jaar worden er in Nederland duizenden veulens geboren en tegenwoordig kijken veel paardeneigenaars vol verwachting via de bewakingscamera tot een veulen eindelijk ter wereld komt. Gewoonlijk verlopen zowel de dracht als de geboorte goed, en is het resultaat een gezond en alert veulen. Dit is echter niet altijd het geval. Enkele van de meest voorkomende kwalen bij veulens zijn veulenziekte, constipatie en een verkeerde beenstand.

- De meeste aandoeningen doen zich al voor als ze nog veulen zijn. “We zien drie diagnoses die een grote impact hebben en die we elk jaar weer terugzien,” aldus Karl-Henrik Heimdahl, paardenarts bij de Zweedse verzekeraar Agria Djurförsäkring.

Veulenziekte

Veulenziekte is een bacteriële infectie die het veulen tijdens de eerste levensweken treft, als de antilichamen van het dier nog geen volledige bescherming bieden. De infectie begint ergens in het lichaam als een gewrichtsontsteking, hersenvliesontsteking, longontsteking of diarree, en kan in het ergste geval uitgroeien tot een algehele bloedvergiftiging, zogeheten veulensepsis. De bacteriën komen binnen via ingeademde lucht, via de mond of via een infectie in de navel. Veulenziekte heeft vaak een snel ziekteverloop.

Symptomen

\\n
• Verminderde eetlust.
\\n
• Ernstige algemene zwakte en vermoeidheid.
\\n
• Sommige delen van het lichaam, waaronder de oren en de benen, worden koud door verminderde bloedcirculatie in het lichaam.
\\n
• Bij gewrichtsontstekingen is er sprake van kreupelheid en zwelling van de ontstoken gewrichten.
\\n

Behandeling

Een snelle start van de behandeling is van levensbelang. Vaak is er intensieve medische verzorging nodig, zoals een behandeling met antibiotica, een plasma-infuus met antilichamen of zelfs een chirurgische ingreep.

Meconiumverstopping

Het veulen moet het darmpek (meconium) binnen 12 uur na de geboorte uitpoepen, anders is er sprake van verstopping en ontstaat er koliek. Darmpek is donker van kleur en het zijn vaak harde balletjes.

Symptomen

\\n
• Koliek.
\\n
• Het veulen krast met zijn hoeven en kijkt in de richting van de buik.
\\n
• Het veulen gaapt en probeert te poepen.
\\n
• Als de symptomen ernstiger worden, gaat het veulen op de rug liggen en probeert het te rollen.
\\n

Behandeling

Neem altijd contact op met een dierenarts voor advies, maar als het probleem snel wordt herkend, kan het vaak worden opgelost door bijvoorbeeld Microlax toe te dienen.

Het paard is een kudde- en prooidier, wat betekent dat een kudde zeer belangrijk voor een paard is. Dit is iets wat we in ons voordeel kunnen gebruiken door deel uit te maken van de kudde, dat wil zeggen, zijn leider te worden.

Het feit dat het paard een prooidier is, betekent dat het liever vlucht wanneer er gevaar dreigt. Het vluchtinstinct van het paard is erg sterk en je moet je daarvan terdege bewust zijn om zo veilig mogelijk met je paard om te gaan.

Leider zijn betekent niet dat je hard en streng moet zijn, maar dat je duidelijk, vastberaden en consistent moet zijn om het vertrouwen van het paard te winnen. Als het paard jou als een rustige en veilige leider ziet die laat merken dat alles in orde is, kun je het paard rustig laten nakijken en dingen laten accepteren waar het in eerste instantie bang voor was. Straf nooit een bang paard. Dit versterkt alleen de onaangename ervaring en creëert een groter probleem dan waar je misschien mee te maken had.

Paarden hebben extreem scherpe zintuigen.

Zicht

Omdat de ogen van het paard zich aan weerszijden van het hoofd bevinden, heeft het een zeer breed gezichtsveld, maar zijn ogen zijn niet erg scherp. Doordat de ogen van het paard zich aan weerszijden van het hoofd bevinden, merkt een paard gemakkelijker gevaar op, zowel van veraf als van dichtbij, en vanuit verschillende richtingen. Dit kun je vergelijken met bijvoorbeeld een leeuw die een roofdier is. Bij een leeuw bevinden de ogen die zeer scherp zijn, zich in het midden van de kop, waardoor ze zich op hun prooi kunnen concentreren en die tegen de grond kunnen werken.

Geur

Paarden hebben een zeer goed ontwikkeld reukvermogen. Dit zie je bijvoorbeeld wanneer een merrie haar veulen herkent aan diens geur, of aan hoe een paard reageert op een nieuw ingrediënt in het voer voordat het gaat eten. Via de reuk kunnen paarden met elkaar communiceren. Ze besnuffelen elkaar vaak wanneer ze elkaar ontmoeten. Als je bij een nieuw paard in de buurt komt, is het niet ongebruikelijk dat het je een tijdje zal besnuffelen om erachter te komen wie je bent. Vaak zal het reukvermogen het paard waarschuwen voor gevaar en roofdieren in het wild, zodat ze zich in veiligheid kunnen brengen en overleven. Als het waait, is het voor het paard lastiger om onderscheid te maken tussen de verschillende geuren, waardoor het angstiger wordt en eerder op de vlucht zal slaan, omdat zijn instinct vertelt dat hij gevaar niet op tijd zal kunnen ruiken.

Smaak

Smaak is nauw verwant aan geur. Als je je paard aan iets nieuws wilt laten wennen, kan het een goed idee zijn om te beginnen met de nieuwe smaak. Dit kan van pas komen als je een paard hebt dat niet wil drinken tijdens wedstrijden omdat het water anders smaakt. In dat geval zou je je paard kunnen laten wennen aan appelazijn in het water, waardoor het water in zijn box en ergens anders ongeveer hetzelfde zal smaken.

Horen

Paarden hebben een scherp gehoor en kunnen zowel hogere als lagere tonen horen die wij niet kunnen horen. Een paard kan zijn oren onafhankelijk van elkaar bewegen, waardoor hij geluiden uit verschillende richtingen kan opvangen en plaatsen. De oren worden ook gebruikt om te communiceren als het paard nieuwsgierig, bang of boos is.

Aanraken

Paarden zijn het meest gevoelig rond hun hoofd en zij gebruiken hun voelharen rond de snuit en ogen om hun beperkte zicht naar voren te compenseren. Met de voelharen op de snuit/lippen kunnen paarden ook onderscheid maken tussen voedsel en andere dingen. Deze haren mag je nooit en te nummer afknippen.

Je hebt waarschijnlijk ook wel eens gezien dat paarden een gevoelige huid hebben, bijvoorbeeld als er een vlieg op het paard gaat zitten. Dit is iets waar je rekening mee moet houden bij het omgaan met je paard. Soms gebruiken we te veel kracht wanneer een eenvoudige duw voldoende zou zijn.

De natuurlijke kenmerken van het paard uitgelegd

Het paard is een kudde- en prooidier, wat betekent dat een kudde zeer belangrijk voor een paard is. Dit is iets wat we in ons voordeel kunnen gebruiken door deel uit te maken van de kudde, dat wil zeggen, zijn leider te worden.

Het feit dat het paard een prooidier is, betekent dat het liever vlucht wanneer er gevaar dreigt. Het vluchtinstinct van het paard is erg sterk en je moet je daarvan terdege bewust zijn om zo veilig mogelijk met je paard om te gaan.

Leider zijn betekent niet dat je hard en streng moet zijn, maar dat je duidelijk, vastberaden en consistent moet zijn om het vertrouwen van het paard te winnen. Als het paard jou als een rustige en veilige leider ziet die laat merken dat alles in orde is, kun je het paard rustig laten nakijken en dingen laten accepteren waar het in eerste instantie bang voor was. Straf nooit een bang paard. Dit versterkt alleen de onaangename ervaring en creëert een groter probleem dan waar je misschien mee te maken had.

Paarden hebben extreem scherpe zintuigen.

Zicht

Omdat de ogen van het paard zich aan weerszijden van het hoofd bevinden, heeft het een zeer breed gezichtsveld, maar zijn ogen zijn niet erg scherp. Doordat de ogen van het paard zich aan weerszijden van het hoofd bevinden, merkt een paard gemakkelijker gevaar op, zowel van veraf als van dichtbij, en vanuit verschillende richtingen. Dit kun je vergelijken met bijvoorbeeld een leeuw die een roofdier is. Bij een leeuw bevinden de ogen die zeer scherp zijn, zich in het midden van de kop, waardoor ze zich op hun prooi kunnen concentreren en die tegen de grond kunnen werken.

Geur

Paarden hebben een zeer goed ontwikkeld reukvermogen. Dit zie je bijvoorbeeld wanneer een merrie haar veulen herkent aan diens geur, of aan hoe een paard reageert op een nieuw ingrediënt in het voer voordat het gaat eten. Via de reuk kunnen paarden met elkaar communiceren. Ze besnuffelen elkaar vaak wanneer ze elkaar ontmoeten. Als je bij een nieuw paard in de buurt komt, is het niet ongebruikelijk dat het je een tijdje zal besnuffelen om erachter te komen wie je bent. Vaak zal het reukvermogen het paard waarschuwen voor gevaar en roofdieren in het wild, zodat ze zich in veiligheid kunnen brengen en overleven. Als het waait, is het voor het paard lastiger om onderscheid te maken tussen de verschillende geuren, waardoor het angstiger wordt en eerder op de vlucht zal slaan, omdat zijn instinct vertelt dat hij gevaar niet op tijd zal kunnen ruiken.

Smaak

Smaak is nauw verwant aan geur. Als je je paard aan iets nieuws wilt laten wennen, kan het een goed idee zijn om te beginnen met de nieuwe smaak. Dit kan van pas komen als je een paard hebt dat niet wil drinken tijdens wedstrijden omdat het water anders smaakt. In dat geval zou je je paard kunnen laten wennen aan appelazijn in het water, waardoor het water in zijn box en ergens anders ongeveer hetzelfde zal smaken.

Horen

Paarden hebben een scherp gehoor en kunnen zowel hogere als lagere tonen horen die wij niet kunnen horen. Een paard kan zijn oren onafhankelijk van elkaar bewegen, waardoor hij geluiden uit verschillende richtingen kan opvangen en plaatsen. De oren worden ook gebruikt om te communiceren als het paard nieuwsgierig, bang of boos is.

Aanraken

Paarden zijn het meest gevoelig rond hun hoofd en zij gebruiken hun voelharen rond de snuit en ogen om hun beperkte zicht naar voren te compenseren. Met de voelharen op de snuit/lippen kunnen paarden ook onderscheid maken tussen voedsel en andere dingen. Deze haren mag je nooit en te nummer afknippen.

Je hebt waarschijnlijk ook wel eens gezien dat paarden een gevoelige huid hebben, bijvoorbeeld als er een vlieg op het paard gaat zitten. Dit is iets waar je rekening mee moet houden bij het omgaan met je paard. Soms gebruiken we te veel kracht wanneer een eenvoudige duw voldoende zou zijn.

Weten wat het beste is voor je paard, is onontbeerlijk om je paard in goede conditie en gezond te houden. Dit geldt vooral als het gaat om voeding, beweging en dagelijkse verzorging.

Als je paard op stal staat, moet de stal voldoen aan de eisen en aanbevelingen van de dierenbescherming, waaronder bepaalde verplichte afmetingen voor boxen en stallen, stahoogte, enzovoort. Een stal moet een gezonde omgeving zijn. Paarden mogen niet worden blootgesteld aan tocht, vocht, stof of lawaai. Je moet ervoor zorgen dat het paard een droog en comfortabel bed heeft om op te staan/liggen. Als de behuizing van je paard een losstaande behuizing is, moet die enige vorm van bescherming bieden waar je paard in kan staan en waar het kan schuilen tegen de elementen. Als het paard ook in de winter buiten staat, dien je voor een droog en schoon bed te zorgen.

Het paard moet een goed en uitgebalanceerd dieet hebben en moet minstens drie en bij voorkeur meerdere keren per dag worden gevoerd, tenzij het paard altijd bij het voer kan. Het paard moet altijd kunnen drinken.

Als het paard in een stal staat, moet het elke dag naar buiten in een paddock of een wei. Daar heeft het paard recht op en ook om in contact te komen met andere paarden. In de paddock zou iets moeten zijn waar het paard zich mee kan bezighouden, zoals een bal of een paar berkentakjes, voor het geval je paard zich verveelt. De omheiningen moeten zo zijn geplaatst dat het paard zich er niet aan kan verwonden; alle elektrische draden moeten goed worden uitgerekt en er mag geen prikkeldraad worden gebruikt.

Paarden moeten kunnen bewegen en het is belangrijk dat je ze voldoende gevarieerde beweging geeft om ze de kans te geven hun spieren, kracht en uithoudingsvermogen te ontwikkelen en om hun energie kwijt te raken.

Er moet elke dag toezicht zijn, ook als het paard in de zomerwei staat. Zorg ervoor dat het paard gezond is en zich goed voelt. Als je elke dag op dezelfde manier omgaat met je paard en je paard goed verzorgt, krijg je een geweldig en harmonieus paard dat je daarvoor beloont!

Gezonde paardenhouderij

Weten wat het beste is voor je paard, is onontbeerlijk om je paard in goede conditie en gezond te houden. Dit geldt vooral als het gaat om voeding, beweging en dagelijkse verzorging.

Als je paard op stal staat, moet de stal voldoen aan de eisen en aanbevelingen van de dierenbescherming, waaronder bepaalde verplichte afmetingen voor boxen en stallen, stahoogte, enzovoort. Een stal moet een gezonde omgeving zijn. Paarden mogen niet worden blootgesteld aan tocht, vocht, stof of lawaai. Je moet ervoor zorgen dat het paard een droog en comfortabel bed heeft om op te staan/liggen. Als de behuizing van je paard een losstaande behuizing is, moet die enige vorm van bescherming bieden waar je paard in kan staan en waar het kan schuilen tegen de elementen. Als het paard ook in de winter buiten staat, dien je voor een droog en schoon bed te zorgen.

Het paard moet een goed en uitgebalanceerd dieet hebben en moet minstens drie en bij voorkeur meerdere keren per dag worden gevoerd, tenzij het paard altijd bij het voer kan. Het paard moet altijd kunnen drinken.

Als het paard in een stal staat, moet het elke dag naar buiten in een paddock of een wei. Daar heeft het paard recht op en ook om in contact te komen met andere paarden. In de paddock zou iets moeten zijn waar het paard zich mee kan bezighouden, zoals een bal of een paar berkentakjes, voor het geval je paard zich verveelt. De omheiningen moeten zo zijn geplaatst dat het paard zich er niet aan kan verwonden; alle elektrische draden moeten goed worden uitgerekt en er mag geen prikkeldraad worden gebruikt.

Paarden moeten kunnen bewegen en het is belangrijk dat je ze voldoende gevarieerde beweging geeft om ze de kans te geven hun spieren, kracht en uithoudingsvermogen te ontwikkelen en om hun energie kwijt te raken.

Er moet elke dag toezicht zijn, ook als het paard in de zomerwei staat. Zorg ervoor dat het paard gezond is en zich goed voelt. Als je elke dag op dezelfde manier omgaat met je paard en je paard goed verzorgt, krijg je een geweldig en harmonieus paard dat je daarvoor beloont!

Hoe meer tijd je doorbrengt met je paard, des te sneller zul je merken of er iets mis is.
Signalen dat je paard zich niet goed voelt, kunnen zijn dat het zijn eten laat staan, dat het niet genoeg drinkt, dat het angstig lijkt en over de vloer rolt, of dat het er vaak lusteloos en onverzorgd uitziet.

Er zijn enkele goede richtlijnen die je daarbij kunnen helpen als je vermoedt dat je paard niet goed in zijn vel zit. Je weet alleen wat normaal is voor je paard als je weet hoe het eruit moet zien als het gezond is.

Temperatuur

De normale lichaamstemperatuur van een paard ligt tussen 37,0 en 38,2 graden (C). Om erachter te komen wat normaal is voor je paard, moet je de temperatuur een paar dagen achter elkaar opnemen, bij voorkeur op hetzelfde tijdstip van de dag, bijvoorbeeld 's ochtends.

Pols

Het paard heeft normaal gesproken een hartslag van 28 tot 40 slagen per minuut. De eenvoudigste manier om de polsslag op te nemen is bij het bloedvat aan de onderkant van de onderkaak of onder bij de kogel

Ademhaling

Het paard haalt normaal gesproken tussen 8 en 16 keer per minuut adem.

Slijmvliezen

De slijmvliezen van het paard moeten lichtroze zijn; til zijn bovenlip op om ze te controleren.

Uitdroging

Als je in de huid van de nek van het paard knijpt en de huid naar buiten trekt, zou de huid na een paar seconden weer terug moeten gaan zodra je die hebt losgelaten. Als het langer duurt, kan dit een teken zijn dat je paard uitgedroogd is.

Darmgeluiden

Plaats je oor tegen de buik achter in de richting van de flank, en normaal gesproken zou je de darmen (gorgelend geluid) aan de linkerkant duidelijker en luider moeten horen.

Uitwerpselen

Heeft het paard geplast en ontlasting gehad? Zo ja, ziet het er normaal uit of zijn bijvoorbeeld de uitwerpselen ongewoon los?

Als de waarden van je paard afwijken van zijn normale waarden, moet je het paard met rust laten. Neem als je twijfelt, contact op met je dierenarts om een mogelijke behandeling te bespreken.

Je EHBO-koffer zou de volgende basismiddelen moeten bevatten

\\r\\n
• Thermometer
\\r\\n
• Antiseptisch, zoals een op jodium gebaseerde oplossing
\\r\\n
• Zoutoplossing
\\r\\n
• Katoen
\\r\\n
• Zwachtels en steriele kompressen
\\r\\n
• Gaas en elastische zwachtels
\\r\\n
• Zelfklevende zwachtels, flexibele zwachtels
\\r\\n
• Schaar en pincet
\\r\\n
• Milde zeep
\\r\\n
• Vochtinbrengende zalf, zoals Helosan of Idomin
\\r\\n
• Orale spuit waarmee wonden kunnen worden gereinigd
\\r\\n
• Wegwerphandschoenen
\\r\\n
• Neus-twitch
\\r\\n
• Pleisters – voor jou
\\r\\n
\\r\\n

Para

Algehele gezondheid

Hoe meer tijd je doorbrengt met je paard, des te sneller zul je merken of er iets mis is.
\\nSignalen dat je paard zich niet goed voelt, kunnen zijn dat het zijn eten laat staan, dat het niet genoeg drinkt, dat het angstig lijkt en over de vloer rolt, of dat het er vaak lusteloos en onverzorgd uitziet.

Er zijn enkele goede richtlijnen die je daarbij kunnen helpen als je vermoedt dat je paard niet goed in zijn vel zit. Je weet alleen wat normaal is voor je paard als je weet hoe het eruit moet zien als het gezond is.

Temperatuur

De normale lichaamstemperatuur van een paard ligt tussen 37,0 en 38,2 graden (C). Om erachter te komen wat normaal is voor je paard, moet je de temperatuur een paar dagen achter elkaar opnemen, bij voorkeur op hetzelfde tijdstip van de dag, bijvoorbeeld 's ochtends.

Pols

Het paard heeft normaal gesproken een hartslag van 28 tot 40 slagen per minuut. De eenvoudigste manier om de polsslag op te nemen is bij het bloedvat aan de onderkant van de onderkaak of onder bij de kogel

Ademhaling

Het paard haalt normaal gesproken tussen 8 en 16 keer per minuut adem.

Slijmvliezen

De slijmvliezen van het paard moeten lichtroze zijn; til zijn bovenlip op om ze te controleren.

Uitdroging

Als je in de huid van de nek van het paard knijpt en de huid naar buiten trekt, zou de huid na een paar seconden weer terug moeten gaan zodra je die hebt losgelaten. Als het langer duurt, kan dit een teken zijn dat je paard uitgedroogd is.

Darmgeluiden

Plaats je oor tegen de buik achter in de richting van de flank, en normaal gesproken zou je de darmen (gorgelend geluid) aan de linkerkant duidelijker en luider moeten horen.

Uitwerpselen

Heeft het paard geplast en ontlasting gehad? Zo ja, ziet het er normaal uit of zijn bijvoorbeeld de uitwerpselen ongewoon los?

Als de waarden van je paard afwijken van zijn normale waarden, moet je het paard met rust laten. Neem als je twijfelt, contact op met je dierenarts om een mogelijke behandeling te bespreken.

Je EHBO-koffer zou de volgende basismiddelen moeten bevatten

\\n
• Thermometer
\\n
• Antiseptisch, zoals een op jodium gebaseerde oplossing
\\n
• Zoutoplossing
\\n
• Katoen
\\n
• Zwachtels en steriele kompressen
\\n
• Gaas en elastische zwachtels
\\n
• Zelfklevende zwachtels, flexibele zwachtels
\\n
• Schaar en pincet
\\n
• Milde zeep
\\n
• Vochtinbrengende zalf, zoals Helosan of Idomin
\\n
• Orale spuit waarmee wonden kunnen worden gereinigd
\\n
• Wegwerphandschoenen
\\n
• Neus-twitch
\\n
• Pleisters – voor jou
\\n

Een paard is een herbivoor en graast in het wild 16 tot 18 uur per dag. Als een paard niet zolang in een wei staat, moeten we het bijvoeren.

Er zijn verschillende soorten voer, namelijk ruwvoer, krachtvoer, natvoer, mineralen en vitamines. Je moet de voeding zo gelijkmatig mogelijk over de dag verdelen en je paard minimaal drie keer maar liefst meerdere keren per dag voeren.

Onthoud dat als je twijfelt of als je niet precies weet welk voer het beste is voor je paard, je het beste contact kunt opnemen met iemand die er verstand van heeft.

Ruwvoer

Ruwvoer is het belangrijkste voer van het paard en dat moet je het vaakst geven.

Hooi, voordroog hooi en kuilvoer zijn veelvoorkomende soorten ruwvoeders die je aan je paard kunt geven. Het hooi moet groen zijn met veel bladeren en vrij van stof en schimmel. Wanneer je gaat uitrekenen hoeveel je je paard moet geven, kun je uitgaan van minimaal 1 kg droogvoer per 100 kg paard per dag*. Maar aangezien hooi weinig water bevat, doe je normaal gesproken 1,2 kg hooi per 100 kg paard per dag. Een eenvoudige manier om het lichaamsgewicht van je paard te berekenen, is door met een gewichtsband de singel te meten. Zo kun je zien hoeveel je paard weegt.

Om er zeker van te zijn dat je paard alle voeding krijgt die het nodig heeft, is het belangrijk om het ruwvoer te laten analyseren en op basis daarvan een passend rantsoen uit te rekenen. Goed ruwvoer kan op zich al voldoende zijn, tenzij je een veulen, een drachtige of zogende merrie hebt of een paard waarmee je traint. Als je echter ruwvoer hebt dat te weinig voedingsmiddelen bevat, moet je het voer aanvullen met krachtvoer. Er zijn verschillende soorten krachtvoer met elk een andere samenstelling die daardoor verschillende effecten hebben.

Vergeet vooral niet dat een baal voordroog hooi en kuilvoer uiteindelijk bederven als de conserveringsmiddelen van de baal zijn uitgewerkt. Hoelang dat duurt, hangt af van verschillende factoren, zoals temperatuur, droogvoer en baalgrootte.

Krachtvoer

Krachtvoer is een aanvulling en welke je moet kiezen, hangt sterk af van de voedingswaarde van je hooi, je paard en wat je met je paard doet. Heeft je paard veel energie of is je paard lui, neemt je paard moeilijk in gewicht toe, is het een beetje mollig, werkt het hard, is het een groeiend veulen, is het drachtig of is het zogend? Er zijn veel factoren om rekening mee te houden!

Voorbeelden van krachtvoer zijn onder meer haver, tarwezemelen en verschillende vormen van kant-en-klare mixen, soms in korrelvorm.

Nat voer

Bietenpulp en wortels zijn twee voorbeelden van natvoer. Bietenpulp is een bijproduct van de suikerproductie. Het bevat veel suiker, dat energie en een mooie vacht geeft. Bietenpulp kan ook helpen bij de spijsvertering van het paard. Het moet altijd geweekt zijn en goed zijn uitgezet voordat het aan het paard wordt gegeven, omdat het anders een groot risico is op verstikking en koliek. Wortels bevatten caroteen, dat vervolgens wordt omgezet in vitamine A. Wortels kunnen zowel vers als gedroogd worden gegeven. Als je je paard gedroogde wortels geeft, moeten deze ook eerst een tijdje weken voordat je ze aan je paard geeft.

Mineralen, vitamines en zouten

Door een voeranalyse uit te voeren, kom je erachter of en met hoeveel je het rantsoen moet aanvullen met vitamines en mineralen om het compleet te maken. Een paard heeft voortdurend zout nodig. Hoeveel hangt af van de mate van inspanning en de warmte. Er moet daarom altijd ergens een liksteen in de box van het paard hangen.

Water

Paarden moeten altijd kunnen drinken en een paard kan tot 50 liter per dag drinken. Als er in de box van het paard een automatische drinkbak hangt, is het belangrijk dat het water goed stroomt, minimaal 6 liter per minuut. Als de bak te langzaam wordt gevuld, kan het paard er de brui aangeven voordat het daadwerkelijk de hoeveelheid heeft gedronken die het nodig heeft. Over het algemeen heeft een paard liever een grote waterbak dan een automatische waterbak, maar de eerste is meer werk omdat er altijd moet worden gecontroleerd of er genoeg water in de bak zit en de bak zo nodig handmatig moet worden bijgevuld. Als het paard niet kan drinken wanneer het wil, is er een groot risico op koliek en verstopping.

Voer en water

Een paard is een herbivoor en graast in het wild 16 tot 18 uur per dag. Als een paard niet zolang in een wei staat, moeten we het bijvoeren.

Er zijn verschillende soorten voer, namelijk ruwvoer, krachtvoer, natvoer, mineralen en vitamines. Je moet de voeding zo gelijkmatig mogelijk over de dag verdelen en je paard minimaal drie keer maar liefst meerdere keren per dag voeren.

Onthoud dat als je twijfelt of als je niet precies weet welk voer het beste is voor je paard, je het beste contact kunt opnemen met iemand die er verstand van heeft.

Ruwvoer

Ruwvoer is het belangrijkste voer van het paard en dat moet je het vaakst geven.

Hooi, voordroog hooi en kuilvoer zijn veelvoorkomende soorten ruwvoeders die je aan je paard kunt geven. Het hooi moet groen zijn met veel bladeren en vrij van stof en schimmel. Wanneer je gaat uitrekenen hoeveel je je paard moet geven, kun je uitgaan van minimaal 1 kg droogvoer per 100 kg paard per dag*. Maar aangezien hooi weinig water bevat, doe je normaal gesproken 1,2 kg hooi per 100 kg paard per dag. Een eenvoudige manier om het lichaamsgewicht van je paard te berekenen, is door met een gewichtsband de singel te meten. Zo kun je zien hoeveel je paard weegt.

Om er zeker van te zijn dat je paard alle voeding krijgt die het nodig heeft, is het belangrijk om het ruwvoer te laten analyseren en op basis daarvan een passend rantsoen uit te rekenen. Goed ruwvoer kan op zich al voldoende zijn, tenzij je een veulen, een drachtige of zogende merrie hebt of een paard waarmee je traint. Als je echter ruwvoer hebt dat te weinig voedingsmiddelen bevat, moet je het voer aanvullen met krachtvoer. Er zijn verschillende soorten krachtvoer met elk een andere samenstelling die daardoor verschillende effecten hebben.

Vergeet vooral niet dat een baal voordroog hooi en kuilvoer uiteindelijk bederven als de conserveringsmiddelen van de baal zijn uitgewerkt. Hoelang dat duurt, hangt af van verschillende factoren, zoals temperatuur, droogvoer en baalgrootte.

Krachtvoer

Krachtvoer is een aanvulling en welke je moet kiezen, hangt sterk af van de voedingswaarde van je hooi, je paard en wat je met je paard doet. Heeft je paard veel energie of is je paard lui, neemt je paard moeilijk in gewicht toe, is het een beetje mollig, werkt het hard, is het een groeiend veulen, is het drachtig of is het zogend? Er zijn veel factoren om rekening mee te houden!

Voorbeelden van krachtvoer zijn onder meer haver, tarwezemelen en verschillende vormen van kant-en-klare mixen, soms in korrelvorm.

Nat voer

Bietenpulp en wortels zijn twee voorbeelden van natvoer. Bietenpulp is een bijproduct van de suikerproductie. Het bevat veel suiker, dat energie en een mooie vacht geeft. Bietenpulp kan ook helpen bij de spijsvertering van het paard. Het moet altijd geweekt zijn en goed zijn uitgezet voordat het aan het paard wordt gegeven, omdat het anders een groot risico is op verstikking en koliek. Wortels bevatten caroteen, dat vervolgens wordt omgezet in vitamine A. Wortels kunnen zowel vers als gedroogd worden gegeven. Als je je paard gedroogde wortels geeft, moeten deze ook eerst een tijdje weken voordat je ze aan je paard geeft.

Mineralen, vitamines en zouten

Door een voeranalyse uit te voeren, kom je erachter of en met hoeveel je het rantsoen moet aanvullen met vitamines en mineralen om het compleet te maken. Een paard heeft voortdurend zout nodig. Hoeveel hangt af van de mate van inspanning en de warmte. Er moet daarom altijd ergens een liksteen in de box van het paard hangen.

Water

Paarden moeten altijd kunnen drinken en een paard kan tot 50 liter per dag drinken. Als er in de box van het paard een automatische drinkbak hangt, is het belangrijk dat het water goed stroomt, minimaal 6 liter per minuut. Als de bak te langzaam wordt gevuld, kan het paard er de brui aangeven voordat het daadwerkelijk de hoeveelheid heeft gedronken die het nodig heeft. Over het algemeen heeft een paard liever een grote waterbak dan een automatische waterbak, maar de eerste is meer werk omdat er altijd moet worden gecontroleerd of er genoeg water in de bak zit en de bak zo nodig handmatig moet worden bijgevuld. Als het paard niet kan drinken wanneer het wil, is er een groot risico op koliek en verstopping.

Alle paarden krijgen darmparasieten. Tenzij deze in grote aantallen voorkomen, vormen ze meestal echter geen bedreiging voor de gezondheid van het paard. Veulens en jonge paarden krijgen vaker parasieten, terwijl oudere paarden er vaak een immuniteit tegen hebben opgebouwd. Om erachter te komen of uw paard zwaar besmet is, moet u een mestmonster van het paard opsturen naar een laboratorium, bijvoorbeeld met kollamasken-monsterzakjes van Vidilab.

De optimale tijd om monsters te verzenden is in april-mei. Zo heeft u vóór de zomerweide tijd voor eventuele ontworming en voorkomt u dat de besmetting zich verspreidt. Als uw paard besmet is met meerdere parasieten, kunt u rond 14 dagen na de ontworming ook een vervolgmonster nemen. Een ander goed moment om een monster te nemen is in september-oktober, voordat het paard terugkeert naar de stal.

Voor alle ontwormingsmedicijnen voor paarden is een recept van uw dierenarts nodig. Dit komt doordat veel parasieten resistent zijn geworden of dreigen te worden tegen de bestaande medicijnen. Als uw paard parasieten blijkt te hebben, neem dan contact op met uw dierenarts voor advies en een recept voor een geschikt geneesmiddel.

Dit zijn enkele van de meest voorkomende parasieten:

Grote en kleine rode bloedworm

Leven in de dikke darm van het paard. In grotere aantallen kunnen ze koliek, diarree en gewichtsverlies veroorzaken. Ontwormen is het meest effectief in het voorjaar.

Spoelworm

Leeft in de dunne darm en komt meestal alleen voor bij veulens. Mogelijke symptomen van een infectie met spoelworm zijn slechte groei, verminderde eetlust en koliek. Veulens dienen op 8 en 16 weken behandeld te worden voor spoelwormen.

Lintworm

Leeft in de overgang van de dunne op de dikke darm. Komt de parasiet in grote aantallen voor, dan kunnen er koliek en constipatie van de dunne darm optreden. Ontwormen is het meest effectief in het voorjaar.

Paardenhorzels

In de zomer leggen paardenhorzels hun eieren, voornamelijk op de voorbenen van paarden. Wanneer het paard zijn mond gebruikt om aan zijn benen te krabben, krijgt het larven in zijn mond. Later verplaatsen deze larven zich naar de maag, waar ze overwinteren. Grote aantallen kunnen koliek en ontstekingen veroorzaken. Ontwormen is het meest effectief in de herfst, maar het beste is om alle eieren van de benen van het paard te verwijderen voordat het dier ze opeet.

Enkele veelvoorkomende vaccinaties

Paardeninfluenza (paardengriep)

Paardengriep wordt onderverdeeld in twee subtypes; A1 en A2. Deze komen het hele jaar voor en zijn zeer besmettelijk. Symptomen zijn onder meer hoge koorts, hoesten en een loopneus. U dient uw paard te vaccineren tegen griep. Als u wilt deelnemen aan wedstrijden, hebt u een geldige vaccinatie nodig. Houd bij hoe vaak uw paard wordt ingeënt en controleer het wedstrijdreglement om er zeker van te zijn dat u aan de eisen voldoet. Neem bij twijfel contact op met uw dierenarts.

Tetanus

Tetanus wordt veroorzaakt door een bacterie die onder andere in aarde wordt aangetroffen. Tetanusinfecties ontstaan meestal als gevolg van een wond, bijvoorbeeld in de hoef. De gifstoffen die zich hierbij ophopen, hebben invloed op het zenuwstelsel. Het paard wordt hierdoor stijf en kan niet meer goed slikken. De infectie is vaak fataal, dus vaccinatie is aan te raden.

Botulisme

Als u uw paard hooi- of kuilvoer geeft, wilt u het wellicht laten inenten tegen botulisme. Overleg hier echter eerst over met uw dierenarts. Clostridium botulinum is een bacterie die de neurotoxine botulinumtoxine produceert. Deze gifstof is dodelijk voor paarden. De bacteriën kunnen zich in het voer vormen als er vuil of dode dieren in de hooibaal zijn gewikkeld. Hierdoor worden hoge eisen aan zowel de oogst als de opslag van het voer gesteld.

Ontwormen en inenten

Alle paarden krijgen darmparasieten. Tenzij deze in grote aantallen voorkomen, vormen ze meestal echter geen bedreiging voor de gezondheid van het paard. Veulens en jonge paarden krijgen vaker parasieten, terwijl oudere paarden er vaak een immuniteit tegen hebben opgebouwd. Om erachter te komen of uw paard zwaar besmet is, moet u een mestmonster van het paard opsturen naar een laboratorium, bijvoorbeeld met kollamasken-monsterzakjes van Vidilab.

De optimale tijd om monsters te verzenden is in april-mei. Zo heeft u vóór de zomerweide tijd voor eventuele ontworming en voorkomt u dat de besmetting zich verspreidt. Als uw paard besmet is met meerdere parasieten, kunt u rond 14 dagen na de ontworming ook een vervolgmonster nemen. Een ander goed moment om een monster te nemen is in september-oktober, voordat het paard terugkeert naar de stal.

Voor alle ontwormingsmedicijnen voor paarden is een recept van uw dierenarts nodig. Dit komt doordat veel parasieten resistent zijn geworden of dreigen te worden tegen de bestaande medicijnen. Als uw paard parasieten blijkt te hebben, neem dan contact op met uw dierenarts voor advies en een recept voor een geschikt geneesmiddel.

Dit zijn enkele van de meest voorkomende parasieten

Grote en kleine rode bloedworm

Leven in de dikke darm van het paard. In grotere aantallen kunnen ze koliek, diarree en gewichtsverlies veroorzaken. Ontwormen is het meest effectief in het voorjaar.

Spoelworm

Leeft in de dunne darm en komt meestal alleen voor bij veulens. Mogelijke symptomen van een infectie met spoelworm zijn slechte groei, verminderde eetlust en koliek. Veulens dienen op 8 en 16 weken behandeld te worden voor spoelwormen.

Lintworm

Leeft in de overgang van de dunne op de dikke darm. Komt de parasiet in grote aantallen voor, dan kunnen er koliek en constipatie van de dunne darm optreden. Ontwormen is het meest effectief in het voorjaar.

Paardenhorzels

In de zomer leggen paardenhorzels hun eieren, voornamelijk op de voorbenen van paarden. Wanneer het paard zijn mond gebruikt om aan zijn benen te krabben, krijgt het larven in zijn mond. Later verplaatsen deze larven zich naar de maag, waar ze overwinteren. Grote aantallen kunnen koliek en ontstekingen veroorzaken. Ontwormen is het meest effectief in de herfst, maar het beste is om alle eieren van de benen van het paard te verwijderen voordat het dier ze opeet.

Enkele veelvoorkomende vaccinaties

Paardeninfluenza (paardengriep)

Paardengriep wordt onderverdeeld in twee subtypes; A1 en A2. Deze komen het hele jaar voor en zijn zeer besmettelijk. Symptomen zijn onder meer hoge koorts, hoesten en een loopneus. U dient uw paard te vaccineren tegen griep. Als u wilt deelnemen aan wedstrijden, hebt u een geldige vaccinatie nodig. Houd bij hoe vaak uw paard wordt ingeënt en controleer het wedstrijdreglement om er zeker van te zijn dat u aan de eisen voldoet. Neem bij twijfel contact op met uw dierenarts.

Tetanus

Tetanus wordt veroorzaakt door een bacterie die onder andere in aarde wordt aangetroffen. Tetanusinfecties ontstaan meestal als gevolg van een wond, bijvoorbeeld in de hoef. De gifstoffen die zich hierbij ophopen, hebben invloed op het zenuwstelsel. Het paard wordt hierdoor stijf en kan niet meer goed slikken. De infectie is vaak fataal, dus vaccinatie is aan te raden.

Botulisme

Als u uw paard hooi- of kuilvoer geeft, wilt u het wellicht laten inenten tegen botulisme. Overleg hier echter eerst over met uw dierenarts. Clostridium botulinum is een bacterie die de neurotoxine botulinumtoxine produceert. Deze gifstof is dodelijk voor paarden. De bacteriën kunnen zich in het voer vormen als er vuil of dode dieren in de hooibaal zijn gewikkeld. Hierdoor worden hoge eisen aan zowel de oogst als de opslag van het voer gesteld.

Paarden zijn intelligente dieren die snel leren. Maar alle paarden zijn van nature wilde dieren en hebben een natuurlijk vluchtinstinct, iets waar je je altijd van bewust moet zijn als je met ze traint.

\\\"Zoals bij alle trainingen met dieren moet je de motivatie van het dier zien te vinden als je het iets wilt leren. Je moet ook geduldig zijn\\\", zegt Jenny Yngvesson, onderzoeker en docente etiologie, dierenbescherming en dierenwelzijn aan de Zweedse Universiteit voor Landbouwwetenschappen (SLU).

\\\"Ik beschouw paarden als wilde paarden. Of het nu een renpaard of een Shetlandpony is, van nature is een paard een wild dier. Daarom moet een ieder die met paarden omgaat, zich realiseren dat paarden kuddedieren zijn, een vluchtinstinct hebben en vrijwel altijd gras moeten eten. Dat zijn de dingen die paarden motiveren\\\", zegt Jenny. Ze legt uit dat alle dieren met een vluchtinstinct bang zijn voor dingen, en deze angst heeft een negatief effect op hun leervermogen.

\\\"Als je een paard iets nieuws wilt leren, mag het niet angstig zijn, want dat is een verkeerd uitgangspunt. Ook moet een ieder die dieren wil trainen, weten hoe dieren leren. Je moet het verschil tussen positieve en negatieve versterking begrijpen.\\\"

Terwijl sommige paarden duidelijk hun angst tonen, zijn andere lastiger te doorgronden.

\\\"Sommige gooien hun hoofd achterover, laten het wit van hun ogen zien, zetten hun neusgaten open en snuiven om de andere paarden in de kudde te waarschuwen. Anderen zijn rustiger totdat ze plotseling heftig reageren. Het maximale teken van angst is paniek en op hol slaan.\\\"

\\\"Paarden zijn niet dom\\\"

Angst voor dingen en situaties kan tijdens training worden afgeleerd. Wat je niet uit het oog mag verliezen, is dat iets waar een paard in zijn eigen omgeving niet bang voor is, tijdens een wedstrijd of ergens anders voor een schrikreactie kan zorgen.

\\\"Een paard moet waarschijnlijk op verschillende plaatsen met eenzelfde situatie worden geconfronteerd. Dit is niet omdat paarden dom zijn; het is iets wat hen geholpen heeft om miljoenen jaren te overleven. Ze hebben zich aangepast aan het leven als paard. Dus verlies je geduld niet.\\\"

In tegenstelling tot koeien, die bijvoorbeeld horens hebben, hebben paarden geen natuurlijke verdedigingswapens, dus hebben ze de neiging om weg te rennen als ze zich bedreigd voelen.

\\\"Ze schoppen misschien, maar vluchten is hun beste verdediging. Nogmaals, ze zijn niet dom. Ze rennen eerst weg en denken later pas na, want zo hebben zij al miljoenen jaren kunnen overleven in een vijandige omgeving\\\", legt Jenny uit.

Zet iets negatiefs om in iets positiefs

Een angstig paard kan worden gekalmeerd en Jenny heeft wat dat betreft een aantal handige tips voor je.

\\\"Je kunt een negatieve reactie omzetten in een positieve reactie. Dit wordt contra-conditionering genoemd en houdt in dat het paard leert iets beangstigends te associëren met iets positiefs, waardoor een positieve reactie wordt opgewekt op datgene waar het oorspronkelijk bang voor was. Je kunt bijvoorbeeld de liksteen samen met de tondeuse uit de stal halen. Stel dat je paard bang is voor paraplu's. Laat één persoon het paard vasthouden en geef iemand anders een paraplu. Wanneer die de paraplu opent, reageert een paard in eerste instantie vaak door zijn hoofd achterover te gooien. Als dit gebeurt, kan de persoon die de paraplu vasthoudt, iets naar achteren gaan. Ga met het paard langzaam naar de paraplu terwijl de persoon die de paraplu vasthoudt, achteruit blijft lopen. Laat ten slotte het paard aan de paraplu snuffelen. Als het paard dat doet, geef het dan als beloning iets te eten. Hiermee maakt je van iets negatiefs iets positiefs. Als een paard een van zijn favoriete lekkernijen weigert, betekent dit dat het nog erg bang is, dus ga in dat geval achteruit voordat de vluchtreactie de overhand neemt\\\", zegt Jenny en adviseert om te leren hoe je bij je paard zijn pols opneemt.

\\\"Zo kun je inschatten hoe bang het paard eigenlijk is. De gemakkelijkste plaats om de hartslag van een paard te meten, is onder de kin bij de keel of in het voorbeen bij de knie.\\\"

Stop daarmee als je merkt dat het paard wil vluchten.

Is je paard bang om vervoerd te worden? Dat zijn veel paarden.

\\\"Het is normaal dat paarden angst hebben om in een paardentrailer te gaan, hoewel hun reactie niet altijd even heftig is. Als je paard bang is om in een paardentrailer te gaan, ga dat dan niet oefenen op de dag dat je het paard gaat vervoeren. Begin een maand van tevoren door met je paard in de richting van de paardentrailer te lopen. De volgende keer loopt je rechtstreeks naar de paardentrailer. Loop dan met je paard een eindje de loopplank op en ga de volgende keren steeds een stukje verder totdat je helemaal in de paardentrailer bent.

Ook kan het helpen om een ouder paard dat zonder probleem de paardentrailer ingaat, er tijdens de training bij te hebben.

\\\"Je kunt een angstig paard zijn angst afleren als je bereid bent er tijd in te steken. Laat je niet ontmoedigen en verlies je geduld niet. En duw je paard nooit naar binnen, want dat kan zijn vluchtinstinct aanwakkeren. Stop voordat je dat merkt.

Houd jezelf onder controle

Is het waar dat paarden de stemming en emotionele toestand van de ruiter aanvoelen? Jenny legt uit:

\\\"Daar is niet veel onderzoek naar gedaan, maar sommige onderzoeken suggereren dat als je hart sneller gaat kloppen, het hart van het paard ook sneller gaat kloppen. Net als veel dieren kunnen wij gestresst raken. We kunnen het aanvoelen wanneer een dier gestresst is en dat voelen dieren ook bij ons.\\\" Paarden kunnen waarschijnlijk ook bepaalde menselijke gezichtsuitdrukkingen interpreteren.

Het is goed om diep in te ademen en langzaam uit te ademen.

\\\"Hierdoor kom je tot rust, waardoor ook het paard rustiger zal worden. Je moet jezelf in de hand kunnen houden een aanvoelen wanneer je je moet kalmeren. Omdat we tijdens het rijden eigenlijk één zijn met het paard, merkt het hoe we reageren. De minste spanning kan worden gevoeld via de teugels en onze bovenbenen. Onze impulsieve reacties kunnen we niet beheersen, maar het is zeer belangrijk om jezelf weer snel onder controle te krijgen als iets je bang maakt.\\\"

Heb je een slechte bui? Ga dan niet paardrijden

Sommige onderzoeken suggereren ook dat paarden moeilijker te hanteren zijn als iemand een negatieve houding heeft.

\\\"Deelnemers aan het onderzoek die niet van paarden hielden, hadden meer moeite om het paard onder controle te houden. Dus als je boos, geïrriteerd en ongeduldig bent, zul je die dag waarschijnlijk niets kunnen aanvangen met je paard. Alles zal moeilijker gaan en het kan zelfs gevaarlijk worden en uit de hand lopen. Het beste wat je in dat geval kun doet, is je paard borstelen en niet gaan rijden. Ik vind dat als wij problemen hebben, wij het paard niet de schuld moeten geven maar eerst maar eens naar onszelf moeten kijken.\\\"

Maak kennis met Jenny Yngvesson

Jenny heeft etiologie/zoölogie en biologie gestudeerd. Vanaf de negentiger jaren is ze verder gegaan met de studie over dierengedrag aan de Swedish University of Agricultural Sciences. Ze heeft voornamelijk onderzoek gedaan naar boerderijdieren, zoals koeien, varkens en kippen, en vanaf kind af aan was ze al gek op paarden. Haar interesse in dieren in het algemeen en paarden in het bijzonder bracht haar ertoe om paardenonderzoek te gaan doen. Haar eerste onderzoek ging over blessures bij paarden en was bedoeld om vast te stellen door welke gedragskenmerken bepaalde paarden zichzelf verwonden aan hekken, haken, emmers, roosters, enzovoort. Ze heeft ook een project opgezet om Zweedse maneges met vrijlopende paarden te vergelijken met maneges met boxen en stallen. Dit project is afgesloten in de zomer van 2018. Jenny's vaste baan is onderzoeker en docent etiologie, dierenbescherming en dierenwelzijn aan de Swedish University of Agricultural Sciences.

In haar vrije tijd traint ze graag haar jonge Noord-Zweedse paard in het mennen en rijden.

Tips van Jenny

\\r\\n
• Kies een paard op basis van je mogelijkheden en voorkeuren om te voorkomen dat je teveel gaat verwachten van je paard. Paarden kunnen goed leren, maar het zijn en blijven grote, sterke dieren met een vecht- of vluchtinstinct. Dit zorgt voor veel ongelukken in de paardensport.
\\r\\n

\\r\\n
• Ik denk dat een manege een uitstekende manier is om te beginnen met paardrijden. Ik ben op veel maneges geweest en de meeste maneges hebben het prima voor elkaar met de paarden. De paarden hebben hun eigen groep, grazen in kuddes, gaan om met dezelfde paarden in de paddock en op stal en brengen tijd door met dezelfde personen. De paarden zijn doorgaans rustig en worden verzorgd door goed opgeleide mensen die weten wat ze af kunnen en welke voeding ze nodig hebben.
\\r\\n

\\r\\n
• Oefen met een volgzame pony en een ervaren trainer en neem zoveel mogelijk kennis op. Kies de juiste maat pony. Schaf niet meteen een pony voor je kind aan, tenzij je zelf hebt paardgereden of mensen kent die weten waar ze het over hebben.
\\r\\n

\\r\\n
• Breng tijd door met zoveel mogelijk paarden. Praat met andere paardenliefhebbers. Stel vragen over het rijden op een paard, zadelen en optuigen van een paard en verzorgen van een paard. Denk na over je ervaringen in verschillende situaties en probeer de redenen te analyseren. Leer van je fouten door regelmatig te oefenen, altijd met een helm en de juiste uitrusting.
\\r\\n

\\r\\n
• Lees alles wat je kunt vinden, en lees het kritisch. Op internet en in boeken is heel veel informatie te vinden. Vergelijk wat andere mensen zeggen, bekijk YouTube-video's en vraag mensen om je te filmen wanneer je rijdt, je paard verzorgt of hoe je in het algemeen met je paard omgaat.
\\r\\n

\\r\\n
• Train je paard te gehoorzamen op bepaalde commando's. Dat heeft net zoveel zin als tegen je hond te zeggen 'zit'.
\\r\\n

\\r\\n
• Je kunt je paard ook aanleren dat die op een bepaald commando zijn hoofd laat zakken. Dit is in veel situaties erg praktisch.
\\r\\n

Gewenning en anti-conditionering

Iets wat je moet weten, is gewenning, dat betekent dat je een paard moet leren te stoppen met negatief te reageren op iets waar het eerder bang van werd. Paarden die bijvoorbeeld bang waren voor koeien, kunnen worden getraind om aan koeien te wennen door het paard in een wei naast een wei met koeien te zetten, zodat het paard daar vanzelf leert dat een koe geen gevaar is. Hoewel gewenning kan worden gebruikt voor het trainen van paarden, is het belangrijk om het paard niet te veel te pushen of niet te snel resultaat te verwachten.

Een snellere manier om paarden te laten wennen aan iets wat ze beangstigend vinden, wordt anti-conditionering genoemd. Dit betekent het paard trainen om iets angstaanjagends te associëren met iets plezierigs. Als een paard bijvoorbeeld bang is voor een tondeuse, kun je het iets lekkers geven als het niet meer angstig reageert op een tondeuse. Stel geleidelijk aan meer eisen. Geef het paard iets lekkers wanneer je de tondeuse inschakelt. Geef het vervolgens iets lekkers terwijl je doet alsof je de tondeuse gebruikt zonder dat die is uitgeschakeld, en ga vervolgens steeds een stapje verder.

Paardengedrag

Paarden zijn intelligente dieren die snel leren. Maar alle paarden zijn van nature wilde dieren en hebben een natuurlijk vluchtinstinct, iets waar je je altijd van bewust moet zijn als je met ze traint.

\\\"Zoals bij alle trainingen met dieren moet je de motivatie van het dier zien te vinden als je het iets wilt leren. Je moet ook geduldig zijn\\\", zegt Jenny Yngvesson, onderzoeker en docente etiologie, dierenbescherming en dierenwelzijn aan de Zweedse Universiteit voor Landbouwwetenschappen (SLU).

\\\"Ik beschouw paarden als wilde paarden. Of het nu een renpaard of een Shetlandpony is, van nature is een paard een wild dier. Daarom moet een ieder die met paarden omgaat, zich realiseren dat paarden kuddedieren zijn, een vluchtinstinct hebben en vrijwel altijd gras moeten eten. Dat zijn de dingen die paarden motiveren\\\", zegt Jenny. Ze legt uit dat alle dieren met een vluchtinstinct bang zijn voor dingen, en deze angst heeft een negatief effect op hun leervermogen.

\\\"Als je een paard iets nieuws wilt leren, mag het niet angstig zijn, want dat is een verkeerd uitgangspunt. Ook moet een ieder die dieren wil trainen, weten hoe dieren leren. Je moet het verschil tussen positieve en negatieve versterking begrijpen.\\\"

Terwijl sommige paarden duidelijk hun angst tonen, zijn andere lastiger te doorgronden.

\\\"Sommige gooien hun hoofd achterover, laten het wit van hun ogen zien, zetten hun neusgaten open en snuiven om de andere paarden in de kudde te waarschuwen. Anderen zijn rustiger totdat ze plotseling heftig reageren. Het maximale teken van angst is paniek en op hol slaan.\\\"

\\\"Paarden zijn niet dom\\\"

Angst voor dingen en situaties kan tijdens training worden afgeleerd. Wat je niet uit het oog mag verliezen, is dat iets waar een paard in zijn eigen omgeving niet bang voor is, tijdens een wedstrijd of ergens anders voor een schrikreactie kan zorgen.

\\\"Een paard moet waarschijnlijk op verschillende plaatsen met eenzelfde situatie worden geconfronteerd. Dit is niet omdat paarden dom zijn; het is iets wat hen geholpen heeft om miljoenen jaren te overleven. Ze hebben zich aangepast aan het leven als paard. Dus verlies je geduld niet.\\\"

In tegenstelling tot koeien, die bijvoorbeeld horens hebben, hebben paarden geen natuurlijke verdedigingswapens, dus hebben ze de neiging om weg te rennen als ze zich bedreigd voelen.

\\\"Ze schoppen misschien, maar vluchten is hun beste verdediging. Nogmaals, ze zijn niet dom. Ze rennen eerst weg en denken later pas na, want zo hebben zij al miljoenen jaren kunnen overleven in een vijandige omgeving\\\", legt Jenny uit.

Zet iets negatiefs om in iets positiefs

Een angstig paard kan worden gekalmeerd en Jenny heeft wat dat betreft een aantal handige tips voor je.

\\\"Je kunt een negatieve reactie omzetten in een positieve reactie. Dit wordt contra-conditionering genoemd en houdt in dat het paard leert iets beangstigends te associëren met iets positiefs, waardoor een positieve reactie wordt opgewekt op datgene waar het oorspronkelijk bang voor was. Je kunt bijvoorbeeld de liksteen samen met de tondeuse uit de stal halen. Stel dat je paard bang is voor paraplu's. Laat één persoon het paard vasthouden en geef iemand anders een paraplu. Wanneer die de paraplu opent, reageert een paard in eerste instantie vaak door zijn hoofd achterover te gooien. Als dit gebeurt, kan de persoon die de paraplu vasthoudt, iets naar achteren gaan. Ga met het paard langzaam naar de paraplu terwijl de persoon die de paraplu vasthoudt, achteruit blijft lopen. Laat ten slotte het paard aan de paraplu snuffelen. Als het paard dat doet, geef het dan als beloning iets te eten. Hiermee maakt je van iets negatiefs iets positiefs. Als een paard een van zijn favoriete lekkernijen weigert, betekent dit dat het nog erg bang is, dus ga in dat geval achteruit voordat de vluchtreactie de overhand neemt\\\", zegt Jenny en adviseert om te leren hoe je bij je paard zijn pols opneemt.

\\\"Zo kun je inschatten hoe bang het paard eigenlijk is. De gemakkelijkste plaats om de hartslag van een paard te meten, is onder de kin bij de keel of in het voorbeen bij de knie.\\\"

Stop daarmee als je merkt dat het paard wil vluchten.

Is je paard bang om vervoerd te worden? Dat zijn veel paarden.

\\\"Het is normaal dat paarden angst hebben om in een paardentrailer te gaan, hoewel hun reactie niet altijd even heftig is. Als je paard bang is om in een paardentrailer te gaan, ga dat dan niet oefenen op de dag dat je het paard gaat vervoeren. Begin een maand van tevoren door met je paard in de richting van de paardentrailer te lopen. De volgende keer loopt je rechtstreeks naar de paardentrailer. Loop dan met je paard een eindje de loopplank op en ga de volgende keren steeds een stukje verder totdat je helemaal in de paardentrailer bent.

Ook kan het helpen om een ouder paard dat zonder probleem de paardentrailer ingaat, er tijdens de training bij te hebben.

\\\"Je kunt een angstig paard zijn angst afleren als je bereid bent er tijd in te steken. Laat je niet ontmoedigen en verlies je geduld niet. En duw je paard nooit naar binnen, want dat kan zijn vluchtinstinct aanwakkeren. Stop voordat je dat merkt.

Houd jezelf onder controle

Is het waar dat paarden de stemming en emotionele toestand van de ruiter aanvoelen? Jenny legt uit:

\\\"Daar is niet veel onderzoek naar gedaan, maar sommige onderzoeken suggereren dat als je hart sneller gaat kloppen, het hart van het paard ook sneller gaat kloppen. Net als veel dieren kunnen wij gestresst raken. We kunnen het aanvoelen wanneer een dier gestresst is en dat voelen dieren ook bij ons.\\\" Paarden kunnen waarschijnlijk ook bepaalde menselijke gezichtsuitdrukkingen interpreteren.

Het is goed om diep in te ademen en langzaam uit te ademen.

\\\"Hierdoor kom je tot rust, waardoor ook het paard rustiger zal worden. Je moet jezelf in de hand kunnen houden een aanvoelen wanneer je je moet kalmeren. Omdat we tijdens het rijden eigenlijk één zijn met het paard, merkt het hoe we reageren. De minste spanning kan worden gevoeld via de teugels en onze bovenbenen. Onze impulsieve reacties kunnen we niet beheersen, maar het is zeer belangrijk om jezelf weer snel onder controle te krijgen als iets je bang maakt.\\\"

Heb je een slechte bui? Ga dan niet paardrijden

Sommige onderzoeken suggereren ook dat paarden moeilijker te hanteren zijn als iemand een negatieve houding heeft.

\\\"Deelnemers aan het onderzoek die niet van paarden hielden, hadden meer moeite om het paard onder controle te houden. Dus als je boos, geïrriteerd en ongeduldig bent, zul je die dag waarschijnlijk niets kunnen aanvangen met je paard. Alles zal moeilijker gaan en het kan zelfs gevaarlijk worden en uit de hand lopen. Het beste wat je in dat geval kun doet, is je paard borstelen en niet gaan rijden. Ik vind dat als wij problemen hebben, wij het paard niet de schuld moeten geven maar eerst maar eens naar onszelf moeten kijken.\\\"

Maak kennis met Jenny Yngvesson

Jenny heeft etiologie/zoölogie en biologie gestudeerd. Vanaf de negentiger jaren is ze verder gegaan met de studie over dierengedrag aan de Swedish University of Agricultural Sciences. Ze heeft voornamelijk onderzoek gedaan naar boerderijdieren, zoals koeien, varkens en kippen, en vanaf kind af aan was ze al gek op paarden. Haar interesse in dieren in het algemeen en paarden in het bijzonder bracht haar ertoe om paardenonderzoek te gaan doen. Haar eerste onderzoek ging over blessures bij paarden en was bedoeld om vast te stellen door welke gedragskenmerken bepaalde paarden zichzelf verwonden aan hekken, haken, emmers, roosters, enzovoort. Ze heeft ook een project opgezet om Zweedse maneges met vrijlopende paarden te vergelijken met maneges met boxen en stallen. Dit project is afgesloten in de zomer van 2018. Jenny's vaste baan is onderzoeker en docent etiologie, dierenbescherming en dierenwelzijn aan de Swedish University of Agricultural Sciences.

In haar vrije tijd traint ze graag haar jonge Noord-Zweedse paard in het mennen en rijden.

Tips van Jenny

\\n
• Kies een paard op basis van je mogelijkheden en voorkeuren om te voorkomen dat je teveel gaat verwachten van je paard. Paarden kunnen goed leren, maar het zijn en blijven grote, sterke dieren met een vecht- of vluchtinstinct. Dit zorgt voor veel ongelukken in de paardensport.
\\n
• Ik denk dat een manege een uitstekende manier is om te beginnen met paardrijden. Ik ben op veel maneges geweest en de meeste maneges hebben het prima voor elkaar met de paarden. De paarden hebben hun eigen groep, grazen in kuddes, gaan om met dezelfde paarden in de paddock en op stal en brengen tijd door met dezelfde personen. De paarden zijn doorgaans rustig en worden verzorgd door goed opgeleide mensen die weten wat ze af kunnen en welke voeding ze nodig hebben.
\\n
• Oefen met een volgzame pony en een ervaren trainer en neem zoveel mogelijk kennis op. Kies de juiste maat pony. Schaf niet meteen een pony voor je kind aan, tenzij je zelf hebt paardgereden of mensen kent die weten waar ze het over hebben.
\\n
• Breng tijd door met zoveel mogelijk paarden. Praat met andere paardenliefhebbers. Stel vragen over het rijden op een paard, zadelen en optuigen van een paard en verzorgen van een paard. Denk na over je ervaringen in verschillende situaties en probeer de redenen te analyseren. Leer van je fouten door regelmatig te oefenen, altijd met een helm en de juiste uitrusting.
\\n
• Lees alles wat je kunt vinden, en lees het kritisch. Op internet en in boeken is heel veel informatie te vinden. Vergelijk wat andere mensen zeggen, bekijk YouTube-video's en vraag mensen om je te filmen wanneer je rijdt, je paard verzorgt of hoe je in het algemeen met je paard omgaat.
\\n
• Train je paard te gehoorzamen op bepaalde commando's. Dat heeft net zoveel zin als tegen je hond te zeggen 'zit'.
\\n
• Je kunt je paard ook aanleren dat die op een bepaald commando zijn hoofd laat zakken. Dit is in veel situaties erg praktisch.
\\n

Gewenning en anti-conditionering

Iets wat je moet weten, is gewenning, dat betekent dat je een paard moet leren te stoppen met negatief te reageren op iets waar het eerder bang van werd. Paarden die bijvoorbeeld bang waren voor koeien, kunnen worden getraind om aan koeien te wennen door het paard in een wei naast een wei met koeien te zetten, zodat het paard daar vanzelf leert dat een koe geen gevaar is. Hoewel gewenning kan worden gebruikt voor het trainen van paarden, is het belangrijk om het paard niet te veel te pushen of niet te snel resultaat te verwachten.

Een snellere manier om paarden te laten wennen aan iets wat ze beangstigend vinden, wordt anti-conditionering genoemd. Dit betekent het paard trainen om iets angstaanjagends te associëren met iets plezierigs. Als een paard bijvoorbeeld bang is voor een tondeuse, kun je het iets lekkers geven als het niet meer angstig reageert op een tondeuse. Stel geleidelijk aan meer eisen. Geef het paard iets lekkers wanneer je de tondeuse inschakelt. Geef het vervolgens iets lekkers terwijl je doet alsof je de tondeuse gebruikt zonder dat die is uitgeschakeld, en ga vervolgens steeds een stapje verder.

Zorg ervoor dat je zoveel mogelijk weet over hoe paarden reageren en waarom. Hierdoor kun je op een veilige manier met je paard omgaan en de kans op ongelukken beperken.

Behandel het paard met respect en op een veilige manier en jullie zullen er allebei profijt van hebben. Er zijn bepaalde dingen die je min of meer dagelijks doet. Als je ze op een veilige manier doet, creëer je een rustige en veilige omgeving voor zowel jezelf als het paard.

Hieronder vind je een aantal suggesties voor hoe je op een veilige manier met het paard kunt omgaan en kunt rijden.

\\r\\n
• Praat tegen het paard en laat weten dat je eraan komt voordat je bij hem naar binnen gaat.
\\r\\n
• Maak er een gewoonte van om het paard met een halster en halsterriem of hoofdstel te leiden, zelfs als je het alleen van de box naar de poetsplaats verplaatst.
\\r\\n
• Houd het stalpad vrij van spullen en laat halsters die aan de spanband zijn bevestigd, niet op de stalvloer liggen. De kans is groot dat iemand met zijn been vast komt te zitten in het halster.
\\r\\n
• Als je een deken op het paard legt, maak deze dan eerst vast aan de voorkant bij de schouders en maak dan de kruissingels en eventuele beenbanden vast. Wanneer je de deken eraf haalt, begin dan met de beenbanden en werk naar voren toe.
\\r\\n
• Leer de benen van het paard op de juiste manier in te wikkelen, zodat de bandage van het paard rolt als het loskomt.
\\r\\n
• Als je het paard door een deur gaat leiden, zorg er dan voor dat er niets is waar het paard in vast kan komen te zitten. Loop altijd een stukje voor het paard door de deur zodat je niet verpletterd wordt.
\\r\\n
• Als je meer dan één paard in een rij leidt, zorg er dan voor dat er een veilige afstand tussen de paarden wordt aangehouden, dat wil zeggen minimaal een halve lengte.
\\r\\n
• Als je gaat paardrijden, laat dan altijd iemand weten waar je van plan bent te rijden en wanneer je denkt terug te zijn. Het is een goed idee om een mobiele telefoon mee te nemen.
\\r\\n
\\r\\n

Procedures voor het omgaan met paarden en het paardrijden

Zorg ervoor dat je zoveel mogelijk weet over hoe paarden reageren en waarom. Hierdoor kun je op een veilige manier met je paard omgaan en de kans op ongelukken beperken.

Behandel het paard met respect en op een veilige manier en jullie zullen er allebei profijt van hebben. Er zijn bepaalde dingen die je min of meer dagelijks doet. Als je ze op een veilige manier doet, creëer je een rustige en veilige omgeving voor zowel jezelf als het paard.

Hieronder vind je een aantal suggesties voor hoe je op een veilige manier met het paard kunt omgaan en kunt rijden

\\n
• Praat tegen het paard en laat weten dat je eraan komt voordat je bij hem naar binnen gaat.
\\n
• Maak er een gewoonte van om het paard met een halster en halsterriem of hoofdstel te leiden, zelfs als je het alleen van de box naar de poetsplaats verplaatst.
\\n
• Houd het stalpad vrij van spullen en laat halsters die aan de spanband zijn bevestigd, niet op de stalvloer liggen. De kans is groot dat iemand met zijn been vast komt te zitten in het halster.
\\n
• Als je een deken op het paard legt, maak deze dan eerst vast aan de voorkant bij de schouders en maak dan de kruissingels en eventuele beenbanden vast. Wanneer je de deken eraf haalt, begin dan met de beenbanden en werk naar voren toe.
\\n
• Leer de benen van het paard op de juiste manier in te wikkelen, zodat de bandage van het paard rolt als het loskomt.
\\n
• Als je het paard door een deur gaat leiden, zorg er dan voor dat er niets is waar het paard in vast kan komen te zitten. Loop altijd een stukje voor het paard door de deur zodat je niet verpletterd wordt.
\\n
• Als je meer dan één paard in een rij leidt, zorg er dan voor dat er een veilige afstand tussen de paarden wordt aangehouden, dat wil zeggen minimaal een halve lengte.
\\n
• Als je gaat paardrijden, laat dan altijd iemand weten waar je van plan bent te rijden en wanneer je denkt terug te zijn. Het is een goed idee om een mobiele telefoon mee te nemen.
\\n

Na een lange, koude winter verlangen we naar de zon, het groene gras en de warme zomeravonden. Maar de warmte brengt ook muggen, knutten, paardenvliegen en andere insecten met zich mee die paarden lastig vallen. Met de juiste gereedschappen en kennis kunnen we de zomerweiden prettiger maken voor onze viervoeters. 
Sommige paarden kunnen allergisch reageren op steken, wat in het ergste geval kan leiden tot hartfalen. Een paard dat veel last heeft van insecten kan ook geïrriteerd raken en zichzelf gaan schoppen en krabben, of veel bewegen om bij ze weg te komen, waardoor het niet kan grazen. Het paard kan geïrriteerd worden door meer dan alleen de bloedzuigende insecten. Ze kunnen ook last hebben van gewone vliegen en daardoor ooginfecties en zweertjes krijgen.

De meest irritante insecten
In de zomer zijn er veel bloedzuigende insecten, zoals muggen, knutten en paardenvliegen. Vele planten zich voort in water en waterrijke gebieden, zoals meren, beken en moerassen. Om deze reden zijn ze ook het meest actief in de buurt van water of bosgebieden met een hoge luchtvochtigheid. Ze worden vooral aangetrokken door de geuren van dieren en mensen, maar ook door hitte en kooldioxide. Knutten en muggen zijn vooral actief in schaduwrijke gebieden, rond de schemering en 's avonds, terwijl paardenvliegen midden op de dag in de brandende zon kunnen aanvallen.

Hoe je je paard kunt helpen

Er zijn een paar trucjes die we kunnen gebruiken om onze paarden te beschermen tegen de ergste insectenaanvallen. De omvang van de plagen is afhankelijk van de tijd van het jaar, het klimaat en het gebied. De gevoeligheid voor insecten verschilt ook per paard. De kunst is om een methode te vinden die bij jou en je paard past.

Controleer het weiland en de paddock waar je paard staat.

Zet je paard zo mogelijk niet in te vochtige gebieden, dicht bij water of in gebieden met veel kreupelhout. Zorg ervoor dat je paard beschutting heeft of, indien mogelijk, in de stal kan staan op de momenten van de dag waarop de insecten het meest actief zijn.

Gebruik bescherming tegen insecten

Het paard heeft een natuurlijke bescherming in de vorm van zijn manen, kuif en staart. Maar als dit niet genoeg is, kun je een vliegenfranje of vliegenmasker gebruiken om het hoofd van het paard te beschermen tegen insecten, of een vliegendeken die grote delen van het lichaam beschermt tegen de meeste steken en beten.

Insectenwerend middel

Er zijn ook veel verschillende soorten insectenwerende middelen die jou en je paard kunnen helpen de insecten op afstand te houden. De eerste keer dat je een nieuw chemisch product gebruikt, moet je controleren hoe je paard hierop reageert door het eerst op een klein gebied aan te brengen, bijvoorbeeld op de borst, voordat je het echt gaat aanbrengen. Lees de instructies zorgvuldig voordat je een insectenwerend middel op je paard aanbrengt.

Controleer je paard regelmatig

Als je paard erg is aangevallen door insecten, moet je je paard zo snel mogelijk behandelen. Maak wondjes schoon om infectie te voorkomen en meet regelmatig de temperatuur van je paard met een speciale thermometer voor paarden en vee. Houd het getroffen gebied goed in de gaten op tekenen van infectie of ontsteking. Let op zwellingen en nare geuren. Raadpleeg bij twijfel altijd je dierenarts.

Je dichtstbijzijnde Höök-dealer of onze online winkel kan je de beste producten aanbieden om jou en je paard te helpen de meest irritante insecten te bestrijden. We hebben insectenbescherming, antiseptische oplossingen, thermometers voor paarden en andere producten die jij en je paard deze lente en zomer nodig kunnen hebben.

Vliegend ongedierte in de zomer

Na een lange, koude winter verlangen we naar de zon, het groene gras en de warme zomeravonden. Maar de warmte brengt ook muggen, knutten, paardenvliegen en andere insecten met zich mee die paarden lastig vallen. Met de juiste gereedschappen en kennis kunnen we de zomerweiden prettiger maken voor onze viervoeters.
\\nSommige paarden kunnen allergisch reageren op steken, wat in het ergste geval kan leiden tot hartfalen. Een paard dat veel last heeft van insecten kan ook geïrriteerd raken en zichzelf gaan schoppen en krabben, of veel bewegen om bij ze weg te komen, waardoor het niet kan grazen. Het paard kan geïrriteerd worden door meer dan alleen de bloedzuigende insecten. Ze kunnen ook last hebben van gewone vliegen en daardoor ooginfecties en zweertjes krijgen.
\\n
\\nDe meest irritante insecten
\\nIn de zomer zijn er veel bloedzuigende insecten, zoals muggen, knutten en paardenvliegen. Vele planten zich voort in water en waterrijke gebieden, zoals meren, beken en moerassen. Om deze reden zijn ze ook het meest actief in de buurt van water of bosgebieden met een hoge luchtvochtigheid. Ze worden vooral aangetrokken door de geuren van dieren en mensen, maar ook door hitte en kooldioxide. Knutten en muggen zijn vooral actief in schaduwrijke gebieden, rond de schemering en 's avonds, terwijl paardenvliegen midden op de dag in de brandende zon kunnen aanvallen.

Hoe je je paard kunt helpen

Er zijn een paar trucjes die we kunnen gebruiken om onze paarden te beschermen tegen de ergste insectenaanvallen. De omvang van de plagen is afhankelijk van de tijd van het jaar, het klimaat en het gebied. De gevoeligheid voor insecten verschilt ook per paard. De kunst is om een methode te vinden die bij jou en je paard past.

Controleer het weiland en de paddock waar je paard staat.

Zet je paard zo mogelijk niet in te vochtige gebieden, dicht bij water of in gebieden met veel kreupelhout. Zorg ervoor dat je paard beschutting heeft of, indien mogelijk, in de stal kan staan op de momenten van de dag waarop de insecten het meest actief zijn.

Gebruik bescherming tegen insecten

Het paard heeft een natuurlijke bescherming in de vorm van zijn manen, kuif en staart. Maar als dit niet genoeg is, kun je een vliegenfranje of vliegenmasker gebruiken om het hoofd van het paard te beschermen tegen insecten, of een vliegendeken die grote delen van het lichaam beschermt tegen de meeste steken en beten.

Insectenwerend middel

Er zijn ook veel verschillende soorten insectenwerende middelen die jou en je paard kunnen helpen de insecten op afstand te houden. De eerste keer dat je een nieuw chemisch product gebruikt, moet je controleren hoe je paard hierop reageert door het eerst op een klein gebied aan te brengen, bijvoorbeeld op de borst, voordat je het echt gaat aanbrengen. Lees de instructies zorgvuldig voordat je een insectenwerend middel op je paard aanbrengt.

Controleer je paard regelmatig

Als je paard erg is aangevallen door insecten, moet je je paard zo snel mogelijk behandelen. Maak wondjes schoon om infectie te voorkomen en meet regelmatig de temperatuur van je paard met een speciale thermometer voor paarden en vee. Houd het getroffen gebied goed in de gaten op tekenen van infectie of ontsteking. Let op zwellingen en nare geuren. Raadpleeg bij twijfel altijd je dierenarts.

Je dichtstbijzijnde Höök-dealer of onze online winkel kan je de beste producten aanbieden om jou en je paard te helpen de meest irritante insecten te bestrijden. We hebben insectenbescherming, antiseptische oplossingen, thermometers voor paarden en andere producten die jij en je paard deze lente en zomer nodig kunnen hebben.

Het wel of niet scheren van het paard hangt af van een aantal verschillende factoren en lang niet alle paarden hoeven geschoren te worden. Aan de hand van onderstaande vragen kun je nagaan of je je paard moet of wilt scheren en op welke manier je dit doet.

\\r\\n
• Hoe vaak rijd je met je paard totdat hij of zij zweterig wordt?
\\r\\n
• Brengt je paard een groot deel van de dag buiten door? Heeft je paard een losstaande behuizing?
\\r\\n
• Rijd je in een binnenbak of grotendeels buiten?
\\r\\n
• Wat is de temperatuur van de stal?
\\r\\n
• Ben je bereid je geschoren paard te voorzien van de benodigde paardendekens?
\\r\\n

Als je besluit je paard te scheren, begin dan in de herfst wanneer de wintervacht van het paard begint te groeien. Afhankelijk van de groei van de vacht kan het zijn dat je je paard in de loop van de winter nog een paar keer moet scheren. Wanneer de lente eraan komt, moet je stoppen met scheren. Dit kan de natuurlijke verharing verstoren, wat zou resulteren in een slechte zomervacht. Lees hieronder meer over de verschillende scheerpatronen.

Volledig scheerpatroon

Alle vacht wordt afgeschoren. Er is een variant van het volledige scheerpatroon, waarbij je de vacht op de benen en het gebied onder het zadel niet weg scheert. Op het hoofd, scheer je de wang volgens de lijn van het wangstuk van het hoofdstel.

Iers scheerpatroon

De nek, borst, voorbenen en de helft van de buik worden geschoren (je kunt een diagonale lijn trekken van de schoft naar de lies).

Dekenscheerpatroon

Het paard wordt zo geschoren dat de resterende vacht een deken of dek op zijn rug vormt. De vacht op de benen blijft behouden, maar als het paard veel zweet, kun je een ovaal tot aan de flank weg scheren.

Jagerscheerpatroon

Alle vacht wordt van het lichaam verwijderd. Het hoofd, de benen en een gebied onder het zadel, in de vorm van een zadeldekje, worden niet geschoren.

Spoorscheerpatroon

De vacht wordt geschoren vanaf de keelriem, langs de keel, het onderste deel van de buik en helemaal tot aan de achterkant van de dij. Dit patroon vereist niet zoveel bedekking van het paard, omdat de geschoren delen relatief klein zijn.

IJslands scheerpatroon

Een driehoek die de keel en borst bedekt, wordt geschoren, omdat het paard hier het meest zal zweten. Tegelijkertijd zorgt deze scheervorm ervoor dat het paard veel tijd buiten kan doorbrengen. 

Voordelen van scheren

\\r\\n
• Het paard zweet minder waardoor het uithoudingsvermogen toeneemt. En veel paarden zullen meer energie hebben na een scheerbeurt.
\\r\\n
• Als het paard zweet, droogt het sneller op, wat ook goed is voor de stalomgeving.
\\r\\n
• Het is gemakkelijker om het paard schoon te houden.
\\r\\n

Dit doe je zo

Maar denk aan de veiligheid! Het is altijd goed om iemand anders erbij te hebben. Zorg ervoor dat de ondergrond waarop het paard staat droog is. Water en elektriciteit gaan niet samen, dus scheer nooit in een natte stal. Je moet een stroomonderbreker gebruiken die onmiddellijk wordt geactiveerd als er een probleem is met het scheerapparaat. Zorg ervoor dat het koord niet op de grond ligt waar het paard erop kan gaan staan.

Smeer het apparaat en de mesjes in voordat je begint en tijdens het scheren. Let goed op of het geluid van het scheerapparaat verandert, aangezien dit erop kan wijzen dat het apparaat te hard moet werken of oververhit raakt. Voel regelmatig aan de mesjes om ervoor te zorgen dat ze niet te warm worden, wat zou kunnen leiden tot brandwonden. Het is ook belangrijk dat de mesjes scherp zijn, zodat je paard geen pijn heeft tijdens het scheren. Zet het apparaat af en toe uit om het te laten afkoelen 

Laat eerst je paard gewend raken aan het geluid van het scheerapparaat. Als het paard zich niet op zijn gemak voelt bij het geluid, kun je wat watten in zijn oren doen. Haal het apparaat dan langs het lichaam zodat het paard kan wennen aan de vibratie. Als dit goed gaat, kun je beginnen met scheren.

Beweeg het scheerapparaat altijd tegen de richting van de haren in en werk in lange, gelijkmatige bewegingen voor het beste resultaat. Goed leren scheren kost tijd. Je kunt de lijnen voor het scheren tekenen met krijt of wateroplosbare inkt, zodat je een gelijkmatig resultaat krijgt.

Er zijn verschillende soorten scheerapparaten. Het is beter om geen scheerapparaat te gebruiken dat te zwaar of te luid is. Er zijn zowel scheerapparaten op netvoeding als scheerapparaten met batterij. Die met een batterij zijn vaak gebruiksvriendelijker en stiller, waardoor ze beter geschikt zijn voor gevoelige paarden. Het voordeel van een apparaat op netvoeding is dat deze meestal krachtiger is en dat je je geen zorgen hoeft te maken dat de batterij leeg raakt.

Belangrijk om te onthouden

Een geschoren paard staat veel meer bloot aan schuren door dekens, zadels en benen. Zorg ervoor dat alle uitrusting past. Soms kan vachtglans schuren helpen voorkomen.

Het paard scheren

Het wel of niet scheren van het paard hangt af van een aantal verschillende factoren en lang niet alle paarden hoeven geschoren te worden. Aan de hand van onderstaande vragen kun je nagaan of je je paard moet of wilt scheren en op welke manier je dit doet.

\\n
• Hoe vaak rijd je met je paard totdat hij of zij zweterig wordt?
\\n
• Brengt je paard een groot deel van de dag buiten door? Heeft je paard een losstaande behuizing?
\\n
• Rijd je in een binnenbak of grotendeels buiten?
\\n
• Wat is de temperatuur van de stal?
\\n
• Ben je bereid je geschoren paard te voorzien van de benodigde paardendekens?
\\n

Als je besluit je paard te scheren, begin dan in de herfst wanneer de wintervacht van het paard begint te groeien. Afhankelijk van de groei van de vacht kan het zijn dat je je paard in de loop van de winter nog een paar keer moet scheren. Wanneer de lente eraan komt, moet je stoppen met scheren. Dit kan de natuurlijke verharing verstoren, wat zou resulteren in een slechte zomervacht. Lees hieronder meer over de verschillende scheerpatronen.

Volledig scheerpatroon

Alle vacht wordt afgeschoren. Er is een variant van het volledige scheerpatroon, waarbij je de vacht op de benen en het gebied onder het zadel niet weg scheert. Op het hoofd, scheer je de wang volgens de lijn van het wangstuk van het hoofdstel.

Iers scheerpatroon

De nek, borst, voorbenen en de helft van de buik worden geschoren (je kunt een diagonale lijn trekken van de schoft naar de lies).

Dekenscheerpatroon

Het paard wordt zo geschoren dat de resterende vacht een deken of dek op zijn rug vormt. De vacht op de benen blijft behouden, maar als het paard veel zweet, kun je een ovaal tot aan de flank weg scheren.

Jagerscheerpatroon

Alle vacht wordt van het lichaam verwijderd. Het hoofd, de benen en een gebied onder het zadel, in de vorm van een zadeldekje, worden niet geschoren.

Spoorscheerpatroon

De vacht wordt geschoren vanaf de keelriem, langs de keel, het onderste deel van de buik en helemaal tot aan de achterkant van de dij. Dit patroon vereist niet zoveel bedekking van het paard, omdat de geschoren delen relatief klein zijn.

IJslands scheerpatroon

Een driehoek die de keel en borst bedekt, wordt geschoren, omdat het paard hier het meest zal zweten. Tegelijkertijd zorgt deze scheervorm ervoor dat het paard veel tijd buiten kan doorbrengen.

Voordelen van scheren

\\n
• Het paard zweet minder waardoor het uithoudingsvermogen toeneemt. En veel paarden zullen meer energie hebben na een scheerbeurt.
\\n
• Als het paard zweet, droogt het sneller op, wat ook goed is voor de stalomgeving.
\\n
• Het is gemakkelijker om het paard schoon te houden.
\\n

Dit doe je zo

Maar denk aan de veiligheid! Het is altijd goed om iemand anders erbij te hebben. Zorg ervoor dat de ondergrond waarop het paard staat droog is. Water en elektriciteit gaan niet samen, dus scheer nooit in een natte stal. Je moet een stroomonderbreker gebruiken die onmiddellijk wordt geactiveerd als er een probleem is met het scheerapparaat. Zorg ervoor dat het koord niet op de grond ligt waar het paard erop kan gaan staan.

Smeer het apparaat en de mesjes in voordat je begint en tijdens het scheren. Let goed op of het geluid van het scheerapparaat verandert, aangezien dit erop kan wijzen dat het apparaat te hard moet werken of oververhit raakt. Voel regelmatig aan de mesjes om ervoor te zorgen dat ze niet te warm worden, wat zou kunnen leiden tot brandwonden. Het is ook belangrijk dat de mesjes scherp zijn, zodat je paard geen pijn heeft tijdens het scheren. Zet het apparaat af en toe uit om het te laten afkoelen

Laat eerst je paard gewend raken aan het geluid van het scheerapparaat. Als het paard zich niet op zijn gemak voelt bij het geluid, kun je wat watten in zijn oren doen. Haal het apparaat dan langs het lichaam zodat het paard kan wennen aan de vibratie. Als dit goed gaat, kun je beginnen met scheren.

Beweeg het scheerapparaat altijd tegen de richting van de haren in en werk in lange, gelijkmatige bewegingen voor het beste resultaat. Goed leren scheren kost tijd. Je kunt de lijnen voor het scheren tekenen met krijt of wateroplosbare inkt, zodat je een gelijkmatig resultaat krijgt.

Er zijn verschillende soorten scheerapparaten. Het is beter om geen scheerapparaat te gebruiken dat te zwaar of te luid is. Er zijn zowel scheerapparaten op netvoeding als scheerapparaten met batterij. Die met een batterij zijn vaak gebruiksvriendelijker en stiller, waardoor ze beter geschikt zijn voor gevoelige paarden. Het voordeel van een apparaat op netvoeding is dat deze meestal krachtiger is en dat je je geen zorgen hoeft te maken dat de batterij leeg raakt.

Belangrijk om te onthouden

Een geschoren paard staat veel meer bloot aan schuren door dekens, zadels en benen. Zorg ervoor dat alle uitrusting past. Soms kan vachtglans schuren helpen voorkomen.

Strekken en masseren is in veel gevallen goed voor je paard, maar vraag de hulp van een getrainde massagetherapeut om te zorgen dat je het goed doet.

Na inspannend werk of stress, wat kan worden veroorzaakt door een ongeschikte uitrusting of letsel, kunnen de spieren samentrekken en stijf worden. Dit zal de bewegingen van het paard beïnvloeden. Strekken en masseren kan helpen in een vroeg stadium spierspanning te vinden, wat een indicatie kan zijn van de gezondheidstoestand van het paard. Dit kan blessures helpen voorkomen.

Massage

Massages verbeteren de bloedcirculatie en zorgen ervoor dat afvalstoffen sneller uit de spieren worden afgevoerd, waardoor er minder kans is op pijn en stijfheid. Wanneer de spierspanning wordt verlicht, verdwijnt de pijn en wordt zowel de mobiliteit als het werkvermogen verbeterd. Massage heeft veel positieve effecten.

Strekken

Voor strekoefeningen moet het paard in beweging zijn geweest en goed opgewarmd zijn. Strekken na een training vermindert het risico op pijn en versnelt de afvoer van afvalstoffen. Een gestrekte spier wordt elastischer en is minder vatbaar voor scheurtjes en andere verwondingen.

Het strekken en masseren van het paard hoeft niet ingewikkeld te zijn. Wanneer je het paard goed borstelt, geef je het in wezen een massage. Om het paard effectiever te leren strekken en masseren, zijn er volop boeken, films en uitstekende cursussen die je kunt volgen.

Heb je hulp nodig?

Op de website van de Nordic Horse Massage Therapists' Association, www.nhmf.se vind je een lijst van erkende paardenmassagetherapeuten.

Strekken en masseren

Strekken en masseren is in veel gevallen goed voor je paard, maar vraag de hulp van een getrainde massagetherapeut om te zorgen dat je het goed doet.

Na inspannend werk of stress, wat kan worden veroorzaakt door een ongeschikte uitrusting of letsel, kunnen de spieren samentrekken en stijf worden. Dit zal de bewegingen van het paard beïnvloeden. Strekken en masseren kan helpen in een vroeg stadium spierspanning te vinden, wat een indicatie kan zijn van de gezondheidstoestand van het paard. Dit kan blessures helpen voorkomen.

Massage

Massages verbeteren de bloedcirculatie en zorgen ervoor dat afvalstoffen sneller uit de spieren worden afgevoerd, waardoor er minder kans is op pijn en stijfheid. Wanneer de spierspanning wordt verlicht, verdwijnt de pijn en wordt zowel de mobiliteit als het werkvermogen verbeterd. Massage heeft veel positieve effecten.

Strekken

Voor strekoefeningen moet het paard in beweging zijn geweest en goed opgewarmd zijn. Strekken na een training vermindert het risico op pijn en versnelt de afvoer van afvalstoffen. Een gestrekte spier wordt elastischer en is minder vatbaar voor scheurtjes en andere verwondingen.

Het strekken en masseren van het paard hoeft niet ingewikkeld te zijn. Wanneer je het paard goed borstelt, geef je het in wezen een massage. Om het paard effectiever te leren strekken en masseren, zijn er volop boeken, films en uitstekende cursussen die je kunt volgen.

Heb je hulp nodig?

Op de website van de Nordic Horse Massage Therapists' Association, www.nhmf.se vind je een lijst van erkende paardenmassagetherapeuten.

Een paard moet je zo goed mogelijk borstelen en verzorgen. Maar hoe kun je dit het beste doen?

De dagelijkse verzorging van je paard bestaat uit borstelen, verzorgen en het uitkrabben van de hoeven zodat je paard echt schoon blijft. Terwijl je je paard verzorgt, controleer je hem ook op gevoelige plekjes, zwellingen en wondjes. Hoe vaker je dit doet, hoe sneller je ontdekt of er iets niet klopt.

Welke borstels en andere hulpmiddelen je nodig hebt, hangt af van de vacht van je paard: of het langharig is, geschoren is, vaak modderig wordt, enzovoort. Als je een langharig en erg vies paard hebt, kan het de voorkeur hebben om te beginnen met een dandyborstel of een borstel (flick) met iets hardere haren. Als je daarentegen een geschoren paard hebt waarvan de huid gevoeliger is, kies dan voor een zachtere borstel.

Er zijn verschillende modellen borstels. Sommige zijn gemaakt van synthetische materialen en andere van natuurlijke haren, zoals paardenhaar. Als je paard gevoelig is voor schokken door statische elektriciteit, hebben natuurlijke haren de voorkeur. Borstels zijn er ook in verschillende maten en je moet er een kiezen die goed bij in hand past, omdat het borstelen hierdoor gemakkelijker gaat.

Een borstelbeurt maakt je paard niet alleen schoon en glanzend, het verbetert ook de bloedsomloop. Wanneer je je paard borstelt, moet je altijd met de richting van de haren meegaan. Het paard kan vooral gevoelig zijn rond het hoofd en de ogen. Daarom kun je voor deze gebieden misschien beter een zachtere gezichtsborstel gebruiken.

Je moet elke dag de hoeven krabben en de keuze van de hoevenkrabber is puur een kwestie van smaak. Er zijn hoevenkrabbers met harde haren aan het ene uiteinde, wat handig kan zijn voor het afborstelen van los vuil. Controleer tijdens het uitkrabben van de hoeven ook of de hoefijzers goed vastzitten, of er geen naden uitsteken en of eventuele noppen niet versleten of losgeraakt zijn.

Je moet ook de manen en staart ontwarren. Hiervoor kun je een manen/staartkam gebruiken, of gewoon je vingers. 

De neusgaten en de ogen moeten worden schoongeveegd. Dit kun je doen met een licht bevochtigd sponsje of doekje. 

Handig voor in je verzorgingsset

\\r\\n
• Dandyborstel/flickborstel,
\\r\\n
• Lichaamsborstel
\\r\\n
• Kerriekam
\\r\\n
• Gezichtsborstel
\\r\\n
• Hoevenkrabber
\\r\\n
• Hoevenborstel
\\r\\n
• Spons en/of doekje
\\r\\n
\\r\\n

Borstelen en verzorgen

Een paard moet je zo goed mogelijk borstelen en verzorgen. Maar hoe kun je dit het beste doen?

De dagelijkse verzorging van je paard bestaat uit borstelen, verzorgen en het uitkrabben van de hoeven zodat je paard echt schoon blijft. Terwijl je je paard verzorgt, controleer je hem ook op gevoelige plekjes, zwellingen en wondjes. Hoe vaker je dit doet, hoe sneller je ontdekt of er iets niet klopt.

Welke borstels en andere hulpmiddelen je nodig hebt, hangt af van de vacht van je paard: of het langharig is, geschoren is, vaak modderig wordt, enzovoort. Als je een langharig en erg vies paard hebt, kan het de voorkeur hebben om te beginnen met een dandyborstel of een borstel (flick) met iets hardere haren. Als je daarentegen een geschoren paard hebt waarvan de huid gevoeliger is, kies dan voor een zachtere borstel.

Er zijn verschillende modellen borstels. Sommige zijn gemaakt van synthetische materialen en andere van natuurlijke haren, zoals paardenhaar. Als je paard gevoelig is voor schokken door statische elektriciteit, hebben natuurlijke haren de voorkeur. Borstels zijn er ook in verschillende maten en je moet er een kiezen die goed bij in hand past, omdat het borstelen hierdoor gemakkelijker gaat.

Een borstelbeurt maakt je paard niet alleen schoon en glanzend, het verbetert ook de bloedsomloop. Wanneer je je paard borstelt, moet je altijd met de richting van de haren meegaan. Het paard kan vooral gevoelig zijn rond het hoofd en de ogen. Daarom kun je voor deze gebieden misschien beter een zachtere gezichtsborstel gebruiken.

Je moet elke dag de hoeven krabben en de keuze van de hoevenkrabber is puur een kwestie van smaak. Er zijn hoevenkrabbers met harde haren aan het ene uiteinde, wat handig kan zijn voor het afborstelen van los vuil. Controleer tijdens het uitkrabben van de hoeven ook of de hoefijzers goed vastzitten, of er geen naden uitsteken en of eventuele noppen niet versleten of losgeraakt zijn.

Je moet ook de manen en staart ontwarren. Hiervoor kun je een manen/staartkam gebruiken, of gewoon je vingers.

De neusgaten en de ogen moeten worden schoongeveegd. Dit kun je doen met een licht bevochtigd sponsje of doekje.

Handig voor in je verzorgingsset

\\n
• Dandyborstel/flickborstel,
\\n
• Lichaamsborstel
\\n
• Kerriekam
\\n
• Gezichtsborstel
\\n
• Hoevenkrabber
\\n
• Hoevenborstel
\\n
• Spons en/of doekje
\\n

De omgang met je paard moet altijd zo veilig mogelijk gebeuren, voor jou en het paard. Wanneer je het paard uit de box naar de bak leidt of terug, moet je een hoofdstel, een anti-steigerbit of een halster met leidteugel gebruiken. Je mag de teugel NOOIT om je hand wikkelen of over je schouder gooien. Dit kan tot ernstige ongelukken leiden als het paard schrikt en wegrent.

Als je het paard naar de bak leidt, moet je de bak betreden en het paard eerst omdraaien voordat je het loslaat. Dit is om te voorkomen dat je geschopt wordt als het paard na het loslaten uit vreugde gaat bokken. Als er meer dan één paard in dezelfde paddock wordt losgelaten, moeten jullie allemaal met je paarden naar binnen gaan en ze naar de omheining draaien met een ruimte van ten minste drie meter tussen elk paard. Iedereen laat tegelijkertijd zijn of haar paard los.

Wanneer je je paard door een deur naar binnen of naar buiten leidt en je in de stal bent, is het belangrijk ervoor te zorgen dat er niets is waar het deken, het zadel of de zadelriem aan kan blijven haken. Het paard kan hierdoor namelijk makkelijk in paniek raken en, in het ergste geval, het voorwerp waar het aan blijft haken (zoals een deur), wegtrekken.

Wanneer je het paard van en naar de bak leidt, mogen de teugels niet om de nek hangen (met uitzondering van hulpteugels). Als je je paard in een groep uit de bak leidt, moet je ongeveer één paardlengte tussen jou en het paard voor je aanhouden.

Je paard leiden

De omgang met je paard moet altijd zo veilig mogelijk gebeuren, voor jou en het paard. Wanneer je het paard uit de box naar de bak leidt of terug, moet je een hoofdstel, een anti-steigerbit of een halster met leidteugel gebruiken. Je mag de teugel NOOIT om je hand wikkelen of over je schouder gooien. Dit kan tot ernstige ongelukken leiden als het paard schrikt en wegrent.

Als je het paard naar de bak leidt, moet je de bak betreden en het paard eerst omdraaien voordat je het loslaat. Dit is om te voorkomen dat je geschopt wordt als het paard na het loslaten uit vreugde gaat bokken. Als er meer dan één paard in dezelfde paddock wordt losgelaten, moeten jullie allemaal met je paarden naar binnen gaan en ze naar de omheining draaien met een ruimte van ten minste drie meter tussen elk paard. Iedereen laat tegelijkertijd zijn of haar paard los.

Wanneer je je paard door een deur naar binnen of naar buiten leidt en je in de stal bent, is het belangrijk ervoor te zorgen dat er niets is waar het deken, het zadel of de zadelriem aan kan blijven haken. Het paard kan hierdoor namelijk makkelijk in paniek raken en, in het ergste geval, het voorwerp waar het aan blijft haken (zoals een deur), wegtrekken.

Wanneer je het paard van en naar de bak leidt, mogen de teugels niet om de nek hangen (met uitzondering van hulpteugels). Als je je paard in een groep uit de bak leidt, moet je ongeveer één paardlengte tussen jou en het paard voor je aanhouden.

Er is een gezegde dat luidt 'zonder hoeven geen paard', en dat is zeker waar! Als je niet voor de hoeven van je paard zorgt om ze gezond te houden, functioneert het paard verder ook niet goed.

Je moet ten minste één keer per dag de hoeven van je paard nakijken. Controleer de hoeven ook zowel voor als na een rit. Maak er een gewoonte van om aan de hoeven van je paard te voelen, zodat je merkt of een hoef warmer aanvoelt dan normaal. Dit kan een aanwijzing zijn dat er iets mis is.

Elke 6 tot 8 weken moet je de hoeven van je paard door een officiële hoefsmid laten nakijken. Als je te veel tijd laat verstrijken tussen elke bekapping/beslag, gaan de hoeven overwoekeren. Hierdoor worden de pezen en gewrichten onnodig belast.

Niet alle paarden hebben hoefbeslag nodig, maar als het paard veel wordt gebruikt, kan dit overmatige slijtage voorkomen.

Als het winder is en er veel sneeuw en ijs ligt, kan het een goed idee zijn om noppen op de hoefijzers te plaatsen. Een paard met hoefijzers zonder noppen glijdt makkelijker uit, wat de kans op blessures aanzienlijk vergroot. Misschien heb je in de zomer zelfs noppen nodig als je op een grasbaan rijdt. En vergeet niet dat je hoefschoenen en andere beschermers kunt gebruiken om het paard te beschermen tegen blessures door te ruim lopen.

Hier is een tip

Op de site van de Nederlands vereniging van hoefsmeden kun je een hoefsmid in jouw buurt zoeken.

Verzorging van de hoeven

Er is een gezegde dat luidt 'zonder hoeven geen paard', en dat is zeker waar! Als je niet voor de hoeven van je paard zorgt om ze gezond te houden, functioneert het paard verder ook niet goed.

Je moet ten minste één keer per dag de hoeven van je paard nakijken. Controleer de hoeven ook zowel voor als na een rit. Maak er een gewoonte van om aan de hoeven van je paard te voelen, zodat je merkt of een hoef warmer aanvoelt dan normaal. Dit kan een aanwijzing zijn dat er iets mis is.

Elke 6 tot 8 weken moet je de hoeven van je paard door een officiële hoefsmid laten nakijken. Als je te veel tijd laat verstrijken tussen elke bekapping/beslag, gaan de hoeven overwoekeren. Hierdoor worden de pezen en gewrichten onnodig belast.

Niet alle paarden hebben hoefbeslag nodig, maar als het paard veel wordt gebruikt, kan dit overmatige slijtage voorkomen.

Als het winder is en er veel sneeuw en ijs ligt, kan het een goed idee zijn om noppen op de hoefijzers te plaatsen. Een paard met hoefijzers zonder noppen glijdt makkelijker uit, wat de kans op blessures aanzienlijk vergroot. Misschien heb je in de zomer zelfs noppen nodig als je op een grasbaan rijdt. En vergeet niet dat je hoefschoenen en andere beschermers kunt gebruiken om het paard te beschermen tegen blessures door te ruim lopen.

Hier is een tip

Op de site van de Nederlands vereniging van hoefsmeden kun je een hoefsmid in jouw buurt zoeken.

Naast training en dagelijkse verzorging, moet je ook tijd besteden aan het uitmesten van box en het schoonhouden van de stal en paddock.

Voor het comfort van je paard moet de lucht in de box schoon en fris zijn. Dit is een van de redenen waarom het belangrijk is om de box uit te mesten en het stro te vervangen.

Er zijn verschillende soorten stalbeddingen en strooisels. Als je volledige uitmesting toepast, wordt de stalbedding voorzien van een dikke laag strooisel die dagelijks wordt ontdaan van uitwerpselen en urine en indien nodig wordt aangevuld.

Kies je in plaats daarvan voor een diep strooisel, dan bestaat het strooisel vaak uit een kalklaag onderop, gevolgd door een dikke laag compact strooisel, meestal stro, met daarop een laag los stro. In deze bedding kan het afval naar de bodem zinken en wordt het schoongehouden door er gaandeweg nieuw stro aan toe te voegen. Dit beddingsysteem wordt vaak gebruikt in open stallen, omdat het maar weinig onderhoud vereist. De bedding wordt vaak na een jaar helemaal verschoond.

De meest voorkomende strooiselmaterialen zijn stro, houtkrullen, turf, houtpellets en stropellets. Het belangrijkste aspect bij het kiezen van strooisel is dat het van goede hygiënische kwaliteit is: het moet lekker ruiken en vrij zijn van stof.

De box uitmesten

Naast training en dagelijkse verzorging, moet je ook tijd besteden aan het uitmesten van box en het schoonhouden van de stal en paddock.

Voor het comfort van je paard moet de lucht in de box schoon en fris zijn. Dit is een van de redenen waarom het belangrijk is om de box uit te mesten en het stro te vervangen.

Er zijn verschillende soorten stalbeddingen en strooisels. Als je volledige uitmesting toepast, wordt de stalbedding voorzien van een dikke laag strooisel die dagelijks wordt ontdaan van uitwerpselen en urine en indien nodig wordt aangevuld.

Kies je in plaats daarvan voor een diep strooisel, dan bestaat het strooisel vaak uit een kalklaag onderop, gevolgd door een dikke laag compact strooisel, meestal stro, met daarop een laag los stro. In deze bedding kan het afval naar de bodem zinken en wordt het schoongehouden door er gaandeweg nieuw stro aan toe te voegen. Dit beddingsysteem wordt vaak gebruikt in open stallen, omdat het maar weinig onderhoud vereist. De bedding wordt vaak na een jaar helemaal verschoond.

De meest voorkomende strooiselmaterialen zijn stro, houtkrullen, turf, houtpellets en stropellets. Het belangrijkste aspect bij het kiezen van strooisel is dat het van goede hygiënische kwaliteit is: het moet lekker ruiken en vrij zijn van stof.

Met het paard werken met een longeerlijn of lange teugels is een goede manier om onbeleerde paarden voor te bereiden op het rijden. Het is ook een uitstekende aanvulling op de dagelijkse oefening van een getraind paard.

Als je nog nooit een paard hebt gelongeerd of aan de lange lijn hebt getraind, vraag dan iemand met ervaring om je dit te leren. Een verkeerde training kan meer kwaad dan goed doen. Je kunt daarnaast ook een van de vele dvd's over het onderwerp bekijken die op de markt verkrijgbaar zijn.

Wanneer je het paard longeert, laat je het paard aan een longeerlijn in een cirkel om je heen lopen. Jij moet in het midden van de cirkel staan en je armen moeten het paard in een V-vorm omlijsten, met jou onderaan. In de ene hand houd je de lijn vast, die naar de mond van het paard leidt, en in de andere hand houd je de zweep vast, die wordt gebruikt om de achterbenen naar voren te drijven. Je geeft voornamelijk opdrachten en regelt het tempo met je stem. Je kunt de zweep gebruiken om de rij- of stuurcommando's te versterken.

Voordat je gaat longeren, moet je je paard opwarmen door het even lang rond te leiden als je het zou opwarmen voor een rit. Als je eenmaal met longeren bent begonnen, kun je je paard de warming-up in draf laten voortzetten voordat je hulpteugels toevoegt. (Zie de lijst met teugels die je kunt gebruiken.)

Als je besluit met teugels te werken, doe dat dan in twee stappen. Dit is met name van belang om het risico op paniek te verminderen wanneer je met jonge, gevoelige paarden werkt. De reden voor het gebruik van zij- of trekteugels is om het paard te helpen de juiste vorm en balans te vinden tijdens de sessie. Verander van richting zodat het paard evenveel tijd aan elke kant besteedt.

Wanneer je met lange teugels werkt, gebruik je twee teugels en ben je dus in staat om beide zijden van het paard onder controle te houden. Dit betekent dat het makkelijker is om het paard met lange teugels in toom te houden dan met longeren. Je kunt het paard in een rechte of gebogen lijn laten lopen en werken aan zijwaartse bewegingen. Werken met een lange teugel vereist echter meer oefening en gevoeligheid dan longeren. De impact van de teugels is hier veel sterker dan die van de longeerlijn, of die van de teugels tijdens het rijden. Voordat je met je paard aan de lange teugel gaat werken, warm je je paard op dezelfde manier op als voor het longeren.

Denk eraan om zo min mogelijk commando's te gebruiken en wees consequent. Zowel het longeren als het werken aan de lange teugelen moet op een niet-gladde ondergrond worden gedaan

Aanbevolen uitrusting voor longeren:

\\r\\n
• Beschermers of bandages voor alle vier de benen
\\r\\n
• Zadel of longeerrol
\\r\\n
• Longeerdekje
\\r\\n
• Mogelijk een kruier
\\r\\n
• Hoofdsel of kaptoom
\\r\\n
• Longeerlijn
\\r\\n
• Hulpteugels (zie hieronder)
\\r\\n

Voorgestelde uitrusting voor werken aan de lange teugel:

\\r\\n
• Beschermers of bandages voor alle vier de benen
\\r\\n
• Langeteugelrol
\\r\\n
• Longeerdekje
\\r\\n
• Mogelijk een kruier
\\r\\n
• Hoofdstel
\\r\\n
• Teugels
\\r\\n

Voorgestelde uitrusting voor longeren en lange teugels:

\\r\\n
• Helm
\\r\\n
• Handschoenen
\\r\\n
• Longeerzweep
\\r\\n

Voorgestelde hulpteugels en andere longeermiddelen:

\\r\\n
• Chambonteugel
\\r\\n
• De Gogue
\\r\\n
• Trainingteugels
\\r\\n
• Zijteugels en longeertuig bedoeld om het paard te helpen onder te stappen en niet te veel gewicht op de voorbenen te zetten.
\\r\\n
• Longeerhulpmiddel dat de longeerrol en de hulpteugels vervangt. Katoenen koord dat om de rug en tussen de voorbenen wordt gelegd voordat het aan de bitringen wordt vastgemaakt..
\\r\\n
\\r\\n

Longeren

Met het paard werken met een longeerlijn of lange teugels is een goede manier om onbeleerde paarden voor te bereiden op het rijden. Het is ook een uitstekende aanvulling op de dagelijkse oefening van een getraind paard.

Als je nog nooit een paard hebt gelongeerd of aan de lange lijn hebt getraind, vraag dan iemand met ervaring om je dit te leren. Een verkeerde training kan meer kwaad dan goed doen. Je kunt daarnaast ook een van de vele dvd's over het onderwerp bekijken die op de markt verkrijgbaar zijn.

Wanneer je het paard longeert, laat je het paard aan een longeerlijn in een cirkel om je heen lopen. Jij moet in het midden van de cirkel staan en je armen moeten het paard in een V-vorm omlijsten, met jou onderaan. In de ene hand houd je de lijn vast, die naar de mond van het paard leidt, en in de andere hand houd je de zweep vast, die wordt gebruikt om de achterbenen naar voren te drijven. Je geeft voornamelijk opdrachten en regelt het tempo met je stem. Je kunt de zweep gebruiken om de rij- of stuurcommando's te versterken.

Voordat je gaat longeren, moet je je paard opwarmen door het even lang rond te leiden als je het zou opwarmen voor een rit. Als je eenmaal met longeren bent begonnen, kun je je paard de warming-up in draf laten voortzetten voordat je hulpteugels toevoegt. (Zie de lijst met teugels die je kunt gebruiken.)

Als je besluit met teugels te werken, doe dat dan in twee stappen. Dit is met name van belang om het risico op paniek te verminderen wanneer je met jonge, gevoelige paarden werkt. De reden voor het gebruik van zij- of trekteugels is om het paard te helpen de juiste vorm en balans te vinden tijdens de sessie. Verander van richting zodat het paard evenveel tijd aan elke kant besteedt.

Wanneer je met lange teugels werkt, gebruik je twee teugels en ben je dus in staat om beide zijden van het paard onder controle te houden. Dit betekent dat het makkelijker is om het paard met lange teugels in toom te houden dan met longeren. Je kunt het paard in een rechte of gebogen lijn laten lopen en werken aan zijwaartse bewegingen. Werken met een lange teugel vereist echter meer oefening en gevoeligheid dan longeren. De impact van de teugels is hier veel sterker dan die van de longeerlijn, of die van de teugels tijdens het rijden. Voordat je met je paard aan de lange teugel gaat werken, warm je je paard op dezelfde manier op als voor het longeren.

Denk eraan om zo min mogelijk commando's te gebruiken en wees consequent. Zowel het longeren als het werken aan de lange teugelen moet op een niet-gladde ondergrond worden gedaan

Aanbevolen uitrusting voor longeren:

\\n
• Beschermers of bandages voor alle vier de benen
\\n
• Zadel of longeerrol
\\n
• Longeerdekje
\\n
• Mogelijk een kruier
\\n
• Hoofdsel of kaptoom
\\n
• Longeerlijn
\\n
• Hulpteugels (zie hieronder)
\\n

Voorgestelde uitrusting voor werken aan de lange teugel:

\\n
• Beschermers of bandages voor alle vier de benen
\\n
• Langeteugelrol
\\n
• Longeerdekje
\\n
• Mogelijk een kruier
\\n
• Hoofdstel
\\n
• Teugels
\\n

Voorgestelde uitrusting voor longeren en lange teugels:

\\n
• Helm
\\n
• Handschoenen
\\n
• Longeerzweep
\\n

Voorgestelde hulpteugels en andere longeermiddelen:

\\n
• Chambonteugel
\\n
• De Gogue
\\n
• Trainingteugels
\\n
• Zijteugels en longeertuig bedoeld om het paard te helpen onder te stappen en niet te veel gewicht op de voorbenen te zetten.
\\n
• Longeerhulpmiddel dat de longeerrol en de hulpteugels vervangt. Katoenen koord dat om de rug en tussen de voorbenen wordt gelegd voordat het aan de bitringen wordt vastgemaakt..
\\n

Als je je paard moet vervoeren, kun je een paardentrailer of een paardenbus gebruiken, en er zijn nogal wat zaken waar je aan moet denken.

Vóór het laden

Controleer voordat je begint met laden of alle lichten op de trailer werken en of alle stangen op de juiste hoogte zijn afgesteld. De borststang moet tot aan de bovenkant van de borst van het paard komen en de achterste stang moet ongeveer gelijk zijn met het midden/onderste deel van de dij.

Je kunt het paard voorbereiden door hem transportbeschermers aan te trekken of de benen te verbinden met bandages, als het paard daaraan gewend is Plaats bandages helemaal naar beneden over de hoeven of gebruik reislaarzen die de coronaire band beschermen en blessures door overstrekken genezen. Gebruik indien nodig een deken dat geschikt is voor de temperatuur. Het is belangrijk dat het paard niet oververhit raakt en gaat zweten. Tijdens transport heeft een leren halster de voorkeur. Dit is niet alleen omdat deze steviger is, maar ook omdat deze makkelijker af te snijden is bij een ongeval waarbij het paard aan de teugel blijft hangen.

Tijdens het laden

Zorg ervoor dat je voldoende tijd hebt, zodat je niet gestrest raakt. Als je rustig blijft, gaat het laden altijd veel gemakkelijker en sneller. Als je paard niet makkelijk de trailer ingaat, kun je een loden teugel met ketting of een hoofdstel gebruiken. Als het laden van je paard moeilijk gaat, vraag dan hulp van iemand met ervaring. 

Zodra het paard de trailer in is gelopen, sluit je de bilstang erachter en sluit je de loopplank. Loop nooit direct achter de loopplank. Als het paard zichzelf naar achteren gooit, kun je onder de loopplank verpletterd worden. Zodra de loopplank is gesloten, kun je het paard vastbinden, maar nooit eerder. Bind het paard altijd aan de ring in de wand van het transportvoertuig en niet aan de bilstang. Dit maakt het makkelijker als het paard over de stang klimt en vast komt te zitten.

Controleer voordat je vertrekt of de loopplank en de deur van de trailer beide goed zijn vastgemaakt

Tijdens transport

Het kan voor het paard goed zijn om een hooinet/hooizak te hebben om van te eten. Als het warm is of om een lange reis gaat, moet je om de twee uur stoppen om het paard te controleren. Dit is ook een goed moment om het paard water te geven.

Denk eraan om bij aankomst op een plek te parkeren waar je achter de trailer of bus voldoende ruimte hebt om het paard uit te laden. Open de deur van de handler en controleer het paard. Open dan de loopplank. Maar voordat je de achterstang opent, is het belangrijk dat je het paard losmaakt en eventueel het hoofdstel omdoet. Daarna kun je de stang openen en het paard achteruit eruit laten lopen.

De uitrusting die je moet dragen bij het laden en lossen zijn handschoenen, en bij voorkeur een helm en bodyprotector. Vermijd sporen aan je schoenen, aangezien deze in een moeilijke situatie gemakkelijk vast komen te zitten of je laten struikelen.

Paardenbussen

Naast de reguliere paardentrailers die je achter je auto aantrekt, worden er steeds vaker ook paardenbussen gebruikt. Ze zijn er in verschillende formaten, van kleinere bussen waarvoor een rijbewijs B nodig is, tot grote vrachtwagens waarvoor een groot rijbewijs nodig is. Over het algemeen zullen paarden comfortabeler zijn in een paardenbus dan in een trailer, omdat de paardenbus meestal een betere vering heeft, soepeler rijdt en het paard meer ruimte geeft. Zelfs als je je paard in een paardenbus vervoert, moet je het paard op dezelfde manier voorbereiden en behandelen als wanneer je een gewone trailer gebruikt. De regels voor het vervoeren van paarden zijn hetzelfde, of je nu kiest voor een trailer of een paardenbus. Check de officiële regels voor het transport van paarden. 

Controleer het gewicht!

Het is belangrijk dat je weet wat de geldende laadgewichten zijn, wat je auto mag trekken, welk gewicht je vervoermiddel aankan en welk rijbewijs je moet hebben, anders kun je te maken krijgen met hoge boetes. Het leeggewicht dat op het kentekenbewijs staat is niet altijd juist. Het is de verantwoordelijkheid van de bestuurder om niet te veel gewicht te laden en alles moet in de berekening worden meegenomen, dus niet alleen het paard, maar ook alle uitrusting en voer.

Opmerking

Vergeet ook niet het paspoort van het paard mee te nemen. 

Je paard vervoeren

Als je je paard moet vervoeren, kun je een paardentrailer of een paardenbus gebruiken, en er zijn nogal wat zaken waar je aan moet denken.

Vóór het laden

Controleer voordat je begint met laden of alle lichten op de trailer werken en of alle stangen op de juiste hoogte zijn afgesteld. De borststang moet tot aan de bovenkant van de borst van het paard komen en de achterste stang moet ongeveer gelijk zijn met het midden/onderste deel van de dij.

Je kunt het paard voorbereiden door hem transportbeschermers aan te trekken of de benen te verbinden met bandages, als het paard daaraan gewend is Plaats bandages helemaal naar beneden over de hoeven of gebruik reislaarzen die de coronaire band beschermen en blessures door overstrekken genezen. Gebruik indien nodig een deken dat geschikt is voor de temperatuur. Het is belangrijk dat het paard niet oververhit raakt en gaat zweten. Tijdens transport heeft een leren halster de voorkeur. Dit is niet alleen omdat deze steviger is, maar ook omdat deze makkelijker af te snijden is bij een ongeval waarbij het paard aan de teugel blijft hangen.

Tijdens het laden

Zorg ervoor dat je voldoende tijd hebt, zodat je niet gestrest raakt. Als je rustig blijft, gaat het laden altijd veel gemakkelijker en sneller. Als je paard niet makkelijk de trailer ingaat, kun je een loden teugel met ketting of een hoofdstel gebruiken. Als het laden van je paard moeilijk gaat, vraag dan hulp van iemand met ervaring.

Zodra het paard de trailer in is gelopen, sluit je de bilstang erachter en sluit je de loopplank. Loop nooit direct achter de loopplank. Als het paard zichzelf naar achteren gooit, kun je onder de loopplank verpletterd worden. Zodra de loopplank is gesloten, kun je het paard vastbinden, maar nooit eerder. Bind het paard altijd aan de ring in de wand van het transportvoertuig en niet aan de bilstang. Dit maakt het makkelijker als het paard over de stang klimt en vast komt te zitten.

Controleer voordat je vertrekt of de loopplank en de deur van de trailer beide goed zijn vastgemaakt

Tijdens transport

Het kan voor het paard goed zijn om een hooinet/hooizak te hebben om van te eten. Als het warm is of om een lange reis gaat, moet je om de twee uur stoppen om het paard te controleren. Dit is ook een goed moment om het paard water te geven.

Denk eraan om bij aankomst op een plek te parkeren waar je achter de trailer of bus voldoende ruimte hebt om het paard uit te laden. Open de deur van de handler en controleer het paard. Open dan de loopplank. Maar voordat je de achterstang opent, is het belangrijk dat je het paard losmaakt en eventueel het hoofdstel omdoet. Daarna kun je de stang openen en het paard achteruit eruit laten lopen.

De uitrusting die je moet dragen bij het laden en lossen zijn handschoenen, en bij voorkeur een helm en bodyprotector. Vermijd sporen aan je schoenen, aangezien deze in een moeilijke situatie gemakkelijk vast komen te zitten of je laten struikelen.

Paardenbussen

Naast de reguliere paardentrailers die je achter je auto aantrekt, worden er steeds vaker ook paardenbussen gebruikt. Ze zijn er in verschillende formaten, van kleinere bussen waarvoor een rijbewijs B nodig is, tot grote vrachtwagens waarvoor een groot rijbewijs nodig is. Over het algemeen zullen paarden comfortabeler zijn in een paardenbus dan in een trailer, omdat de paardenbus meestal een betere vering heeft, soepeler rijdt en het paard meer ruimte geeft. Zelfs als je je paard in een paardenbus vervoert, moet je het paard op dezelfde manier voorbereiden en behandelen als wanneer je een gewone trailer gebruikt. De regels voor het vervoeren van paarden zijn hetzelfde, of je nu kiest voor een trailer of een paardenbus. Check de officiële regels voor het transport van paarden.

Controleer het gewicht!

Het is belangrijk dat je weet wat de geldende laadgewichten zijn, wat je auto mag trekken, welk gewicht je vervoermiddel aankan en welk rijbewijs je moet hebben, anders kun je te maken krijgen met hoge boetes. Het leeggewicht dat op het kentekenbewijs staat is niet altijd juist. Het is de verantwoordelijkheid van de bestuurder om niet te veel gewicht te laden en alles moet in de berekening worden meegenomen, dus niet alleen het paard, maar ook alle uitrusting en voer.

Opmerking

Vergeet ook niet het paspoort van het paard mee te nemen.

Zorg goed voor je uitrusting. Dit zorgt ervoor dat de uitrusting langer meegaat en comfortabeler is voor zowel jezelf als je paard. Maak er een gewoonte van om na elke sessie alle uitrusting schoon te maken, dan kost het minder tijd.

Alle lederen uitrusting: zadel, hoofdstel, halster, beenbeschermers, rijlaarzen of schoenen moeten met een licht vochtige spons en zadelzeep worden schoongemaakt. Indien nodig, moet je ook leerconditioner of olie aanbrengen om het leer te beschermen en te conditioneren. Ook is het goed om een hoes voor je zadel te gebruiken, om deze stofvrij te houden. Al het leer kan het beste op een droge en niet te warme plaats worden bewaard. Droog nooit vochtig leer boven een verwarming, want dan droogt het uit en barst het. 

Beenlaarzen van neopreen en kunstleer kunnen na gebruik gewoon met water worden afgespoeld.

Zadeldekjes of numnahs moeten na gebruik worden afgeborsteld. En laat ze drogen als ze vochtig zijn geworden Het is belangrijk om de zadeldekjes/numnahs schoon te houden en vaak te wassen, anders kan het paard bulten op zijn rug onder het zadel krijgen.

Hoe je een hoofdstel schoonmaakt

1) Begin met het hoofdstel volledig uit elkaar te halen 

3) Gebruik een licht bevochtigde spons en zadelzeep om het leer goed schoon te maken. Denk eraan om niet te veel water te gebruiken. Als je glycerinezeep gebruikt, moet je in plaats daarvan de zeep vochtig maken en een droge spons gebruiken.

4) Laat het leer drogen.

5) Breng leerconditioner of olie aan.

6) Poets de gespen en maak de randen van alle gaten schoon.

7) Spoel het bit af en laat het drogen.

8) Zet het hoofdstel weer in elkaar.

Je uitrusting verzorgen

Zorg goed voor je uitrusting. Dit zorgt ervoor dat de uitrusting langer meegaat en comfortabeler is voor zowel jezelf als je paard. Maak er een gewoonte van om na elke sessie alle uitrusting schoon te maken, dan kost het minder tijd.

Alle lederen uitrusting: zadel, hoofdstel, halster, beenbeschermers, rijlaarzen of schoenen moeten met een licht vochtige spons en zadelzeep worden schoongemaakt. Indien nodig, moet je ook leerconditioner of olie aanbrengen om het leer te beschermen en te conditioneren. Ook is het goed om een hoes voor je zadel te gebruiken, om deze stofvrij te houden. Al het leer kan het beste op een droge en niet te warme plaats worden bewaard. Droog nooit vochtig leer boven een verwarming, want dan droogt het uit en barst het.

Beenlaarzen van neopreen en kunstleer kunnen na gebruik gewoon met water worden afgespoeld.

Zadeldekjes of numnahs moeten na gebruik worden afgeborsteld. En laat ze drogen als ze vochtig zijn geworden Het is belangrijk om de zadeldekjes/numnahs schoon te houden en vaak te wassen, anders kan het paard bulten op zijn rug onder het zadel krijgen.

Hoe je een hoofdstel schoonmaakt

1) Begin met het hoofdstel volledig uit elkaar te halen

3) Gebruik een licht bevochtigde spons en zadelzeep om het leer goed schoon te maken. Denk eraan om niet te veel water te gebruiken. Als je glycerinezeep gebruikt, moet je in plaats daarvan de zeep vochtig maken en een droge spons gebruiken.

4) Laat het leer drogen.

5) Breng leerconditioner of olie aan.

6) Poets de gespen en maak de randen van alle gaten schoon.

7) Spoel het bit af en laat het drogen.

8) Zet het hoofdstel weer in elkaar.

Bekijk hier al onze paardendekens

Het is heel goed mogelijk paarden buiten te houden zonder deken. Zelfs in de winter, als ze daaraan gewend zijn. Zolang ze maar gezond zijn, zich kunnen bewegen en toegang hebben tot voedsel en een schuilplaats. Als niet aan deze criteria kan worden voldaan, bijvoorbeeld wanneer je paard geblesseerd is maar toch buiten moet worden gehouden, moet je het het paard afdekken als het weer te slecht wordt.

Als je paard tijdens het trainen gaat zweten, kan het een goed idee zijn om het te scheren en een deken te gebruiken. Er zijn verschillende manieren om het paard te scheren. Als je alleen onder de nek scheert, is een deken niet nodig. Maar als je het hele lichaam of grote delen ervan scheert, moet je een deken omslaan, zowel binnen als buiten.

Elke deken die het paard voor langere tijd draagt, moet zowel qua model als qua maat passen. Hööks biedt een ruime keuze aan dekens. Het is voor het paard niet prettig om een te grote of te diep uitgesneden deken te dragen die over de schoft kan afglijden. Een geschoren paard is vaak gevoeliger voor schuren, dus zelfs als de deken goed past, kan dit leiden tot schuren op de borst. In dit geval kun je een schouderbeschermer te gebruiken.

Dekenkwaliteit

De kwaliteit van dekens wordt gemeten in denier (D) en hoe meer denier, hoe sterker het materiaal. Er zijn echter ook verschillende materiaalsoorten. Nylon is over het algemeen veel sterker en elastischer dan polyester, wat kan betekenen dat een nylon deken met een lagere denier net zo sterk is als een polyester deken met een hogere denier. Als je meerdere paarden in dezelfde paddock houdt, is het raadzaam een deken te gebruiken van goed materiaal met een hoge denier, omdat deze bestand is tegen ravotten.

Als het paard verstrikt raakt of op de deken stapt, kan zelfs de sterkste deken scheuren. De beste manier om een buitendeken te repareren is om eventuele losse draden af te knippen en daarna een stuk stof aan de binnenkant te lijmen en eventueel rond de scheur te naaien. In waterdichte dekens moet je zo min mogelijk naaien, aangezien de steken de stof perforeren waardoor er lekken kunnen ontstaan..

De juiste deken en de juiste maat kiezen

Als je een deken nodig hebt voor als het paard in de paddock staat, kies dan voor een uitrijdeken. Combidekens kunnen gebruikt worden als stal/reis/koeldeken. De koeldeken wordt gebruikt op vochtige paarden (kan ook onder een andere deken worden gelegd). Andere dekens zullen voornamelijk worden gebruikt als stal- en reisdeken.

Je kiest een maat op basis van de lengte van de rug van het paard, van de schoft tot de wortel van de staart (zie afbeelding).

Als je de deken uitprobeert, denk er dan aan om er een laken of een dunne deken onder te leggen, dicht bij het paard. Als de deken vuil wordt of er gebruikt uitziet, kunnen wij hem niet terugnemen als hij niet past.

Hoe te meten

Verschillende soorten dekens

Staldeken

De staldeken wordt gebruikt om het paard warm te houden in de stal. Dit type deken mag niet buiten worden gebruikt, omdat het niet waterdicht is. Een deken met een glad oppervlak heeft de voorkeur, omdat deze makkelijker schoon te maken is. De binnenkant van de deken kan gemaakt zijn van nylon, katoen of fleece. Dekens kunnen ook voeringen van verschillende dikte hebben. Als je paard bijvoorbeeld volledig geschoren is en in een koude stal staat, heb je waarschijnlijk een deken nodig die is gevoerd met een vulling van ergens tussen de 300 en 500 gram, om het paard warm te houden.

Koeldeken

Koeldekens zijn bedoeld om vocht van de vacht van het paard af te voeren. Fleece en wollen deken zijn hiervoor ideaal, omdat deze het vocht goed kunnen afvoeren (door de stof naar de bovenkant van de deken). Deze dekens zijn ook geschikt voor op reis en zorgen dat het paard droog blijft, zelfs als het tijdens de reis zou gaan zweten.

Uitrijdeken

Uitrijdekens worden zowel met als zonder vulling geleverd. Denk er bij het kiezen van een uitrijdeken aan dat deze niet alleen tegen regen moet kunnen, maar ook tegen transpiratie. Dit is om te voorkomen dat het zweet van het paard niet onder de deken blijft.

Winteruitrijdeken

Een winteruitrukdeken moet dezelfde eigenschappen hebben als de gewone uitrijdeken, namelijk waterdicht en ademend, zodat het paard warm en droog blijft. Daarnaast moet het een goede voering hebben om het paard te beschermen tegen de kou.

Vliegen-/zomerdeken

De vliegen-/zomerdeken beschermt het paard tegen die vervelende insecten. Er zijn ook dekens met UV-bescherming, voor paarden die gevoelig zijn voor de zon.

De meeste van deze modellen kunnen zo nodig worden aangevuld met nek- en buikstukken.

Oefendeken

Oefendekens zijn verkrijgbaar in een paar verschillende modellen: met riemen die je aan de singel van het zadel vastmaakt of met een uitsparing voor het zadel, die aan de voorkant worden vastgemaakt. De oefendeken wordt gebruikt om het achterdeel van het paard droog en warm te houden en kan worden gebruikt bij het opwarmen en afkoelen, of tijdens een trainingssessie. Deze dekens zijn verkrijgbaar in een aantal verschillende materialen, van fleece en wol tot waterdicht nylon met een warme voering. Veel zijn ook uitgerust met reflecterend materiaal, wat goed is als je buiten rijdt.

Hoe je dekens waterdicht maakt

Was de deken volgens de instructies en spoel al het wasmiddel uit. Laat de deken drogen. Breng het waterdichtmakende product aan en laat het ongeveer 12 uur intrekken. Let op: De deken kan wat donkerder worden als je het waterdicht maakt.

Als sneeuw op de deken blijft liggen, kunnen zelfs de waterdichte, ademende dekens vochtig worden. Tijdens langdurige regenbuien komt er vaak water binnen via de neklijn en kan de deken aan de randen vochtig worden. Versleten en gewassen dekens kunnen na een tijdje gaan lekken. Breng een waterdichtingsproduct aan om dit probleem op te lossen. Was je uitrijdekens niet te vaak. Borstel in plaats daarvan het vuil eraf als de deken droog is.

Dekens

Bekijk hier al onze paardendekens

Het is heel goed mogelijk paarden buiten te houden zonder deken. Zelfs in de winter, als ze daaraan gewend zijn. Zolang ze maar gezond zijn, zich kunnen bewegen en toegang hebben tot voedsel en een schuilplaats. Als niet aan deze criteria kan worden voldaan, bijvoorbeeld wanneer je paard geblesseerd is maar toch buiten moet worden gehouden, moet je het het paard afdekken als het weer te slecht wordt.

Als je paard tijdens het trainen gaat zweten, kan het een goed idee zijn om het te scheren en een deken te gebruiken. Er zijn verschillende manieren om het paard te scheren. Als je alleen onder de nek scheert, is een deken niet nodig. Maar als je het hele lichaam of grote delen ervan scheert, moet je een deken omslaan, zowel binnen als buiten.

Elke deken die het paard voor langere tijd draagt, moet zowel qua model als qua maat passen. Hööks biedt een ruime keuze aan dekens. Het is voor het paard niet prettig om een te grote of te diep uitgesneden deken te dragen die over de schoft kan afglijden. Een geschoren paard is vaak gevoeliger voor schuren, dus zelfs als de deken goed past, kan dit leiden tot schuren op de borst. In dit geval kun je een schouderbeschermer te gebruiken.

Dekenkwaliteit

De kwaliteit van dekens wordt gemeten in denier (D) en hoe meer denier, hoe sterker het materiaal. Er zijn echter ook verschillende materiaalsoorten. Nylon is over het algemeen veel sterker en elastischer dan polyester, wat kan betekenen dat een nylon deken met een lagere denier net zo sterk is als een polyester deken met een hogere denier. Als je meerdere paarden in dezelfde paddock houdt, is het raadzaam een deken te gebruiken van goed materiaal met een hoge denier, omdat deze bestand is tegen ravotten.

Als het paard verstrikt raakt of op de deken stapt, kan zelfs de sterkste deken scheuren. De beste manier om een buitendeken te repareren is om eventuele losse draden af te knippen en daarna een stuk stof aan de binnenkant te lijmen en eventueel rond de scheur te naaien. In waterdichte dekens moet je zo min mogelijk naaien, aangezien de steken de stof perforeren waardoor er lekken kunnen ontstaan..

De juiste deken en de juiste maat kiezen

Als je een deken nodig hebt voor als het paard in de paddock staat, kies dan voor een uitrijdeken. Combidekens kunnen gebruikt worden als stal/reis/koeldeken. De koeldeken wordt gebruikt op vochtige paarden (kan ook onder een andere deken worden gelegd). Andere dekens zullen voornamelijk worden gebruikt als stal- en reisdeken.

Je kiest een maat op basis van de lengte van de rug van het paard, van de schoft tot de wortel van de staart (zie afbeelding).

Als je de deken uitprobeert, denk er dan aan om er een laken of een dunne deken onder te leggen, dicht bij het paard. Als de deken vuil wordt of er gebruikt uitziet, kunnen wij hem niet terugnemen als hij niet past.

Hoe te meten

A/B-pony 105 cm

B/C-pony 115 cm

C/D-pony 125 cm

D-pony/Cob/Full 135 cm

Full145 cmX-Full 155 cm

XXFull 165 cm

Verschillende soorten dekens

Staldeken

De staldeken wordt gebruikt om het paard warm te houden in de stal. Dit type deken mag niet buiten worden gebruikt, omdat het niet waterdicht is. Een deken met een glad oppervlak heeft de voorkeur, omdat deze makkelijker schoon te maken is. De binnenkant van de deken kan gemaakt zijn van nylon, katoen of fleece. Dekens kunnen ook voeringen van verschillende dikte hebben. Als je paard bijvoorbeeld volledig geschoren is en in een koude stal staat, heb je waarschijnlijk een deken nodig die is gevoerd met een vulling van ergens tussen de 300 en 500 gram, om het paard warm te houden.

Koeldeken

Koeldekens zijn bedoeld om vocht van de vacht van het paard af te voeren. Fleece en wollen deken zijn hiervoor ideaal, omdat deze het vocht goed kunnen afvoeren (door de stof naar de bovenkant van de deken). Deze dekens zijn ook geschikt voor op reis en zorgen dat het paard droog blijft, zelfs als het tijdens de reis zou gaan zweten.

Uitrijdeken

Uitrijdekens worden zowel met als zonder vulling geleverd. Denk er bij het kiezen van een uitrijdeken aan dat deze niet alleen tegen regen moet kunnen, maar ook tegen transpiratie. Dit is om te voorkomen dat het zweet van het paard niet onder de deken blijft.

Winteruitrijdeken

Een winteruitrukdeken moet dezelfde eigenschappen hebben als de gewone uitrijdeken, namelijk waterdicht en ademend, zodat het paard warm en droog blijft. Daarnaast moet het een goede voering hebben om het paard te beschermen tegen de kou.

Vliegen-/zomerdeken

De vliegen-/zomerdeken beschermt het paard tegen die vervelende insecten. Er zijn ook dekens met UV-bescherming, voor paarden die gevoelig zijn voor de zon.

De meeste van deze modellen kunnen zo nodig worden aangevuld met nek- en buikstukken.

Oefendeken

Oefendekens zijn verkrijgbaar in een paar verschillende modellen: met riemen die je aan de singel van het zadel vastmaakt of met een uitsparing voor het zadel, die aan de voorkant worden vastgemaakt. De oefendeken wordt gebruikt om het achterdeel van het paard droog en warm te houden en kan worden gebruikt bij het opwarmen en afkoelen, of tijdens een trainingssessie. Deze dekens zijn verkrijgbaar in een aantal verschillende materialen, van fleece en wol tot waterdicht nylon met een warme voering. Veel zijn ook uitgerust met reflecterend materiaal, wat goed is als je buiten rijdt.

Hoe je dekens waterdicht maakt

Was de deken volgens de instructies en spoel al het wasmiddel uit. Laat de deken drogen. Breng het waterdichtmakende product aan en laat het ongeveer 12 uur intrekken. Let op: De deken kan wat donkerder worden als je het waterdicht maakt.

Als sneeuw op de deken blijft liggen, kunnen zelfs de waterdichte, ademende dekens vochtig worden. Tijdens langdurige regenbuien komt er vaak water binnen via de neklijn en kan de deken aan de randen vochtig worden. Versleten en gewassen dekens kunnen na een tijdje gaan lekken. Breng een waterdichtingsproduct aan om dit probleem op te lossen. Was je uitrijdekens niet te vaak. Borstel in plaats daarvan het vuil eraf als de deken droog is.

Het hoofdstel is verkrijgbaar in veel verschillende modellen. Ze zijn aangepast aan discipline en effect. De meeste hoofdstellen zijn gemaakt van leer, maar er zijn ook synthetische versies.

Er zijn zes verschillende hoofdstelmaten: mini, shetland, pony, cob, full en extra full. Pony's in sectie B en kleinere in C kunnen normaal gesproken een ponyhoofdstel dragen, terwijl een cob geschikt is voor grotere pony's in sectie C en D. Bepaalde ponyrassen hebben echter zeer kleine neuzen en een breed voorhoofd. Als dit het geval is, kun je het kleinere hoofdstel kopen samen met een groter formaat frontriem.

De vier meest voorkomende soorten neusriem

De vier meest voorkomende soorten neusriem voor een Engels hoofdstel zijn de drop neusriem, de gewone/Engelse kaptoom, de flash neusriem en de 8-figuur neusriem.

Drop neusriem

De drop neusriem wordt ook wel een remont genoemd, naar de oude militaire aanduiding voor een jong paard. Het is een uitstekende keuze voor jonge paarden, omdat deze onder de trens wordt vastgemaakt. Dit betekent dat deze niet in de tanden knijpt, die gevoelig kunnen zijn, bijvoorbeeld bij het wisselen van het melkgebit.

Deze neusriem is vrij soepel, omdat hij niet heel hard hoeft te worden aangespannen om te voorkomen dat het paard zijn mond opent. Deze neusriem is ook net zo geschikt voor een volwassen paard.

Gewone/Engelse kaptoom

De kaptoom loopt onder de bakstukken van het hoofdstel door, ongeveer twee centimeter onder het jukbeen. Dit is een eenvoudige neusriem, die verkrijgbaar is in een dunnere of iets bredere uitvoering. De neusriem is goed vastgemaakt, als er twee vingers tussen het neusbeen en de band passen. Trek hem nooit strakker dan dit.

Als je een jong paard hebt (jonger dan zes jaar) is het belangrijk om te letten op schuren veroorzaakt door de neusriem aan de binnenkant van de wang, in verband met het wisselen van het melkgebit.

Flash neusriem

De flash neusriem is vergelijkbaar met de Engelse kaptoom, maar heeft een extra riem die je onder de trens vastmaakt om te voorkomen dat het paard zijn mond opent.

Bij het vastmaken van deze neusriem is het belangrijk om te beginnen met de bovenste riem en daarna de onderste, zodat de neusriem niet naar beneden wordt getrokken. De onderste riem voorkomt dat het paard zijn mond opent.

8-figuur neusriem

 Deze neusriem is geschikt voor een energieker paard. Het kan ook een goede pasvorm zijn voor een jong paard, omdat de riemen niet de druk op de tanden uitoefenen zoals de kaptoom en de flash dat doen.

De 8-figuur neusriem bestaat uit twee banden die elkaar kruisen op het neusbeen. De bovenste band moet een beetje naar boven op de wang van het paard worden geplaatst en de onderste moet net onder de trens liggen.

Er zijn later er nieuwe modellen ontwikkeld op basis van deze vier, maar dan met een paar extra details.

Een hoofdstel aanmeten

De frontriem moet plat tegen het voorhoofd liggen. Deze mag niet zo kort zijn dat hij aan het gebied achter de oren trekt en knelt. Je moet een open hand tussen de keelriem en de wang van het paard kunnen plaatsen. Zo weet je zeker dat de riem de ademhaling van het paard niet belemmert. De flash/kaptoom moet ongeveer twee vingers onder het jukbeen van het paard worden geplaatst om schuren te voorkomen. Deze mag ook niet te ver naar onder zitten, omdat dit kan leiden tot beklemming tussen de trens en de neusriem. Er moeten twee vingers onder de neusriem passen.

Bitloze hoofdstellen

Er zijn ook bitloze hoofdstellen, waarbij het stuk dat op de neusriem lijkt, bandjes heeft om de teugels vast te maken. Deze bandjes kruisen elkaar onder de kin/wang. Wanneer je aan de teugel trekt, ontstaat er druk op het tegenoverliggende bakstuk. Hierdoor kun je het paard sturen terwijl het wegloopt van de druk.

Sidepull hoofdstel

De sidepull is een bitloos hoofdstel dat het paard door druk op het neusbeen en de bakstukken leidt. De sidepull zorgt voor een betere nekbeheersing in vergelijking met de hackamore.

Dubbel hoofdstel

Het dubbele hoofdstel wordt voornamelijk gebruikt in de dressuur. Dit hoofdstel heeft dubbele bakstukken, zodat je zowel een bradoon-bit als een curb-bit kunt vastmaken. Het wordt meestal gecombineerd met een Engelse kaptoom. Dit hoofdstel heeft dubbele teugels nodig.

Keuze van de teugels

Welke teugels je kiest, is normaal gesproken een kwestie van smaak. Er zijn teugels die volledig van leer zijn, met of zonder stops, geregen of gewoon. Er zijn ook leren teugels waarvan een deel van rubber is gemaakt voor een betere grip. De meest voorkomende teugel is waarschijnlijk de rubber geweven teugel met stops. Wanneer je een teugel kiest, moet je een grote verscheidenheid testen en vergelijken om de teugel te vinden die het beste in je hand past. Als je springt of rijdt op ruw terrein, hebben teugels met een goede grip, zoals een rubberen teugel of een teugel met veel stops, de voorkeur. Als je vaak dressuur doet, wil je misschien een volledig gladde leren teugel of een met hele kleine stops.

Frontriem

De frontriem is het sieraad van het hoofdstel. Er is een grote verscheidenheid frontriemen verkrijgbaar, van heel eenvoudig en discreet tot royaal versierd met kralen en bling. Het is belangrijk om ervoor te zorgen dat de frontriem niet te kort is. Hierdoor zouden de hoofd- en bakstukken naar voren worden getrokken, wat ongemak, schuren en druk op de oren van het paard kan veroorzaken.

IJslands hoofdstel

Het hoofdstel voor een IJslands paard bestaat normaal gesproken uit een hoofdstuk, bakstukken en een neusriem. Velen kiezen ervoor om geen frontriem te gebruiken en het IJslandse hoofdstel heeft zelden een keelslot. De neusriemen zijn vaak drop-modellen, maar er komen steeds meer flash neusriemen voor IJslandse paarden op de markt. De teugel worden meestal met een karabijnhaak aan de trens vastgemaakt..

Western

Western hoofdstellen hebben vaak veel versieringen en bijna nooit een neusriem. Als je daarentegen een sidepull gebruikt, is er geen bit, maar wordt het paard gestuurd en onder controle gehouden door druk op het neusbeen en de zijkanten van het gezicht.

Het hoofdstel

Het hoofdstel is verkrijgbaar in veel verschillende modellen. Ze zijn aangepast aan discipline en effect. De meeste hoofdstellen zijn gemaakt van leer, maar er zijn ook synthetische versies.

Er zijn zes verschillende hoofdstelmaten: mini, shetland, pony, cob, full en extra full. Pony's in sectie B en kleinere in C kunnen normaal gesproken een ponyhoofdstel dragen, terwijl een cob geschikt is voor grotere pony's in sectie C en D. Bepaalde ponyrassen hebben echter zeer kleine neuzen en een breed voorhoofd. Als dit het geval is, kun je het kleinere hoofdstel kopen samen met een groter formaat frontriem.

De vier meest voorkomende soorten neusriem

De vier meest voorkomende soorten neusriem voor een Engels hoofdstel zijn de drop neusriem, de gewone/Engelse kaptoom, de flash neusriem en de 8-figuur neusriem.

Drop neusriem

De drop neusriem wordt ook wel een remont genoemd, naar de oude militaire aanduiding voor een jong paard. Het is een uitstekende keuze voor jonge paarden, omdat deze onder de trens wordt vastgemaakt. Dit betekent dat deze niet in de tanden knijpt, die gevoelig kunnen zijn, bijvoorbeeld bij het wisselen van het melkgebit.

Deze neusriem is vrij soepel, omdat hij niet heel hard hoeft te worden aangespannen om te voorkomen dat het paard zijn mond opent. Deze neusriem is ook net zo geschikt voor een volwassen paard.

Gewone/Engelse kaptoom

De kaptoom loopt onder de bakstukken van het hoofdstel door, ongeveer twee centimeter onder het jukbeen. Dit is een eenvoudige neusriem, die verkrijgbaar is in een dunnere of iets bredere uitvoering. De neusriem is goed vastgemaakt, als er twee vingers tussen het neusbeen en de band passen. Trek hem nooit strakker dan dit.

Als je een jong paard hebt (jonger dan zes jaar) is het belangrijk om te letten op schuren veroorzaakt door de neusriem aan de binnenkant van de wang, in verband met het wisselen van het melkgebit.

Flash neusriem

De flash neusriem is vergelijkbaar met de Engelse kaptoom, maar heeft een extra riem die je onder de trens vastmaakt om te voorkomen dat het paard zijn mond opent.

Bij het vastmaken van deze neusriem is het belangrijk om te beginnen met de bovenste riem en daarna de onderste, zodat de neusriem niet naar beneden wordt getrokken. De onderste riem voorkomt dat het paard zijn mond opent.

8-figuur neusriem

Deze neusriem is geschikt voor een energieker paard. Het kan ook een goede pasvorm zijn voor een jong paard, omdat de riemen niet de druk op de tanden uitoefenen zoals de kaptoom en de flash dat doen.

De 8-figuur neusriem bestaat uit twee banden die elkaar kruisen op het neusbeen. De bovenste band moet een beetje naar boven op de wang van het paard worden geplaatst en de onderste moet net onder de trens liggen.

Er zijn later er nieuwe modellen ontwikkeld op basis van deze vier, maar dan met een paar extra details.

Een hoofdstel aanmeten

De frontriem moet plat tegen het voorhoofd liggen. Deze mag niet zo kort zijn dat hij aan het gebied achter de oren trekt en knelt. Je moet een open hand tussen de keelriem en de wang van het paard kunnen plaatsen. Zo weet je zeker dat de riem de ademhaling van het paard niet belemmert. De flash/kaptoom moet ongeveer twee vingers onder het jukbeen van het paard worden geplaatst om schuren te voorkomen. Deze mag ook niet te ver naar onder zitten, omdat dit kan leiden tot beklemming tussen de trens en de neusriem. Er moeten twee vingers onder de neusriem passen.

Bitloze hoofdstellen

Er zijn ook bitloze hoofdstellen, waarbij het stuk dat op de neusriem lijkt, bandjes heeft om de teugels vast te maken. Deze bandjes kruisen elkaar onder de kin/wang. Wanneer je aan de teugel trekt, ontstaat er druk op het tegenoverliggende bakstuk. Hierdoor kun je het paard sturen terwijl het wegloopt van de druk.

Sidepull hoofdstel

De sidepull is een bitloos hoofdstel dat het paard door druk op het neusbeen en de bakstukken leidt. De sidepull zorgt voor een betere nekbeheersing in vergelijking met de hackamore.

Dubbel hoofdstel

Het dubbele hoofdstel wordt voornamelijk gebruikt in de dressuur. Dit hoofdstel heeft dubbele bakstukken, zodat je zowel een bradoon-bit als een curb-bit kunt vastmaken. Het wordt meestal gecombineerd met een Engelse kaptoom. Dit hoofdstel heeft dubbele teugels nodig.

Keuze van de teugels

Welke teugels je kiest, is normaal gesproken een kwestie van smaak. Er zijn teugels die volledig van leer zijn, met of zonder stops, geregen of gewoon. Er zijn ook leren teugels waarvan een deel van rubber is gemaakt voor een betere grip. De meest voorkomende teugel is waarschijnlijk de rubber geweven teugel met stops. Wanneer je een teugel kiest, moet je een grote verscheidenheid testen en vergelijken om de teugel te vinden die het beste in je hand past. Als je springt of rijdt op ruw terrein, hebben teugels met een goede grip, zoals een rubberen teugel of een teugel met veel stops, de voorkeur. Als je vaak dressuur doet, wil je misschien een volledig gladde leren teugel of een met hele kleine stops.

Frontriem

De frontriem is het sieraad van het hoofdstel. Er is een grote verscheidenheid frontriemen verkrijgbaar, van heel eenvoudig en discreet tot royaal versierd met kralen en bling. Het is belangrijk om ervoor te zorgen dat de frontriem niet te kort is. Hierdoor zouden de hoofd- en bakstukken naar voren worden getrokken, wat ongemak, schuren en druk op de oren van het paard kan veroorzaken.

IJslands hoofdstel

Het hoofdstel voor een IJslands paard bestaat normaal gesproken uit een hoofdstuk, bakstukken en een neusriem. Velen kiezen ervoor om geen frontriem te gebruiken en het IJslandse hoofdstel heeft zelden een keelslot. De neusriemen zijn vaak drop-modellen, maar er komen steeds meer flash neusriemen voor IJslandse paarden op de markt. De teugel worden meestal met een karabijnhaak aan de trens vastgemaakt..

Western

Western hoofdstellen hebben vaak veel versieringen en bijna nooit een neusriem. Als je daarentegen een sidepull gebruikt, is er geen bit, maar wordt het paard gestuurd en onder controle gehouden door druk op het neusbeen en de zijkanten van het gezicht.

Er zijn een veel verschillende bitten en het vinden van het juiste bit is niet altijd gemakkelijk. Je moet net zo lang proberen tot je het bit vindt dat bij jou en je paard past.

Over het algemeen moet het doel zijn om een zo vriendelijk mogelijk bit te gebruiken. Hoe flexibeler het bit hoe vriendelijker het meestal is. Een scharnierbit met losse ring wordt meestal als het vriendelijkste bit beschouwd, omdat het paard het effect ervan kan verzachten door het bit met de tong omhoog te drukken. De meeste bitten zijn gemaakt van metaal, maar er zijn bitten waarbij het eigenlijke mondstuk van rubber is, en er zijn ook leren modellen. Deze zijn meestal geschikt voor een gevoeliger paard. Onthoud dat de scherpte van elk bit uiteindelijk wordt bepaald door de persoon die de teugels vasthoudt!

De juiste maat bit

Het is belangrijk om het bit af te stellen op een maat die bij je paard past. De mond van het paard is niet ontworpen om een bit vast te houden. Denk er dus aan om niet een te dik of te zwaar bit te gebruiken, omdat dit kan leiden tot overbelastingsblessures in de mond.

Zelfs als het bit niet te zwaar mag zijn, hebben massieve bitten de voorkeur boven holle. Een massief bit zal steviger in de mond van het paard liggen, terwijl een hol bit te licht en dus minder duidelijk kan aanvoelen, omdat het meer rond de mond kan bewegen.

Verschillende soorten bitten

Trenzen met losse ring, eggbutt en D-ring

Trens zonder gewrichten, ligt stevig in de mond en veroorzaakt niet snel schade. Sommige paarden kunnen aan de voorkant een beetje zwaar aanvoelen op dit bit.

Een enkelgebroken trens is een van de meest voorkomende bitten. Het is belangrijk dat het bit niet te lang is, omdat het dan tegen het gehemelte kan drukken.

Dubbelgebroken trenzen. Met de juiste maat ligt dit bit comfortabel in de mond van het paard. Sommigen vinden dat het scherpte toevoegt. Ook hier is het belangrijk dat het bit niet te lang is, omdat dit knijpschade kan veroorzaken.

Al deze modellen zijn verkrijgbaar als losse-ringbitten of als eggbuttbitten. De eggbutt verdeelt de druk gelijkmatig in de mondhoeken en vermindert het risico op knijpen.

Bit met hefboomwerking

Dit bit beweegt het hele mondstuk op en neer als je aan de teugels trekt, en heeft ook invloed op de nek van het paard.

Pessoa-bit

Pessoa-bitten zijn verkrijgbaar in enkel- of dubbelgebroken uitvoeringen en met twee of drie ringen. Hoe verder naar beneden je de teugel vastmaakt, hoe meer effect je krijgt. Dit bit kan ook worden gebruikt met een bitconverter. Gebruik met enige voorzichtigheid en alleen door ervaren ruiters.

Knevelbitten

Knevelbitten hebben speciale zijstukken die door de bitringen lopen, en de teugels zijn hieraan bevestigd. Knevelbitten moeten worden gebruikt met twee paar teugels.

Curb-bit

Deze worden scherper naarmate de bakstukken langer zijn en hoe verder je de teugels vastmaakt. Voor dit type bit gebruik je ook een kinketting. Wanneer het wordt vastgemaakt, moeten de bakstukken van het bit ongeveer 30 procent in beide richtingen kunnen bewegen..

Pelham-bit

Pelham-bitten zijn verkrijgbaar in uitvoeringen zonder scharnier, en enkelgebroken of dubbelgebroken. De bakstukken van dit bit zijn niet zo lang, waardoor het een relatief vriendelijk bit is. Dit bit moet worden gebruikt met een kinketting, een lipriem en een bitconverter.

Kimblewick-bit

Het Kimblewick-bit is verkrijgbaar als scharnierbit en als curb-bit met een poort en korte bakstukken. Voor dit bit is een kinketting nodig maar geen bitconverter. Je kunt zelf kiezen waar je de teugel plaatst: in de grotere ring of in een van de kleinere sleuven.

Dubbel hoofdstel

Bij het rijden met een dubbel hoofdstel gebruik je twee bitten: het bradoonbit (enkel- of dubbelgebroken trens) en het curb-bit, met of zonder poort. De poort is de boog in het curb-bit, die groter of kleiner kan zijn. Hoe groter de poort, hoe scherper het bit. Het curb-bit wordt gebruikt met een kinketting, en bij voorkeur ook een lipriem. Deze vorm van hoofdstel vereist twee sets teugels: één voor de bradoon en één voor de curb-bit

Hackamore

De Hackamore gebruikt druk op de neus om het paard te beïnvloeden. Dit is een goede aanvulling op je gewone hoofdstel, om de mond van het paard te laten rusten van de belasting van het bit. Het kan ook een goed alternatief zijn als je paard een zweertje in de mond krijgt of als het gevoelig is door tandverlies enzovoort. Het is belangrijk om te onthouden dat het een hoge druk uitoefent op de neus van het paard en daarom met beleid moet worden gebruikt.

Er zijn ook combinatiehoofdstellen die een gewone trens combineren met een hackamore, maar ook deze oplossingen vragen veel ervaring en zorg.

Bitten

Er zijn een veel verschillende bitten en het vinden van het juiste bit is niet altijd gemakkelijk. Je moet net zo lang proberen tot je het bit vindt dat bij jou en je paard past.

Over het algemeen moet het doel zijn om een zo vriendelijk mogelijk bit te gebruiken. Hoe flexibeler het bit hoe vriendelijker het meestal is. Een scharnierbit met losse ring wordt meestal als het vriendelijkste bit beschouwd, omdat het paard het effect ervan kan verzachten door het bit met de tong omhoog te drukken. De meeste bitten zijn gemaakt van metaal, maar er zijn bitten waarbij het eigenlijke mondstuk van rubber is, en er zijn ook leren modellen. Deze zijn meestal geschikt voor een gevoeliger paard. Onthoud dat de scherpte van elk bit uiteindelijk wordt bepaald door de persoon die de teugels vasthoudt!

De juiste maat bit

Het is belangrijk om het bit af te stellen op een maat die bij je paard past. De mond van het paard is niet ontworpen om een bit vast te houden. Denk er dus aan om niet een te dik of te zwaar bit te gebruiken, omdat dit kan leiden tot overbelastingsblessures in de mond.

Zelfs als het bit niet te zwaar mag zijn, hebben massieve bitten de voorkeur boven holle. Een massief bit zal steviger in de mond van het paard liggen, terwijl een hol bit te licht en dus minder duidelijk kan aanvoelen, omdat het meer rond de mond kan bewegen.

Verschillende soorten bitten

Trenzen met losse ring, eggbutt en D-ring

\\n
• Trens zonder gewrichten, ligt stevig in de mond en veroorzaakt niet snel schade. Sommige paarden kunnen aan de voorkant een beetje zwaar aanvoelen op dit bit.
\\n
• Een enkelgebroken trens is een van de meest voorkomende bitten. Het is belangrijk dat het bit niet te lang is, omdat het dan tegen het gehemelte kan drukken.
\\n
• Dubbelgebroken trenzen. Met de juiste maat ligt dit bit comfortabel in de mond van het paard. Sommigen vinden dat het scherpte toevoegt. Ook hier is het belangrijk dat het bit niet te lang is, omdat dit knijpschade kan veroorzaken.
\\n

Al deze modellen zijn verkrijgbaar als losse-ringbitten of als eggbuttbitten. De eggbutt verdeelt de druk gelijkmatig in de mondhoeken en vermindert het risico op knijpen.

Bit met hefboomwerking

Dit bit beweegt het hele mondstuk op en neer als je aan de teugels trekt, en heeft ook invloed op de nek van het paard.

Pessoa-bit

Pessoa-bitten zijn verkrijgbaar in enkel- of dubbelgebroken uitvoeringen en met twee of drie ringen. Hoe verder naar beneden je de teugel vastmaakt, hoe meer effect je krijgt. Dit bit kan ook worden gebruikt met een bitconverter. Gebruik met enige voorzichtigheid en alleen door ervaren ruiters.

Knevelbitten

Knevelbitten hebben speciale zijstukken die door de bitringen lopen, en de teugels zijn hieraan bevestigd. Knevelbitten moeten worden gebruikt met twee paar teugels.

Curb-bit

Deze worden scherper naarmate de bakstukken langer zijn en hoe verder je de teugels vastmaakt. Voor dit type bit gebruik je ook een kinketting. Wanneer het wordt vastgemaakt, moeten de bakstukken van het bit ongeveer 30 procent in beide richtingen kunnen bewegen..

Pelham-bit

Pelham-bitten zijn verkrijgbaar in uitvoeringen zonder scharnier, en enkelgebroken of dubbelgebroken. De bakstukken van dit bit zijn niet zo lang, waardoor het een relatief vriendelijk bit is. Dit bit moet worden gebruikt met een kinketting, een lipriem en een bitconverter.

Kimblewick-bit

Het Kimblewick-bit is verkrijgbaar als scharnierbit en als curb-bit met een poort en korte bakstukken. Voor dit bit is een kinketting nodig maar geen bitconverter. Je kunt zelf kiezen waar je de teugel plaatst: in de grotere ring of in een van de kleinere sleuven.

Dubbel hoofdstel

Bij het rijden met een dubbel hoofdstel gebruik je twee bitten: het bradoonbit (enkel- of dubbelgebroken trens) en het curb-bit, met of zonder poort. De poort is de boog in het curb-bit, die groter of kleiner kan zijn. Hoe groter de poort, hoe scherper het bit. Het curb-bit wordt gebruikt met een kinketting, en bij voorkeur ook een lipriem. Deze vorm van hoofdstel vereist twee sets teugels: één voor de bradoon en één voor de curb-bit

Hackamore

De Hackamore gebruikt druk op de neus om het paard te beïnvloeden. Dit is een goede aanvulling op je gewone hoofdstel, om de mond van het paard te laten rusten van de belasting van het bit. Het kan ook een goed alternatief zijn als je paard een zweertje in de mond krijgt of als het gevoelig is door tandverlies enzovoort. Het is belangrijk om te onthouden dat het een hoge druk uitoefent op de neus van het paard en daarom met beleid moet worden gebruikt.

Er zijn ook combinatiehoofdstellen die een gewone trens combineren met een hackamore, maar ook deze oplossingen vragen veel ervaring en zorg.

Het zadel is een van de belangrijkste onderdelen voor de ruiter. Er zijn veel verschillende modellen voor verschillende doeleinden.

Het zadel moet de ruiter helpen om een goede houding op de rug van het paard te krijgen, zodat de ruiter correct gebruik kan maken van de hulpmiddelen van het zadel (gewicht, zitting en benen). Het zadel moet ook het gewicht van de ruiter goed verdelen, zodat het paard zijn natuurlijke balans kan behouden.

Zadels worden op verschillende manieren geconstrueerd. De kern van het zadel - de boom - kan gemaakt zijn van gewoon hout, of hout versterkt met staal of glasvezel. De vulling kan bestaan uit wol, schuimrubber of lucht. De buitenkant is van leer of synthetisch materiaal. Er zijn ook boomloze zadels. Er zijn speciale zadels voor verschillende disciplines en toepassingen.

Springzadel

Wordt voornamelijk gebruikt voor springen, maar ook voor cross-country. Dit zadel heeft een korte en naar voren gesneden flap om de knie van de ruiter te ondersteunen. Springzadels zijn in meerdere modellen verkrijgbaar. Sommige hebben een vlakke zit, andere zijn dieper. Er zijn modellen met rollen om zowel de knie als de kuit te ondersteunen, en sommige rollen zijn verstelbaar zodat je je zadel kunt aanpassen.

Dressuurzadel

De flappen van het dressuurzadel zijn lang en recht en de zitting is vaak dieper om de ruiter goed in het zadel te laten zakken, zodat hij het paard gemakkelijker met zijn zit kan sturen. Het dressuurzadel kan ook worden uitgerust met knierollen om de benen van de ruiter goed te ondersteunen.

Zadel voor algemeen gebruik

Zoals de naam het al zegt, kan dit zadel voor verschillende doeleinden worden gebruikt. Je kunt het gebruiken voor zowel dressuur als springen, en het is geschikt voor gemengd rijden. 

IJslands zadel

Het IJslandse zadel is aangepast aan de anatomie van het IJslandse paard. Dit betekent dat bijvoorbeeld de zitting niet te lang mag zijn, aangezien het IJslandse paard een relatief korte rug heeft. Het zadel lijkt op het dressuurzadel doordat het relatief lange en rechte flappen heeft..

Western zadel

Het western zadel is in een paar verschillende modellen verkrijgbaar en alle modellen zijn aangepast aan de verschillende western disciplines, zoals trail, pleasure, reining en cutting.

Er zijn ook speciale racezadels, monté draf, zijzadels, academische rijkunst en handicapzadels.

Accessoires

Singels worden gebruikt om het zadel vast te maken. Deze zijn gemaakt in verschillende uitvoeringen en materialen. Er zijn in de loop van de tijd steeds meer singels ontwikkeld om de druk zo gelijkmatig mogelijk over het borstbeen te verdelen. De meeste singels zijn voorzien van elastieken om niet statisch te zijn, maar mee te kunnen rekken met de thorax van het paard.

Stijgbeugels moet bij voorkeur gemaakt zijn van hetzelfde materiaal als het zadel, namelijk leer voor leer en synthetisch voor synthetisch.

Stijgbeugels zijn verkrijgbaar in roestvrijstaal, ijzer, aluminium, kunststof en hout. Veel stijgbeugels zijn ontworpen voor een optimale veiligheid, om het risico te verkleinen dat je voet in de stijgbeugel blijft zitten als je valt. Bepaalde stijgbeugels zijn ook aangepast voor de verschillende disciplines, en meestal voor springen. 

Numnahs en zadeldekjes zijn naar de stukken stof of leer die je onder het zadel legt, meteen op de rug van het paard. Hun belangrijkste doel is om het zadel te beschermen tegen zweet en stof, maar sommige modellen helpen ook om de druk van het zadel gelijkmatig te verdelen. De numnah wordt gesneden naar de vorm van het zadel en is verkrijgbaar als universeel of dressuurmodel. Een zadeldekje is in een meer rechthoekige vorm gesneden en is ook verkrijgbaar als model voor algemeen gebruik of dressuur.

De numnahs en zadeldekjes zijn vaak verkrijgbaar in twee maten: pony en full. Als je zadel 41 cm of groter is, moet je de volledige maat kiezen, zelfs als de maat van het zadel een ponymaat is. IJslandse zadels kunnen worden gebruikt met dressuurnumnahs en zadeldekjes. Onder een western zadel leg je een zadeldeken of zadeldekje.

Zadelvariaties

Het zadel is een van de belangrijkste onderdelen voor de ruiter. Er zijn veel verschillende modellen voor verschillende doeleinden.

Het zadel moet de ruiter helpen om een goede houding op de rug van het paard te krijgen, zodat de ruiter correct gebruik kan maken van de hulpmiddelen van het zadel (gewicht, zitting en benen). Het zadel moet ook het gewicht van de ruiter goed verdelen, zodat het paard zijn natuurlijke balans kan behouden.

Zadels worden op verschillende manieren geconstrueerd. De kern van het zadel - de boom - kan gemaakt zijn van gewoon hout, of hout versterkt met staal of glasvezel. De vulling kan bestaan uit wol, schuimrubber of lucht. De buitenkant is van leer of synthetisch materiaal. Er zijn ook boomloze zadels. Er zijn speciale zadels voor verschillende disciplines en toepassingen.

Springzadel

Wordt voornamelijk gebruikt voor springen, maar ook voor cross-country. Dit zadel heeft een korte en naar voren gesneden flap om de knie van de ruiter te ondersteunen. Springzadels zijn in meerdere modellen verkrijgbaar. Sommige hebben een vlakke zit, andere zijn dieper. Er zijn modellen met rollen om zowel de knie als de kuit te ondersteunen, en sommige rollen zijn verstelbaar zodat je je zadel kunt aanpassen.

Dressuurzadel

De flappen van het dressuurzadel zijn lang en recht en de zitting is vaak dieper om de ruiter goed in het zadel te laten zakken, zodat hij het paard gemakkelijker met zijn zit kan sturen. Het dressuurzadel kan ook worden uitgerust met knierollen om de benen van de ruiter goed te ondersteunen.

Zadel voor algemeen gebruik

Zoals de naam het al zegt, kan dit zadel voor verschillende doeleinden worden gebruikt. Je kunt het gebruiken voor zowel dressuur als springen, en het is geschikt voor gemengd rijden.

IJslands zadel

Het IJslandse zadel is aangepast aan de anatomie van het IJslandse paard. Dit betekent dat bijvoorbeeld de zitting niet te lang mag zijn, aangezien het IJslandse paard een relatief korte rug heeft. Het zadel lijkt op het dressuurzadel doordat het relatief lange en rechte flappen heeft..

Western zadel

Het western zadel is in een paar verschillende modellen verkrijgbaar en alle modellen zijn aangepast aan de verschillende western disciplines, zoals trail, pleasure, reining en cutting.

Er zijn ook speciale racezadels, monté draf, zijzadels, academische rijkunst en handicapzadels.

Accessoires

Zadelsingels worden gebruikt om het zadel vast te maken. Deze zijn gemaakt in verschillende uitvoeringen en materialen. Er zijn in de loop van de tijd steeds meer singels ontwikkeld om de druk zo gelijkmatig mogelijk over het borstbeen te verdelen. De meeste singels zijn voorzien van elastieken om niet statisch te zijn, maar mee te kunnen rekken met de thorax van het paard.

Stijgbeugels moet bij voorkeur gemaakt zijn van hetzelfde materiaal als het zadel, namelijk leer voor leer en synthetisch voor synthetisch.

Stijgbeugels zijn verkrijgbaar in roestvrijstaal, ijzer, aluminium, kunststof en hout. Veel stijgbeugels zijn ontworpen voor een optimale veiligheid, om het risico te verkleinen dat je voet in de stijgbeugel blijft zitten als je valt. Bepaalde stijgbeugels zijn ook aangepast voor de verschillende disciplines, en meestal voor springen.

Numnahs en zadeldekjes zijn naar de stukken stof of leer die je onder het zadel legt, meteen op de rug van het paard. Hun belangrijkste doel is om het zadel te beschermen tegen zweet en stof, maar sommige modellen helpen ook om de druk van het zadel gelijkmatig te verdelen. De numnah wordt gesneden naar de vorm van het zadel en is verkrijgbaar als universeel of dressuurmodel. Een zadeldekje is in een meer rechthoekige vorm gesneden en is ook verkrijgbaar als model voor algemeen gebruik of dressuur.

De numnahs en zadeldekjes zijn vaak verkrijgbaar in twee maten: pony en full. Als je zadel 41 cm of groter is, moet je de volledige maat kiezen, zelfs als de maat van het zadel een ponymaat is. IJslandse zadels kunnen worden gebruikt met dressuurnumnahs en zadeldekjes. Onder een western zadel leg je een zadeldeken of zadeldekje.

Het gebruik van reflectoren is een goede veiligheidsmaatregel. Zelfs in de schemering wordt de kans dat een voetganger of fietser die geen reflectoren draagt, wordt opgemerkt, drastisch verminderd.

In het donker merkt een bestuurder je pas op als hij 20 tot 30 meter verwijderd is. Deze afstand loopt op tot 100 tot 125 meter als je reflectoren draagt. Dit kan het verschil zijn tussen leven en dood.

Houd er rekening mee dat je nog moeilijker te zien bent als het wegdek nat is of als het regent of sneeuwt.

Er zijn geen wettelijke vereisten die het gebruik van reflectoren op jezelf of het paard voorschrijven tijdens het rijden. Als je aan het rijden bent, moet er een lamp zijn met een wit licht naar voren en rood licht naar achteren, evenals oranje reflectoren aan de zijkanten en twee rode reflectoren aan de achterkant.

Tests hebben aangetoond dat bewegende reflectoren die op een laag niveau zijn geplaatst, het beste worden opgemerkt. Daarom is het het beste om reflectoren te plaatsen op de benen van het paard en hoe meer reflectoren je hebt, hoe beter. Vergeet jezelf niet. Jij moet ook reflectoren dragen. Want hoe groter het reflecterende oppervlak, hoe beter je gezien wordt!

Het is ook raadzaam om te zorgen dat paarden in de paddock reflectoren op hun dekens en/of halsters hebben. Het risico op een ongeval wordt zo geminimaliseerd als de paarden uit hun paddock breken als het donker is.

Aanbevolen reflectoren om te gebruiken bij het rijden op de openbare weg:

\\r\\n
• Beenreflectoren, minimaal twee, maar het liefst vier, goed zichtbaar rondom.
\\r\\n
• Oefendekens met reflectoren, goede zichtbaarheid van achteren en van opzij.
\\r\\n
• Reflecterende martingaal, goed zichtbaar vanaf de voorkant en de zijkant.
\\r\\n
• De ruiter moet minimaal een reflecterend vest hebben en bij voorkeur een hoofdlamp.
\\r\\n

Het is belangrijk om te onthouden dat de levensduur van een reflector ongeveer drie jaar is. Vervang beschadigde reflectoren: zand en grind verkorten hun levensduur. Je kunt testen of reflectoren werken door ze naast een nieuwe reflector in een donkere kamer te hangen en er vanaf ongeveer vier meter afstand een licht op te schijnen. Als de oude reflectoren merkbaar slechter zijn dan de nieuwe, is het tijd om ze te vervangen. 

Reflectoren

Het gebruik van reflectoren is een goede veiligheidsmaatregel. Zelfs in de schemering wordt de kans dat een voetganger of fietser die geen reflectoren draagt, wordt opgemerkt, drastisch verminderd.

In het donker merkt een bestuurder je pas op als hij 20 tot 30 meter verwijderd is. Deze afstand loopt op tot 100 tot 125 meter als je reflectoren draagt. Dit kan het verschil zijn tussen leven en dood.

Houd er rekening mee dat je nog moeilijker te zien bent als het wegdek nat is of als het regent of sneeuwt.

Er zijn geen wettelijke vereisten die het gebruik van reflectoren op jezelf of het paard voorschrijven tijdens het rijden. Als je aan het rijden bent, moet er een lamp zijn met een wit licht naar voren en rood licht naar achteren, evenals oranje reflectoren aan de zijkanten en twee rode reflectoren aan de achterkant.

Tests hebben aangetoond dat bewegende reflectoren die op een laag niveau zijn geplaatst, het beste worden opgemerkt. Daarom is het het beste om reflectoren te plaatsen op de benen van het paard en hoe meer reflectoren je hebt, hoe beter. Vergeet jezelf niet. Jij moet ook reflectoren dragen. Want hoe groter het reflecterende oppervlak, hoe beter je gezien wordt!

Het is ook raadzaam om te zorgen dat paarden in de paddock reflectoren op hun dekens en/of halsters hebben. Het risico op een ongeval wordt zo geminimaliseerd als de paarden uit hun paddock breken als het donker is.

Aanbevolen reflectoren om te gebruiken bij het rijden op de openbare weg:

\\n
• Beenreflectoren, minimaal twee, maar het liefst vier, goed zichtbaar rondom.
\\n
• Oefendekens met reflectoren, goede zichtbaarheid van achteren en van opzij.
\\n
• Reflecterende martingaal, goed zichtbaar vanaf de voorkant en de zijkant.
\\n
• De ruiter moet minimaal een reflecterend vest hebben en bij voorkeur een hoofdlamp.
\\n

Het is belangrijk om te onthouden dat de levensduur van een reflector ongeveer drie jaar is. Vervang beschadigde reflectoren: zand en grind verkorten hun levensduur. Je kunt testen of reflectoren werken door ze naast een nieuwe reflector in een donkere kamer te hangen en er vanaf ongeveer vier meter afstand een licht op te schijnen. Als de oude reflectoren merkbaar slechter zijn dan de nieuwe, is het tijd om ze te vervangen.

Soms hebben we wat extra hulp nodig en dan kunnen een paar hulpteugels van pas komen.

Het belangrijkste om te onthouden wanneer je voor het eerst hulpteugels probeert, is om hulp te vragen van iemand met ervaring.

Verkeerd gebruik kan meer kwaad dan goed doen. Onthoud ook dat een hulpteugel meestal moet worden beschouwd als een tijdelijk hulpmiddel om vooruit te komen in je training, niet als een permanent onderdeel van je uitrusting. De meeste hulpteugels zijn bedoeld om het paard zijn nek te laten buigen, zijn rug op te heffen en onder zichzelf te stappen. Als het paard correct stapt, mag de hulpteugel geen effect hebben. Het is daarom belangrijk dat de hulpteugels niet te kort en/of te strak zijn. 

Martingaal

De loopmartingaal wordt gebruikt voor paarden die hun hoofd omhoog gooien of hun hoofd heel hoog dragen. Er zijn eenvoudige martingalen en er zijn ook martingalen die worden gecombineerd met een borstsingel of een borstplaat. De borstsingel en de borstplaat worden beide gebruikt om te voorkomen dat het zadel naar achteren schuift, wat bij sommige paarden kan gebeuren

Bij het omdoen van de martingaal bevestig je de borstband aan de singel van het zadel en trek je deze vervolgens tussen de voorbenen door. De twee ringen moeten ongeveer gelijk zijn met het heuppunt van het paard, maar dit referentiepunt kan van paard tot paard verschillen. Als je eenmaal aan een korte teugel rijdt, heeft je martingaal de juiste lengte als er een rechte lijn is van je hand naar de mond van het paard. Anders moet je de lengte aanpassen totdat je een rechte lijn krijgt. Het is belangrijk dat je teugels gebruikt met martingaalstoppers, die tussen de trensring en de martingaalring geplaatst worden. Dit om te voorkomen dat de ring naar voren glijdt en vast komt te zitten aan de teugelgesp, waardoor het paard zou kunnen vallen.

Trekteugel

Trekteugels worden gebruikt tijdens het rijden. Dit type hulpteugel moet met grote voorzichtigheid worden gebruikt. Bij correct gebruik zullen ze het paard helpen zichzelf correct te dragen. Meestal worden ze in de singel vastgemaakt en lopen ze door de voorbenen, maar het is ook mogelijk om ze aan de zijkanten van de singel vast te maken, onder het zadel. De teugel wordt dan door de trensringen naar de handen getrokken. Je houdt de teugels dan op dezelfde manier vast als bij een dubbel hoofdstel (twee sets teugels).

Trainingsteugels

Trainingsteugels kunnen zowel voor het longeren als voor het rijden worden gebruikt. Ze zijn elastisch en gemakkelijker in het gebruik dan teugels. Als ze eenmaal in de singel zijn vastgemaakt, kunnen ze ofwel tussen de voorbenen of langs de zijkanten lopen. Het is belangrijk om ze niet te strak vast te houden en het effect zou moeten stoppen zodra het paard zichzelf correct draagt 

Thiedemann-teugels

De Thiedemann-teugel lijkt op trekteugels, maar de ruiter hoeft maar één set teugels vast te houden. De teugel wordt op dezelfde manier vastgemaakt als de martingaal. Twee teugels lopen dan door de trensringen en worden met karabijnhaken vastgemaakt aan de speciale teugels die bij de set worden geleverd.

De Gogue

Een De Gouge kan zowel voor rijden als longeren gebruikt worden. Het oefent druk uit op de nek van het paard om het naar voren en naar beneden te laten buigen. Je maakt de De Gouge vast aan de singel en laat hem tussen de voorbenen lopen. Vervolgens trek je de lijnen door de ringen van het speciale nekstuk, dat aan het hoofdstel is bevestigd, naar beneden door de trensringen en dan terug naar de riem die aan de singel is vastgemaakt.

Chambon

De Chambon wordt gebruikt voor het longeren. Het heeft hetzelfde effect op het paard als de De Gouge, dat wil zeggen, het oefent druk uit op de nek om naar voren en naar beneden te strekken. Je maakt de Chambon vast aan de singel en laat hem tussen de voorbenen lopen. De lijn loopt dan door de ringen van het speciale halsstuk, dat aan het hoofdstel wordt bevestigd, en wordt vastgemaakt aan de trensringen.

Zijteugels

Zijteugels zijn in veel verschillende uitvoeringen verkrijgbaar. Ze worden het meest gebruikt bij het longeren. Aan het begin van de training kun je ze iets losser/langer houden en dan later wat korter maken. Het is ook belangrijk om ze aan elke kant even lang te houden.

Anti-graasteugels

Anti-graasteugels zijn een goed hulpmiddel, vooral als je een gulzige of ondeugende pony hebt die graag zijn hoofd naar beneden gooit om van zijn berijder af te komen. Deze teugels worden aan het zadel vastgemaakt, lopen door de ringen van het speciale hoofdstuk dat aan het hoofdstel is bevestigd en naar beneden tot aan de trensringen.

Hulpteugels

Soms hebben we wat extra hulp nodig en dan kunnen een paar hulpteugels van pas komen.

Het belangrijkste om te onthouden wanneer je voor het eerst hulpteugels probeert, is om hulp te vragen van iemand met ervaring.

Verkeerd gebruik kan meer kwaad dan goed doen. Onthoud ook dat een hulpteugel meestal moet worden beschouwd als een tijdelijk hulpmiddel om vooruit te komen in je training, niet als een permanent onderdeel van je uitrusting. De meeste hulpteugels zijn bedoeld om het paard zijn nek te laten buigen, zijn rug op te heffen en onder zichzelf te stappen. Als het paard correct stapt, mag de hulpteugel geen effect hebben. Het is daarom belangrijk dat de hulpteugels niet te kort en/of te strak zijn.

Martingaal

De loopmartingaal wordt gebruikt voor paarden die hun hoofd omhoog gooien of hun hoofd heel hoog dragen. Er zijn eenvoudige martingalen en er zijn ook martingalen die worden gecombineerd met een borstsingel of een borstplaat. De borstsingel en de borstplaat worden beide gebruikt om te voorkomen dat het zadel naar achteren schuift, wat bij sommige paarden kan gebeuren.

Bij het omdoen van de martingaal bevestig je de borstband aan de singel van het zadel en trek je deze vervolgens tussen de voorbenen door. De twee ringen moeten ongeveer gelijk zijn met het heuppunt van het paard, maar dit referentiepunt kan van paard tot paard verschillen. Als je eenmaal aan een korte teugel rijdt, heeft je martingaal de juiste lengte als er een rechte lijn is van je hand naar de mond van het paard. Anders moet je de lengte aanpassen totdat je een rechte lijn krijgt. Het is belangrijk dat je teugels gebruikt met martingaalstoppers, die tussen de trensring en de martingaalring geplaatst worden. Dit om te voorkomen dat de ring naar voren glijdt en vast komt te zitten aan de teugelgesp, waardoor het paard zou kunnen vallen.

Trekteugel

Trekteugels worden gebruikt tijdens het rijden. Dit type hulpteugel moet met grote voorzichtigheid worden gebruikt. Bij correct gebruik zullen ze het paard helpen zichzelf correct te dragen. Meestal worden ze in de singel vastgemaakt en lopen ze door de voorbenen, maar het is ook mogelijk om ze aan de zijkanten van de singel vast te maken, onder het zadel. De teugel wordt dan door de trensringen naar de handen getrokken. Je houdt de teugels dan op dezelfde manier vast als bij een dubbel hoofdstel (twee sets teugels).

Trainingsteugels

Trainingsteugels kunnen zowel voor het longeren als voor het rijden worden gebruikt. Ze zijn elastisch en gemakkelijker in het gebruik dan teugels. Als ze eenmaal in de singel zijn vastgemaakt, kunnen ze ofwel tussen de voorbenen of langs de zijkanten lopen. Het is belangrijk om ze niet te strak vast te houden en het effect zou moeten stoppen zodra het paard zichzelf correct draagt

Thiedemann-teugels

De Thiedemann-teugel lijkt op trekteugels, maar de ruiter hoeft maar één set teugels vast te houden. De teugel wordt op dezelfde manier vastgemaakt als de martingaal. Twee teugels lopen dan door de trensringen en worden met karabijnhaken vastgemaakt aan de speciale teugels die bij de set worden geleverd.

De Gogue

Een De Gouge kan zowel voor rijden als longeren gebruikt worden. Het oefent druk uit op de nek van het paard om het naar voren en naar beneden te laten buigen. Je maakt de De Gouge vast aan de singel en laat hem tussen de voorbenen lopen. Vervolgens trek je de lijnen door de ringen van het speciale nekstuk, dat aan het hoofdstel is bevestigd, naar beneden door de trensringen en dan terug naar de riem die aan de singel is vastgemaakt.

Chambon

De Chambon wordt gebruikt voor het longeren. Het heeft hetzelfde effect op het paard als de De Gouge, dat wil zeggen, het oefent druk uit op de nek om naar voren en naar beneden te strekken. Je maakt de Chambon vast aan de singel en laat hem tussen de voorbenen lopen. De lijn loopt dan door de ringen van het speciale halsstuk, dat aan het hoofdstel wordt bevestigd, en wordt vastgemaakt aan de trensringen.

Zijteugels

Zijteugels zijn in veel verschillende uitvoeringen verkrijgbaar. Ze worden het meest gebruikt bij het longeren. Aan het begin van de training kun je ze iets losser/langer houden en dan later wat korter maken. Het is ook belangrijk om ze aan elke kant even lang te houden.

Anti-graasteugels

Anti-graasteugels zijn een goed hulpmiddel, vooral als je een gulzige of ondeugende pony hebt die graag zijn hoofd naar beneden gooit om van zijn berijder af te komen. Deze teugels worden aan het zadel vastgemaakt, lopen door de ringen van het speciale hoofdstuk dat aan het hoofdstel is bevestigd en naar beneden tot aan de trensringen.

Er zijn veel verschillende vormen van beenbescherming voor je paard. Wanneer moeten beenbeschermers worden gebruikt en heb je ze altijd nodig? Hier zijn wat antwoorden..

Waar worden de beenbeschermers voor gebruikt? Paarden bewegen op verschillende manieren, ze worden getraind en ingezet binnen verschillende disciplines. Je moet gewoon weten wat je paard nodig heeft. Beenbeschermers kunnen een goedkope vorm van verzekering zijn tegen vermijdbare verwondingen tijdens het paardrijden of wanneer het paard in de paddock staat. Als je de springsport beoefent, is het een goed idee de pezen van de voorbenen te beschermen tegen klappen, omdat de pezen met name bij het springen zwaar worden belast. Zelfs als beenbeschermers je paard kunnen helpen en beschermen, is training nog steeds belangrijk om je paard sterk te maken en aan zijn uithoudingsvermogen te werken. Eén manier om je paard sterker te maken is door op verschillende ondergronden te trainen.

De meest gebruikte materialen voor beenbeschermers zijn leer, synthetisch leer en neopreen met een kunststof bovenlaag. De meeste worden vastgemaakt met klittenband.

Pees- en kogelbeschermers

Pees- en kogelbeschermers beschermen de benen van het paard wanneer ze tegen elkaar aan strijken. Ze kunnen gemaakt zijn van neopreen en zijn vaak versterkt met een harder omhulsel aan de binnenzijde van het been. De peesbeschermers zijn iets lager dan de kogelbeschermers.

Peesbeschermers

Peesbeschermers worden voornamelijk gebruikt voor het springen, maar kunnen ook worden gebruikt tijdens reguliere oefeningen in de bak.

Het belangrijkste doel van de peesbeschermers is om de buigpezen van de voorbenen te beschermen tegen stoten. Deze beschermers zijn aan de voorkant volledig open en de sluitingen zijn vaak licht elastisch. Het is belangrijk dat het paard deze beschermers niet te lang draagt, omdat de elastische sluitingen de bloedsomloop vóór het scheenbeen kunnen beïnvloeden. Peesbeschermers zijn normaal gesproken gevoerd met schokabsorberend neopreen. Er zijn ook beschermers die gevoerd zijn met wol, die extra zacht zijn en schuren voorkomen. De achterkant van de beschermers die over de kogel zit, is meestal van hard plastic, maar er zijn ook versies gemaakt van Kevlar.

Kogelbeschermers

Kogelbeschermers, voor de achterbenen, zijn korter en beschermen alleen de kogel. Er zijn ook springschoenen. Deze zijn iets hoger zijn en bedoeld om het paard zijn achterbenen meer te laten 'openen' tijdens het springen. Als je aan wedstrijden meedoet, is het belangrijk om vooraf het wedstrijdreglement goed door te lezen om te weten welke regels gelden voor het gebruik van beenbeschermers.

Spalklaarzen

Spalklaarzen worden voornamelijk gebruikt bij dressuurtraining en reguliere training in de bak om te beschermen tegen stoten. De spalklaarzen zijn hoog en zacht en bedekken het hele onderbeen, soms inclusief de kogel. Ze zijn meestal gemaakt van neopreen en voorzien van klittenbandsluitingen.

Springschoenen

Springschoenen worden gebruikt om het paard te beschermen tegen verwondingen doordat paarden te ruim lopen. Ze kunnen worden gebruikt voor alle vormen van rijden en transport. De springschoenen kunnen gemaakt zijn van rubber, synthetisch leer of neopreen. Rubberen laarzen kunnen bij sommige paarden tot schuren leiden. Je kunt dit voorkomen door gewone babypoeder aan de binnenkant van de laarzen te doen voordat je ze omdoet..

Beenbandages

Beenbandages bieden ook bescherming. Als het paard volledig elastische bandages draagt, moet je er een vulling onder leggen, anders is er een groot risico op een te strak verband waardoor de pezen beschadigd kunnen raken. Er zijn ook combinatiebandages, of oefenbandages. Hiervan is de eerste laag van fleece (het deel dat het dichtst bij het been van het paard komt) en de andere laag elastisch. Wanneer je dit type bandage gebruikt, is er geen vulling nodig.

Het verbinden van de benen van een paard is een kunst op zich, die veel oefening vraagt. Het been moet er volledig glad uitzien als de bandage is aangebracht en de bandage moet helemaal tot over de kogel reiken.

Stalbandages

Stalbandages mogen niet tijdens de training worden gebruikt, maar alleen als het paard in een stal staat. Ze zijn vaak gemaakt van fleece en worden gebruikt in combinatie met vulling. Er zijn ook kant-en-klare stalwikkels, die bestaan uit een dikke vulling met klittenbandsluitingen.

Stalbandages kunnen worden aangebracht na hard werken of bij paarden van wie de benen 's nachts de neiging hebben om op te zwellen.

Als een paard geblesseerd is aan een been en om die reden moet worden verbonden, moet je altijd ook het andere been verbinden. Dit wordt gedaan om het gezonde been te ondersteunen, dat anders gemakkelijk overbelast raakt als het paard zo min mogelijk op het geblesseerde been probeert te staan.

Beenbeschermers

Er zijn veel verschillende vormen van beenbescherming voor je paard. Wanneer moeten beenbeschermers worden gebruikt en heb je ze altijd nodig? Hier zijn wat antwoorden.

Waar worden de beenbeschermers voor gebruikt? Paarden bewegen op verschillende manieren, ze worden getraind en ingezet binnen verschillende disciplines. Je moet gewoon weten wat je paard nodig heeft. Beenbeschermers kunnen een goedkope vorm van verzekering zijn tegen vermijdbare verwondingen tijdens het paardrijden of wanneer het paard in de paddock staat. Als je de springsport beoefent, is het een goed idee de pezen van de voorbenen te beschermen tegen klappen, omdat de pezen met name bij het springen zwaar worden belast. Zelfs als beenbeschermers je paard kunnen helpen en beschermen, is training nog steeds belangrijk om je paard sterk te maken en aan zijn uithoudingsvermogen te werken. Eén manier om je paard sterker te maken is door op verschillende ondergronden te trainen.

De meest gebruikte materialen voor beenbeschermers zijn leer, synthetisch leer en neopreen met een kunststof bovenlaag. De meeste worden vastgemaakt met klittenband.

Pees- en kogelbeschermers

Pees- en kogelbeschermers beschermen de benen van het paard wanneer ze tegen elkaar aan strijken. Ze kunnen gemaakt zijn van neopreen en zijn vaak versterkt met een harder omhulsel aan de binnenzijde van het been. De peesbeschermers zijn iets lager dan de kogelbeschermers.

Peesbeschermers

Peesbeschermers worden voornamelijk gebruikt voor het springen, maar kunnen ook worden gebruikt tijdens reguliere oefeningen in de bak.

Het belangrijkste doel van de peesbeschermers is om de buigpezen van de voorbenen te beschermen tegen stoten. Deze beschermers zijn aan de voorkant volledig open en de sluitingen zijn vaak licht elastisch. Het is belangrijk dat het paard deze beschermers niet te lang draagt, omdat de elastische sluitingen de bloedsomloop vóór het scheenbeen kunnen beïnvloeden. Peesbeschermers zijn normaal gesproken gevoerd met schokabsorberend neopreen. Er zijn ook beschermers die gevoerd zijn met wol, die extra zacht zijn en schuren voorkomen. De achterkant van de beschermers die over de kogel zit, is meestal van hard plastic, maar er zijn ook versies gemaakt van Kevlar.

Kogelbeschermers

Kogelbeschermers, voor de achterbenen, zijn korter en beschermen alleen de kogel. Er zijn ook springschoenen. Deze zijn iets hoger zijn en bedoeld om het paard zijn achterbenen meer te laten 'openen' tijdens het springen. Als je aan wedstrijden meedoet, is het belangrijk om vooraf het wedstrijdreglement goed door te lezen om te weten welke regels gelden voor het gebruik van beenbeschermers.

Spalklaarzen

Spalklaarzen worden voornamelijk gebruikt bij dressuurtraining en reguliere training in de bak om te beschermen tegen stoten. De spalklaarzen zijn hoog en zacht en bedekken het hele onderbeen, soms inclusief de kogel. Ze zijn meestal gemaakt van neopreen en voorzien van klittenbandsluitingen.

Springschoenen

Springschoenen worden gebruikt om het paard te beschermen tegen verwondingen doordat paarden te ruim lopen. Ze kunnen worden gebruikt voor alle vormen van rijden en transport. De springschoenen kunnen gemaakt zijn van rubber, synthetisch leer of neopreen. Rubberen laarzen kunnen bij sommige paarden tot schuren leiden. Je kunt dit voorkomen door gewone babypoeder aan de binnenkant van de laarzen te doen voordat je ze omdoet..

Beenbandages

Beenbandages bieden ook bescherming. Als het paard volledig elastische bandages draagt, moet je er een vulling onder leggen, anders is er een groot risico op een te strak verband waardoor de pezen beschadigd kunnen raken. Er zijn ook combinatiebandages, of oefenbandages. Hiervan is de eerste laag van fleece (het deel dat het dichtst bij het been van het paard komt) en de andere laag elastisch. Wanneer je dit type bandage gebruikt, is er geen vulling nodig.

Het verbinden van de benen van een paard is een kunst op zich, die veel oefening vraagt. Het been moet er volledig glad uitzien als de bandage is aangebracht en de bandage moet helemaal tot over de kogel reiken.

Stalbandages

Stalbandages mogen niet tijdens de training worden gebruikt, maar alleen als het paard in een stal staat. Ze zijn vaak gemaakt van fleece en worden gebruikt in combinatie met vulling. Er zijn ook kant-en-klare stalwikkels, die bestaan uit een dikke vulling met klittenbandsluitingen.

Stalbandages kunnen worden aangebracht na hard werken of bij paarden van wie de benen 's nachts de neiging hebben om op te zwellen.

Als een paard geblesseerd is aan een been en om die reden moet worden verbonden, moet je altijd ook het andere been verbinden. Dit wordt gedaan om het gezonde been te ondersteunen, dat anders gemakkelijk overbelast raakt als het paard zo min mogelijk op het geblesseerde been probeert te staan.

1: Begin met een schoon en droog been.

2: Doe eventueel een verbandkussen om. Als je geen verbandkussen wilt (kort en lang zijn leverbaar), ga dan naar stap 4.

3: Bedek het kussen en zorg ervoor dat deze goed om het been zit zonder er te hard aan te trekken. Zorg ervoor dat de haren op de benen naar omlaag wijzen zodat het kussen overal gelijkmatig zit.

4: Zorg er tevens voor dat het kussen correct is aangebracht. Mogelijk moet je eerst een testwikkel maken, zodat het klittenband aan de buitenkant van het been zit. Begin in het midden van het been te wikkelen.

5: Wikkel ongeveer twee slagen zodat het vastkleeft. Breng het niet te strak aan. Als je het iets strakker moet aantrekken, doe dat dan aan de voorkant van het been zodat je geen belangrijke pezen aan de achterkant van het been beschadigt. Zorg ervoor dat je gelijkmatige druk uitoefent tijdens het wikkelen.

6: Ga daarbij omlaag naar de wervel. Wikkel zo gelijkmatig als je kunt.

7: Wanneer je bij de wervel komt, zorg er dan voor dat je deze met een mooie gelijkmatige wikkel omwikkelt zodat die beschermd is tegen mogelijke klappen tijdens het rijden. Draai dan omhoog.

8: Wikkel gelijkmatig en mooi.

9: Zorg ervoor dat het uiteinde van de wikkeling met de klittenbandbeugel aan de buitenkant van het been zit. Zie dit als beenbescherming, sluitend aan de buiten- en achterkant.

10: Klaar! Als het klittenband aan de binnenkant zit, moet je opnieuw wikkelen. Leer de benen van je paard kennen en waar je moet beginnen om op de \\\"juiste\\\" plek te eindigen. Dezelfde persoon moet alle vier de benen omwikkelen zodat die steeds dezelfde druk uitoefent en hetzelfde gevoel krijgt.

Hoe benen verbinden

1: Begin met een schoon en droog been.
\\n
\\n2: Doe eventueel een verbandkussen om. Als je geen verbandkussen wilt (kort en lang zijn leverbaar), ga dan naar stap 4.
\\n
\\n3: Bedek het kussen en zorg ervoor dat deze goed om het been zit zonder er te hard aan te trekken. Zorg ervoor dat de haren op de benen naar omlaag wijzen zodat het kussen overal gelijkmatig zit.
\\n
\\n4: Zorg er tevens voor dat het kussen correct is aangebracht. Mogelijk moet je eerst een testwikkel maken, zodat het klittenband aan de buitenkant van het been zit. Begin in het midden van het been te wikkelen.
\\n
\\n5: Wikkel ongeveer twee slagen zodat het vastkleeft. Breng het niet te strak aan. Als je het iets strakker moet aantrekken, doe dat dan aan de voorkant van het been zodat je geen belangrijke pezen aan de achterkant van het been beschadigt. Zorg ervoor dat je gelijkmatige druk uitoefent tijdens het wikkelen.
\\n
\\n6: Ga daarbij omlaag naar de wervel. Wikkel zo gelijkmatig als je kunt.
\\n
\\n7: Wanneer je bij de wervel komt, zorg er dan voor dat je deze met een mooie gelijkmatige wikkel omwikkelt zodat die beschermd is tegen mogelijke klappen tijdens het rijden. Draai dan omhoog.
\\n
\\n8: Wikkel gelijkmatig en mooi.
\\n
\\n9: Zorg ervoor dat het uiteinde van de wikkeling met de klittenbandbeugel aan de buitenkant van het been zit. Zie dit als beenbescherming, sluitend aan de buiten- en achterkant.
\\n
\\n10: Klaar! Als het klittenband aan de binnenkant zit, moet je opnieuw wikkelen. Leer de benen van je paard kennen en waar je moet beginnen om op de \\\"juiste\\\" plek te eindigen. Dezelfde persoon moet alle vier de benen omwikkelen zodat die steeds dezelfde druk uitoefent en hetzelfde gevoel krijgt.

Verzekering

Als je begint met paardrijden of al paardrijdt, is het belangrijk dat je de dekking van je verzekering controleert.

Bij het rijden op een manege of particulier is het niet per se zo dat je via je manege verzekerd bent. Controleer of een eventuele ongevallenverzekering je ook dekt tijdens het paardrijden. Dit is niet bij alle verzekeringen het geval.

Sommige mensen denken dat ze geld kunnen besparen door hun paard niet te verzekeren, maar dit kan een dure vergissing zijn. Welke verzekeringsmaatschappij en welk type verzekering je kiest, is afhankelijk van een aantal factoren. Vind je het moeilijk om te kiezen, vraag dan aan andere mensen welke verzekering ze hebben en neem contact op met de verschillende verzekeraars voor informatie en advies.

De meest voorkomende soorten paardenverzekeringen zijn levensverzekeringen en paardenverzekeringen

\\n
• Je kunt een vergoeding krijgen van een levensverzekering als het paard zo ernstig gewond is dat het overlijdt of als het zo ziek wordt dat de dierenarts vindt dat het moet worden afgemaakt.
\\n
• Een paardenverzekering dekt de kosten van een onderzoek en behandeling door de dierenarts.
\\n

De verzorging van een paard is over het algemeen vrij duur, vooral als je geen verzekering hebt. Jij, als eigenaar van het dier, moet de volledige kosten dekken, in tegenstelling tot onze gezondheidszorg die wordt betaald door de belastingen.

Daarnaast zijn er een aantal aanvullende verzekeringen, zoals de foetus-veulenverzekering, de verzekeringen voor bedrijfsonderbreking, enzovoort. Sommige polissen dekken ook persoonlijk letsel als gevolg van ongevallen veroorzaakt door het paard.

Agility is een fantastische sport die op alle niveaus kan worden beoefend, van plezier en recreatie tot volledige precisie op kampioenschappen. Je bepaalt zelf het niveau, en het hebben van verschillende hindernissen thuis is een goed begin. De hindernissen moeten stevig worden geplaatst en de tunnel moet aan de grond worden bevestigd.
\\nJe kunt het beste beginnen met een instructeur, zodat je alle belangrijke basisprincipes leert, zowel met betrekking tot het verwerven van vaardigheden als het voorkomen van ongevallen. Raadpleeg altijd een deskundige voordat je met de oefeningen begint. Veel plezier met trainen!
\\n
\\n
\\nSandra Glanzén is behendigheidsinstructeur bij Hundspektra in Borås. Ze traint en doet mee aan behendigheidswedstrijden met haar honden Zorro, een middenslag Keeshond, en Röja, een Sheltie. Bekijk Sandra's tips om jou en je hond de best mogelijke start met behendigheid te geven.
\\n
\\n• Kies een beloning waar jouw hond 'alles voor doet', zoals iets lekkers of een speeltje. Houd de training eenvoudig om ervoor te zorgen dat het altijd goed gaat en je altijd plezier hebt.
\\n
\\n• Begin met je hond te leren recht vooruit te rennen (tussen twee hindernissteunen) naar een bakje met iets lekkers of een favoriet speeltje. Begin twee meter voor de hindernissteunen en stuur je hond rechtstreeks naar de beloning, die twee meter achter de steunen moet worden geplaatst.
\\n
\\n• Verhoog geleidelijk de afstand die je hond moet afleggen. Plaats vervolgens een hindernispaal onderaan de steunen. Zodra je hond aan de paal gewend is, leg je hem één niveau hoger. Na verloop van tijd kun je stap voor stap hindernissen toevoegen.
\\nDe beloning moet altijd na de laatste hindernis worden geplaatst, zodat je hond constant naar voren gericht is.
\\nBELANGRIJK: gebruik altijd lage hindernissen.

De juiste omheining kiezen

Als je een omheining kiest, moet je met een aantal zaken rekening houden. Wat voor soort omheining wil je, moet deze min of meer onderhoudsvrij zijn, is er een elektrische aansluiting in de buurt van de paddock?

Elektrische omheining is verkrijgbaar als draad, band of touw. Gebruik voor paddocks twee of drie draden/banden/touwen in de omheining op een hoogte van ongeveer 60, 90 en 120 cm. Deze omheiningen zijn praktisch en eenvoudig op te zetten met kunststof en/of geïmpregneerde houten palen.

Kunststof hekken zijn vaak nagenoeg onderhoudsvrij. Bij de keuze voor kunststof is het belangrijk om na te denken over de keuze voor UV-gestabiliseerde kunststof als je een omheining wilt die er mooi uitziet.

De kwaliteit van het plastic varieert sterk tussen fabrikanten en modellen. Zorg dat het plastic van hoge kwaliteit is en bestand is tegen de kou, zodat het niet barst. Er is ook kunststof hekwerk verkrijgbaar met daarin verwerkt metaaldraad dat geëlektrificeerd kan worden.

Houten hekwerk vereist meestal onderhoud, maar er zijn houtsoorten die minder onderhoud nodig hebben. Geverfde of geïmpregneerde hekken moeten om de paar jaar worden vernieuwd. Het is raadzaam om een houten hek aan de binnenkant te voorzien van elektriciteitsdraad om te voorkomen dat het paard op het hout gaat kauwen.

Schapenhek is niet geschikt voor paarden omdat er een zeer hoog risico op blessures is. Sinds 1 januari 2010 is het verboden om prikkeldraad te gebruiken als omheining voor paarden.

De omheiningsmethode hangt af van het type hekwerk dat je hebt gekozen. Ongeacht het type omheining, is het belangrijk dat alle producten die je kiest, of het nu gaat om draad, palen, draadoprollers of elektrische voeding, van goede kwaliteit zijn. Producten van goede kwaliteit gaan langer mee en verhogen de veiligheid.

Als de paddock permanent moet zijn, kun je beter onder druk geïmpregneerde palen of stevige palen van beter plastic gebruiken. Palen moeten minimaal 150 cm hoog zijn. De afstand tussen de palen hangt een beetje af van de materialen die je gebruikt. Bij gebruik van draad en dergelijke moeten de palen vier tot zes meter uit elkaar staan, terwijl de lengte van de palen de afstand bepaalt als je kunststof of houten palen gebruikt. Het heeft de voorkeur om hoekpalen te gebruiken die zowel langer als iets sterker zijn omdat de hoeken zwaar worden belast. Daarom kan het zelfs raadzaam zijn om stutten tegen deze palen te plaatsen om ze stabieler te maken.

Als de paddock door meer dan één paard wordt gebruikt, kun je de hoeken beter niet te scherp maken. Zo voorkom je dat als een van de paarden door de anderen wordt ingesloten, het paard gewond raakt.

Als je draad/band/touw en houten palen hebt, moet je ook oprollers hebben, omdat je draad, band en touw niet kunt opwinden of rechtstreeks aan de palen kunt bevestigen. Als je ze ergens moet verbinden, moet je speciale verbindingsplaten of verbindingssloten gebruiken. Als draden gewoon aan elkaar worden verbonden, kunnen de filamenten in de draad geen goed contact met elkaar maken. Hierdoor kunnen ze beschadigd raken en dit kan ook voorkomen dat de stroom goed door de omheining wordt geleid.

Als je een poort maakt zijn er een paar verschillende soorten waaruit je kunt kiezen, alles van een eenvoudige poortgreep die bijvoorbeeld aan de draad wordt bevestigd tot kant-en-klare elastische poortsystemen. Het is belangrijk om te weten dat als je kiest voor een zogenaamde veerpoort, die een greep heeft die is bevestigd aan een stevige spiraalveer, de staart gemakkelijk vast kan komen te zitten in de veer, wat resulteert in een gevaarlijke situatie.

Als je voor een elektrische afrastering hebt gekozen, is het handig om een elektrische aansluiting in de buurt te hebben om de stroomvoorziening op aan te sluiten. Als dit niet mogelijk is, zijn er ook voedingen die op batterijen werken, evenals batterijen die kunnen worden opgeladen door zonnecellen.

Goed om te weten:

\\n
• kies draad/band/touw die de stroom goed geleidt. De weerstand/geleiding wordt vermeld in ohm. De weerstand moet zo laag mogelijk zijn: hoe lager het aantal ohm, hoe beter de geleidbaarheid. Als richtlijn:0,10 ohm/m = zeer goede geleidbaarheid
  \\n4,0 ohm/m = acceptabel
  \\n15 ohm/m = slecht
  \\n
\\n
• Als je een echt sterke voedingseenheid nodig hebt, kies er dan een met een hoge Joule-waarde, aangezien het aantal Joules aangeeft met hoeveel energie het apparaat kan worden opgeladen.
\\n
• Als je geïmpregneerde palen hebt, gebruik dan palen die zijn gelabeld met NTR-A, omdat deze beter bestand zijn tegen de spanning zowel boven als onder de grond.
\\n
• Zorg ervoor dat de voeding goed geaard is: de grond moet zo vochtig mogelijk zijn, dus plaats de grondpin niet in de buurt van een goed gedraineerde ondergrond.
\\n
• Controleer of de draad zorgvuldig is gespannen en of er geen gras of boomtakken in de elektrische draad vastzitten. Het is goed om een omheiningstester te gebruiken om er zeker van te zijn dat de stroom in de omheining goed is.
\\n
• Als de paddock aan een openbare weg of een voetpad grenst, moeten er waarschuwingsborden zijn om aan te geven dat het een elektrische afrastering is.
\\n
• De voedingseenheid moet worden beschermd als deze niet waterdicht is. Je kunt eenvoudig een kleine doos bouwen om het apparaat in op te hangen.
\\n
• Een speciale bliksembeveiliging kan dicht bij de voeding worden gemonteerd als bescherming tegen blikseminslag.
\\n
• Paarden nemen contrasterende kleuren en enkele kleuren beter waar, wat goed is om te weten als de elektrische draad dun is en moeilijk te zien.
\\n

Handig om te weten:

\\n
• de palen moeten minimaal 150 cm lang zijn om goed in de grond te kunnen worden verankerd. De hoekpalen moeten zowel langer als sterker zijn om de belasting aan te kunnen.
\\n
• De afstand tussen de palen bij gebruik van draad of iets dergelijks moet 4 tot 6 meter zijn. Brede elektrische band is gevoelig voor wind en bij gebruik hiervan moet de afstand tussen de palen korter zijn.
\\n
• De draad wordt normaal gesproken op een hoogte van 60, 90 en 120 cm geplaatst. Als je alleen grote paarden hebt, heb je alleen de twee hogere afmetingen nodig is.
\\n
• Denk aan het maken van een gangpad tussen paddocks of gebruik zogenaamde Y-palen om te voorkomen dat paarden uit verschillende paddocks met elkaar in contact komen.
\\n
• Als de paddock gebruikt wordt om te grazen, ga dan zo mogelijk uit van circa 1 ha per paard.
\\n

Een veilige stabiele omgeving

De stalomgeving moet zo veilig mogelijk zijn voor zowel jou als het paard. Netheid is een van de belangrijkste factoren.

Stallen hebben de neiging om stoffig te worden en het stof kan zelfs brand veroorzaken. Houd lampen, elektrische aansluitingen, kachels en andere elektrische apparatuur dus schoon en vrij van stof en vuil. Er mogen geen kleren, dekens en andere uitrusting op de verwarming liggen. De elektrische apparatuur die in de stal staat, moet ook goedgekeurd zijn voor gebruik in stallen, iets waar je misschien niet aan denkt als het bijvoorbeeld om radio's gaat. Radio's op batterij zijn echter geen probleem.

Houd de vloer vrij van voedselresten om geen ratten en muizen aan te trekken, aangezien deze op de elektriciteitskabels kunnen gaan kauwen. Als er een ongeluk gebeurt en er brand uitbreekt, moeten een mes, een halster, een halsterband en een brandblusser gemakkelijk bereikbaar zijn. Het zeer raadzaam om deze hulpmiddelen op een speciale brandposter te plaatsen om te voorkomen dat ze voor andere gelegenheden worden gebruikt en ervoor te zorgen dat ze beschikbaar zijn wanneer dat nodig is. Waar je zeker aan moet denken, is dat je bij een evacuatie zo makkelijk mogelijk weg moet kunnen komen. Paden moeten vrij zijn van uitrusting, kruiwagens en andere zaken die verwondingen kunnen veroorzaken of een evacuatie kunnen belemmeren.

Hoewel brand waarschijnlijk het ergste is wat er zou kunnen gebeuren, zijn er nog veel meer situaties die ernstige verwondingen kunnen veroorzaken.

Paardenboxen moeten zo worden ontworpen dat het paard nergens aan vast kan komen te zitten. Wat vaak voorkomt zijn roosters met te grote openingen, waarin de hoef of kaak van het paard vast kan komen te zitten. De spleet tussen de boxdeur en de stalvloer mag niet meer dan 3,5 cm zijn. Als de boxdeur een open bovendeel heeft, mag er geen dekenhanger op deze deur worden geplaatst. Het paard kan gemakkelijk met zijn onderkaak klem komen te zitten als het in de deken/hanger begint te bijten, met ernstig letsel tot gevolg.

Lampen en elektriciteitskabels moeten worden beschermd zodat ze niet binnen het bereik van het paard komen als het in de box staat.

Handgrepen, boxsloten, kranen enz. moeten worden aangepast of voorzien van de juiste afscherming zodat het paard er niet aan kan vast kan komen te zitten of zich eraan kan beschadigen.

Bewaar voer waar het paard er niet bij kan in een ruimte met een constante temperatuur en een niet te hoge luchtvochtigheid.

Harken, scheppen, bezems en kruiwagens moeten op een aangewezen plaats worden bewaard, zodat ze het looppad niet blokkeren en geen letsel kunnen veroorzaken.

Het is raadzaam om deuren te hebben die open kunnen worden gezet met een grendel of iets dergelijks om het risico te verkleinen dat het paard vast komt te zitten of bang wordt door een deur die dichtslaat.

Wat de verzorging van het paard betreft, is het goed als er de mogelijkheid is om het paard op een speciale poetsplaats te zetten, omdat het poetsen daar veiliger en makkelijker gaat.

Het advies van een rijleraar voor deelname aan je eerste wedstrijden

Nadat leerlingen paardrijlessen op een manege hebben gevolgd, willen zij ook graag de volgende stap maken, namelijk meedoen aan wedstrijden. Dat is geweldig! Maar voor een beginner kan het voor zowel de leerling als voor de ouders lastig zijn om te weten wat er van hen wordt verwacht. We vroegen Jenny Lindh, een rij-instructrice, om wat tips en advies te geven voor beginners.

Vanaf het allereerste begin volgen alle lessen op een manege een bepaald traject om de vaardigheden van de leerlingen te ontwikkelen, een goede basis te geven en ze geleidelijk voor te bereiden om deel te nemen aan wedstrijden, mits de leerling dat wil.
\\n- Het is belangrijk om te onthouden dat er geen enkele verplichting is om te gaan deelnemen aan wedstrijden. Niet iedereen wil dat. We kijken naar wat iedere leerling wil en wat zijn of haar voorkeuren zijn, en stippelen op basis daarvan een traject uit voor de leerling en zijn of haar ouders. Sommige leerlingen vinden het volgens Jenny eng om mee te doen aan wedstrijden en daarom is het volgens haar belangrijk om op het juiste niveau te beginnen.
\\n- Zelfs een leerling die met het paard over een balk van vijf centimeter is gestapt, heeft gesprongen. We moeten de kracht van de geest nooit onderschatten en altijd proberen om dingen leuk te maken, zegt ze glimlachend.
\\n- Als ze het eenmaal hebben geprobeerd, vinden de meeste leerlingen het leuk om mee te doen en merken ze dat ze elke keer beter worden. Al het paardrijden is nuttig, en hoe meer uren in het zadel, hoe beter ze worden.

Start met clubcompetities

De meeste Zweedse paardrijclubs houden wedstrijden voor leden. Op de manege van Jenny in Vimmerby in Zweden organiseren ze ongeveer één wedstrijd per maand, voornamelijk in springen maar ook in dressuur. Deze wedstrijden zijn een opmaat naar competitief paardrijden. Alle leerlingen van de manage kunnen deelnemen zonder dat ze aan specifieke eisen hoeven te voldoen.
\\n- Ze mogen allemaal gratis meedoen, mits ze worden begeleid door een ouder. De jongste kinderen lopen of draven soms over balken die op de grond liggen, zegt Jenny.
\\n- En een ieder mag springen zo hoog die wil. Ook al ben je tijdens een les 60 centimeter gesprongen, in competitieverband mag je bijvoorbeeld 40 cm of een andere hoogte kiezen.

\\nIn de manege van Jenny loopt momenteel een proef voor kinderen en ouders, 'de kunst van het wedijveren' genaamd, waarin alle aspecten van paardrijwedstrijden aan de orde komen, van hoe een cursusplan eruitziet tot aan hoe je een paard uit de paddock haalt. Veel andere maneges bieden dezelfde of gelijkwaardige cursussen aan.
\\n- Als ouders de cursus met hun kinderen doen, geeft dat een gevoel van veiligheid voor de ouders, de leerlingen en ons.

Kleine kinderen schamen zich niet

Jenny zegt dat het voordelen heeft om van jongs af aan deel te nemen aan wedstrijden.
\\n- Jonge kinderen hebben niet de mentale blokkades die zich met het klimmen der jaren kunnen ontwikkelen. Ze schamen zich bijvoorbeeld niet als mensen naar hen kijken. Dat vinden ze gewoon leuk. Oudere kinderen hebben het voordeel dat ze volwassener en lichamelijk sterker zijn, maar andere factoren kunnen dan voor problemen zorgen. Het is belangrijk om met de leerlingen te praten als ze last hebben van mentale blokkades zoals schaamte, en we raden aan om er ook thuis over te praten.

Jenny's advies voor beginners

Voor ouders wiens kinderen aan wedstrijden willen meedoen:

\\n
• Zoek uit wat er tijdens wedstrijden van ouders wordt verlangd en beslis of het iets voor jou is. Dat kan van alles zijn, van het geven van morele steun aan je kind tot het besturen van een paardentrailer.
\\n
• Ga met je kind naar een paar wedstrijden kijken.
\\n
• Praat met de manege over de behoeften van je kind. Is hij of zij er klaar voor? Zijn er dingen die je eerst meer moet gaan oefenen? Moet je kind extra lessen volgen?
\\n
• Als een wedstrijd niet zo goed gaat als je kind had gehoopt, wil je hem of haar misschien wat ruimte geven. Een paar goed bedoelende woorden helpen echt niet veel als iemand erg van streek is. Je kind even de ruimte geven om tot zichzelf te komen, kan wonderen doen.
\\n

Voor leerlingen die aan wedstrijden willen gaan meedoen:

\\n
• Focus niet op hoe goed je presteert. Tijdens je eerste, tweede en derde wedstrijd zul je zeker een paar fouten maken. Zelfs dingen waar je normaal gesproken je hand niet voor omdraait, kunnen moeilijk lijken als je nerveus bent. Zie je eerste paar wedstrijden gewoon als een oefening.
\\n
• Stel realistische doelen. Spring lager om er het gevoel voor te krijgen.
\\n
• Er is een verschil tussen het rijden op je eigen pony of op een pony van de manege in een wedstrijd. Met een pony die niet van jou is, heb je minder gelegenheid om samen te oefenen. Je zult in dat geval misschien wat extra moet oefenen om aan elkaar te wennen.
\\n
• Vergeet ook niet te eten. Dit is misschien niet gemakkelijk als je nerveus bent, maar probeer gewoon te eten wat je kunt. Eet en drink goed gedurende de hele wedstrijddag.
\\n

Kennismaken met Jenny Lindh

Jenny, 34 jaar, is een gediplomeerd hippologe. Gedurende tien jaar heeft ze paardrijlessen gegeven in de manege Ryttargården in Vimmerby, Zweden. Ze begon met paardrijden toen ze vijf was en kreeg haar eerste pony toen ze elf was. Ze heeft altijd van dieren gehouden. Als tiener volgde ze een middelbare schoolopleiding in hippologie en plattelandsstudies. Maar paarden bleven haar grootste passie. Toen ze nog op school zat, werkte ze al bij een renstal en behaalde later een aanvullende kwalificatie in het trainen van renpaarden.Nadat ze door een blessure geen wedstrijden meer kon rijden, vond ze een nieuwe passie als lerares op een manege.

- Mijn leerlingen zich zien te ontwikkelen van peuter tot tiener, als ruiter en als mens, motiveert mij. Het is geweldig om daar deel van te mogen uitmaken, zegt ze.

Wedstrijduitrusting voor paarden

Een pas gewassen, gevlochten of geborsteld paard met een glanzende vacht die de verzorging nog beter doet uitkomen, draagt in hoge mate bij tot het gevoel dat je klaar bent voor wedstrijden. Er is veel materiaal om uit te kiezen, maar vergeet niet om de wedstrijdregels voor paard, ruiter en uitrusting te raadplegen.

Zadeldekens zijn verkrijgbaar in een breed scala aan kleuren en stijlen, zodat je genoeg hebt om uit te kiezen. Bij de springsport kun je het zadeldek zelfs matchen met een fraaie cap in dezelfde kleur, aangezien deze bij springwedstrijden zijn toegestaan. Als het om dressuur gaat, is een vliegenkap toegestaan als je hiervoor speciale dispensatie krijgt van jury of juryvoorzitter.

De frontriem kan de indruk die het paard geeft en het uiterlijk verbeteren. Voor degenen die wat minder willen opvallen, zijn er frontriemen die volledig van leer zijn gemaakt. Je kunt het leer vernissen voor meer glans. Zo zijn er frontriemen met diverse fraaie metalen schakels en voor de liefhebbers van bling, frontriemen met glinsterende Swarovski-kristallen. Deze zijn verkrijgbaar in een groot aantal verschillende kleuren. Frontriemen met kralen komen tegenwoordig steeds vaker voor. De opties voor frontriemen zijn eindeloos en je kunt hiermee helemaal je eigen hoofdstel creëren.

Beenbeschermers variëren afhankelijk van de discipline waarin je meedoet. Voor het springen worden voornamelijk peesbeschermers en kogelbeschermers gebruikt. Zeker als je op een jong paard rijdt, zijn er een aantal belangrijke regels waar je rekening mee moet houden. Bij dressuurwedstrijden mag het paard geen beschermers op zijn benen hebben als hij zich in de bak bevindt, maar het is een goed idee om beenbeschermers te gebruiken of bandage om te doen tijdens het opwarmen. Kijk in het wedstrijdreglement wat van toepassing is.

Het paard moet altijd zijn wedstrijdnummer dragen als je rijdt of hem naar de wedstrijdruimte leidt. Er zijn verschillende modellen wedstrijdnummers met de cijfers 1-9 in drie posities, zodat je het nummer dat aan je paard is toegewezen gemakkelijk kunt weergeven. Als je een apart hoofdstel hebt als je niet aan het rijden bent en het paard leidt, is het een goed idee om twee sets wedstrijdnummers te hebben: één die je op het hoofdstel kunt doen dat je gebruikt als je niet aan het rijden bent en het paard leidt en één op het hoofdstel of het zadeldek dat je gebruikt tijdens wedstrijden. Dit betekent dat je paard altijd is voorzien van het wedstrijdnummer en je het nummer niet vergeet aan te brengen.

Hulpteugels mogen niet worden gebruikt bij dressuurwedstrijden, noch in de arena, noch bij de warming-up. Martingalen kunnen worden gebruikt in de springsport, zowel in de bak als bij de warming-up. Dit geldt voor zowel pony's als paarden. Het gebruik van andere hulpteugels tijdens de warming-up is toegestaan voor paarden, maar niet voor pony's.

Kwartvellen mogen worden gebruikt bij de warming-up voor alle disciplines.

Het is een goed idee om een deken te gebruiken van een materiaal dat vocht op het paard kan afvoeren om te voorkomen dat het te veel afkoelt voor en na de wedstrijd.

Belangrijk!

Het is erg belangrijk dat je op de hoogte bent van de wedstrijdregels voor de discipline waaraan je gaat deelnemen. Deze kunnen worden gewijzigd, dus neem altijd de laatste regels door.

Wedstrijduitrusting voor de ruiter

De uitrusting die je nodig hebt om deel te nemen aan wedstrijden, is afhankelijk van het niveau, de discipline en of je op een pony of een paard rijdt. Controleer voor de zekerheid zorgvuldig de wedstrijdregels voordat je deelneemt.

Je wedstrijdkleding kan bestaan uit:

Paardrij-jasje, met een of twee spleten. Veel jasjes zijn gemaakt van functionele materialen waardoor ze flexibel en comfortabel zijn.

Paardrijbroek, bij wedstrijden wordt meestal gedacht aan een witte paardrijbroek, maar het is prima om andere kleuren te hebben.

Wedstrijdbloes, wedstrijdtop of stock. Er zijn veel mooie wedstrijdtopjes in aantrekkelijke kleuren en stijlen, en wat ze allemaal gemeen hebben is een witte kraag. De meeste zijn ook gemaakt van functionele materialen waardoor ze fris en comfortabel aanvoelen. Sommige zijn ook behandeld met Polygiene om slechte geurtjes te voorkomen.

De helm kan, als je dat wilt, dezelfde zijn als die je normaal gebruikt. Een manier om een fluwelen cap fris en mooi te houden, is door hem te impregneren, zodat hij niet zo gemakkelijk stof en vuil aantrekt. Door de helm in een helmtas op te bergen, houd je hem fris en mooi. Als je lang haar hebt, moet je het opsteken of een haarnetje gebruiken.

Rijlaarzen of rijschoenen met korte chaps zonder franjes worden het meest gebruikt. Om leren laarzen of schoenen extra glanzend te krijgen, wrijf je schoensmeer in met een wattenschijfje, laat je dit drogen, polijst je het met een schoon wattenschijfje en wrijf je er nog even overheen met een nylon kous voor een mooie afwerking.

Handschoenen zijn verplicht bij dressuurwedstrijden, maar ook bij andere vormen van paardrijden. Dit is deels om de handen te beschermen, maar ook om een betere grip op de teugels te geven.

Sporen moet gedragen worden bij dressuurwedstrijden, maar kunnen ook gebruikt worden wanneer het nodig is (bijvoorbeeld bij het springen). De lengte van de sporen die je mag gebruiken en hoe ze gedragen moeten worden, vind je in het wedstrijdreglement.

Zwepen mogen bij alle warming-ups worden gebruikt, maar bij dressuurwedstrijden mag je geen zweep meenemen in de bak. De lengte van de zweep hangt af van of je op een pony of paard rijdt en of je aan spring- of dressuursport doet. Check wat van toepassing is in het wedstrijdreglement.

Bodyprotectors zijn altijd toegestaan en moeten bij het springen gebruikt worden door kinderen en jongeren tot 18 jaar.

Er gelden enkele uitzonderingen voor personen met een handicap, er is bijvoorbeeld geen bepaling dat sporen en een zweep gebruikt mogen worden in dressuurwedstrijden. Verdere informatie is te vinden in het wedstrijdreglement.

Goed verzorgd voor de wedstrijd

Of je nu op clubniveau aan een wedstrijd meedoet of aan een grote nationale wedstrijd gaat meedoen, je wilt dat je paard er op zijn best uitziet. Hier zijn enkele suggesties voor wat je kunt doen.

Geef jezelf voldoende tijd voor de wedstrijd en begin met het wassen en verzorgen van je paard. Er zijn verschillende producten die je kunt gebruiken, bijvoorbeeld shampoo die iets effectiever is. Zo is er bijvoorbeeld shampoo voor witte paarden, die uitstekend is voor het verwijderen van vlekken uit witte/lichte vachten en shampoo die de kleur van de vacht versterkt/diepte geeft. Vergeet niet de shampoo goed uit te wassen zodat er geen resten achterblijven.

Afhankelijk van het weer kan het een goed idee zijn om het paard te laten drogen onder een deken, bijv. een deken van fleece, acryl of wol, om vocht op te nemen. Vergeet niet om de deken te verwisselen als deze te vochtig wordt. Het is raadzaam om het paard droog te lopen als het koud is. Als je paard een dunne staart heeft, kun je de staart vlechten terwijl deze nog vochtig is. Als de staart droog is, borstel hem dan goed door. De staart zal er dikker uitzien door de golven. De lengte van de staart is een kwestie van persoonlijke smaak. Springpaarden hebben over het algemeen een iets kortere staart dan dressuurpaarden, maar dat kun je zelf bepalen.

Als je geen toegang hebt tot water en een douche of als er niet genoeg tijd is, kun je een sprayshampoo gebruiken. Dit spuit je op de vlekken die je wilt verwijderen en wrijf je dan uit met een doek en borstel. Lees de instructies op elk product.

De manen worden meestal gevlochten als je dressuur gaat rijden. De manen kunnen ongevlochten blijven voor het springen.

Als je het haar in de oren van het paard netjes wilt maken, doe dit dan door het oor samen te knijpen en de uitstekende haren weg te knippen. Je mag niet het haar in het oor van het paard wegknippen, omdat dit haar een goede bescherming biedt tegen bijvoorbeeld insecten. Ook mag je de zintuiglijke haren van het paard rond de snuit en ogen niet wegknippen.

Schrob de hoeven indien mogelijk schoon en behandel ze met hoefolie of hoefvet en laat het paard in de box staan tot de hoeven droog zijn.

Voor een extra finishing touch, wrijf je gezichtsfix of babyolie in de snuit/neusgaten en rond de ogen om het paard een meer expressieve uitstraling te geven.

Maak het af door de vachtglans op het paard te spuiten of te borstelen. Als je paard witte vlekken op zijn benen heeft, behandel deze dan wat grondiger. Vuil hecht zich namelijk minder gemakkelijk aan een glanzende vacht. Denk eraan om geen vachtglans te gebruiken waar de uitrusting komt te zitten, omdat dit wrijving vermindert.

Advies bij het vlechten van de manen:

Kort de manen in en dun ze misschien een beetje uit. Een gebruikelijke lengte is ongeveer 10-12 cm. Verdeel de manen in gelijke plukken. Je kunt normale haarspelden gebruiken om ze uit elkaar te houden. Je kunt gel gebruiken op rommelige manen om meer stevigheid te krijgen. Probeer de vlechten zo strak mogelijk te maken, zodat ze beter bij in elkaar blijven zitten. Vouw elk van de vlechten een of twee keer naar binnen en zet ze vast met een elastiekje of naai ze vast met een stopnaald en sterke draad (er is speciale manendraad verkrijgbaar).